เมื่อเยาว์วัยเคยได้ยินเรื่องราวของน้ำผึ้งหยดเดียวแล้วฉันไม่ใคร่เข้าใจหรอกว่ามันมีความหมายอะไร แต่เมื่อเติบใหญ่ขึ้นมาจนมีเพื่อนพ้องอยู่มากหลาย เรื่องนี้ก็มีค่าสำหรับใช้เตือนใจได้ดีนักเชียวแหละ นั่นเป็นเหตุให้ฉันลงมือทำอะไรบางอย่างที่ไม่ใคร่ได้ทำนัก กับการที่นำพาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องราวระหว่างบุคคล
วันก่อน 3 สาวมาช่วยทำงานสอนคนให้รู้จักผ่อนใจให้เป็นสุข หนึ่งใน 3 สาวก็ทำให้สะดุดคิดขึ้นด้วยคำว่า “พี่จะแบกทุกอย่างไว้คนเดียวรึไร” อืม! คำนี้มันทำให้สะดุดคิดอยู่มาจนวันนี้นะ ขอบอกเจ้าของหน่อย
ในขณะที่เด็กๆทายาทชาวเฮฮาศาสตร์ได้ร่วมใช้ชีวิตกับผู้ใหญ่ต่างวัยระยะหนึ่งที่กระบี่ จึงเป็นโอกาสดีที่เด็กๆจะได้มีโอกาสเรียนผ่านการเที่ยว การเล่นอีกครั้ง ครานี้ฉันจึงชวนผู้ใหญ่ที่ไม่ได้ไปร่วมเฮฮาศาสตร์ครั้งที่แปดด้วย มาช่วยเติมเต็มมุมมองโลกให้กับเด็กๆ
บันทึกนี้จึงขอทำงานรวบรวมเรื่องราวเหล่านั้นมาให้เรียนรู้ร่วมกันไปด้วยค่ะ มาเรียนรู้มุมมองที่ต่าง มาเรียนรู้ความต่างที่มีมุมมองน่าเรียน มาเรียนรู้ รับรู้ และชื่นชมฝีมือของทายาทแห่งสังคมไทยในอนาคตร่วมกันค่ะ
เมื่อวานไปอ่านที่นี่มา แล้วได้คำตอบบางอย่างที่ทำให้เข้าใจเรื่องราว ณ วันนี้ มองไปเห็นเรื่องที่กำลังจะสุกงอมแล้วเกิดขึ้นข้างหน้าว่า จะมีอะไรเป็นผลเกิดขึ้นได้บ้าง
บันทึกนี้ได้นำคำสอนของหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุมาให้สติเรื่องของการต้อนรับอารมณ์ เป็นคำสอนที่จะเอามาแกะหาคำตอบเพื่อการจัดการเรื่องราวไกลตัวที่กำลังเกิดขึ้นได้มั๊ยนะ
หลวงพ่อปัญญาท่านพูดถึงการต้อนรับอารมณ์ การจัดการสงครามอารมณ์ก็เป็นเรื่องการต้อนรับอารมณ์นะ เหตุการณ์ที่ไกลตัว ณ วันนี้ เป็นเรื่องที่มีจุดกำเนิดจากคนไกลตัวก็จริงนะ หากแต่ว่าสิ่งที่ดำเนินในปัจจุบันอยู่นั้น เป็นเรื่องที่คนไกลตัวกำลังลงมือกระทำจริงหรือ มีคนไกลที่อยู่ใกล้กว่าเป็นจุดกำเนิดได้บ้างไหม เรื่องนี้น่าคิดมั๊ยนะ
ในยามที่บรรยากาศทั่วประเทศตึงเขม็ง ใจคนมีห่อเหี่ยว มีลุ้น มีห่วง มีอะไรที่ดีกว่ามั๊ยที่จะช่วยให้บรรยากาศและความรู้สึกดีขึ้น ในยามที่ผู้คนอันหลากหลายตกร่องอารมณ์ลบ อะไรที่ดีกว่าน่าจะเป็นการลองมองหาเรื่องดีๆให้หลุดออกจากร่องอารมณ์นั้น แม้จะไม่หลุดออกมาทั้งกะบิ หลุดแล้วยังตกร่องได้อีก การได้หลุดออกมาซะบ้างก็ดีกว่ายอมศิโรราบให้อารมณ์ยังคงตกอยู่ในร่องลึกๆอยู่หนา
ในยามที่เป็นวาระดีๆ ชวนมาสร้างศรีให้เกิดแก่ตนด้วยการปล่อยวางอารมณ์ลบ และเติมเต็มอารมณ์บวกให้ใจกันดีกว่ามั๊ย ด้วยการทำเรื่องใกล้ตัวที่ธรรมดาให้กลายเป็นเรื่องไม่ธรรมดาไงเล่า อะไรที่ธรรมดาๆที่ชวนเอามาใช้ก็ไม่ได้เป็นเครื่องมือที่ยากๆอะไรหรอกนะ ก็แค่ชวนมาแบ่งปันความสุขที่มีอยู่รอบตัวให้คนอื่นในวันนี้ที่ถือเป็นวันดีวันหนึ่งของชีวิตง่ายๆแค่นี้เอง
