หมอเจ๊เรียนโลก

เมื่อวานไปอ่านที่นี่มา แล้วได้คำตอบบางอย่างที่ทำให้เข้าใจเรื่องราว ณ วันนี้ มองไปเห็นเรื่องที่กำลังจะสุกงอมแล้วเกิดขึ้นข้างหน้าว่า จะมีอะไรเป็นผลเกิดขึ้นได้บ้าง

บันทึกนี้ได้นำคำสอนของหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุมาให้สติเรื่องของการต้อนรับอารมณ์  เป็นคำสอนที่จะเอามาแกะหาคำตอบเพื่อการจัดการเรื่องราวไกลตัวที่กำลังเกิดขึ้นได้มั๊ยนะ

หลวงพ่อปัญญาท่านพูดถึงการต้อนรับอารมณ์ การจัดการสงครามอารมณ์ก็เป็นเรื่องการต้อนรับอารมณ์นะ  เหตุการณ์ที่ไกลตัว ณ วันนี้ เป็นเรื่องที่มีจุดกำเนิดจากคนไกลตัวก็จริงนะ  หากแต่ว่าสิ่งที่ดำเนินในปัจจุบันอยู่นั้น เป็นเรื่องที่คนไกลตัวกำลังลงมือกระทำจริงหรือ  มีคนไกลที่อยู่ใกล้กว่าเป็นจุดกำเนิดได้บ้างไหม  เรื่องนี้น่าคิดมั๊ยนะ

อ่านที่ท่านปัญญาพูด ก็นึกไปถึงคู่มวย จริงหรือที่เรื่องราวของสงครามอารมณ์ที่เกิดนะวันนี้ มีการจัดการคู่มวยที่ถูกคู่แล้ว  ไม่ต้องค้นหาให้เจอเพื่อจัดการคู่มวยใหม่เพื่อดับสงครามอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้นนี้ให้สงบลง

สงครามอารมณ์นะจัดการยากนะ มีได้มีเสียอยู่ตลอดเวลา แค่เป็นคู่มวยต่อยกับอารมณ์ตัวเองก็ยากแล้วที่จะไม่ทำให้เกิดความเสีย เมื่อเกิดความเสียบางสิ่งบางอย่างก็หายไปจากโลกหนา 

คราวนี้คู่มวยนะมันเป็นมวยหมู่นะ  มันเป็นคู่มวยหมู่ในเรื่องของอารมณ์ที่หลากหลาย แม้ในยามที่เป็นคู่มวยกับตัวเอง ความเสีย ความหายที่เกิดขึ้นก็ยังทำให้เกิดเรื่องเสียใจ 

บทเรียนเหล่านี้มันทำให้เกิดสติที่คอยระวังความเสีย และเรื่องหาย  เพื่อไม่ให้สิ่งที่มีค่ามากหลายของสังคมหายไป 

ชีวิตของผู้คนเป็นสิ่งที่กรรมการไม่ต้องการให้หายไปเพิ่ม  จิตใจดีๆของผู้คนเป็นสิ่งที่กรรมการไม่ต้องการให้หายไปเพิ่ม  ทำอย่างไรดีนะ กรรมการห้ามมวยปวดหัวจริงๆเชียว  ก็แม้แต่เมื่อได้เป็นกรรมการห้ามมวยคู่ตัวเองกับอารมณ์ยังทำได้ยากเลย

แต่ก่อนฉันก็ต่อยมวยกับอารมณ์มาก่อนนะ ตอนนั้นก็ทำให้เกิดความเสียไปหลายเรื่องทีเดียว แต่ก็คุ้มกับเรื่องที่หายไป เพราะสิ่งที่หายไปมันคือ เจ้าความโกรธ ความหลงผิด  แต่กว่าจะทำให้สิ่งชั่วร้ายเหล่านี้หายไป ระหว่างทางก็มีการเสีย เสียหนึ่งคือ การต้องยอมให้อารมณ์ระเบิดออกมาจนรับรู้ความทุกข์ของใจตน ทุกข์จนได้สติคืนมานะแหละ เสียสอง คือ ทำให้สติเสียไป กว่าจะจะได้สติคืนมา มันก็มีอะไรที่มากระตุกให้รู้ตัวนะ เสียสาม คือ การเสียเวลาไปกับเรื่องอะไรก็ไม่รู้ กว่าที่จะเบี่ยงทางมายอมเสียเวลาไปกับการรู้ตน ก็ใช้เวลาไปมากหลายเชียวแหละ เสียสี่ คือ เสียใจกับอะไรที่ทำลงไปก่อนหน้า เสียแล้วได้เรียนรู้ที่จะวางมันลงไปซะ ไม่ยึดมั่น แล้วเสียอื่นๆก็มีอีกมีมากมายเชียวแหละ

สติคืนมาอย่างไร จำได้ว่า เพราะหน่วงอารมณ์ด้วยการใช้เวลาเป็นเครื่องมือ สนใจกับอารมณ์ที่มาขอท้าต่อย แล้วต่อยกลับช้าลงๆ มันให้ผลจนเป็นฉันอย่างเดี๋ยวนี้แหละนะ ที่ได้ทั้งตัวและหัวใจคืนมาเป็นคนอีกครั้งหนึ่ง

ความรู้จากคนอื่นๆที่เคยเล่าสู่กันฟังก็เช่นกัน มันมีระหว่างทางที่ต้องเผชิญกับอารมณ์ที่ระเบิดออกมา ซึ่งมีทั้งอารมณ์แรง อารมณ์อ่อน เวลาต่อยกับอารมณ์ แล้วระเบิดออกมาด้วยอารมณ์แรงต่อกัน ต่างคนต่างเจ็บซะด้วย

คราวนี้มันเป็นมวยหมู่นะ ในเมื่อระหว่างทางมีเรื่องของอารมณ์ที่ต้องเจอ แล้วที่เห็นๆอยู่นะ เป็นอารมณ์แรงๆซะด้วยนะ  กรรมการควรยอมเสียมั๊ยนะ  เพราะแรงระเบิดคราวนี้มันจะโดนคนที่ไม่ใช่คู่ต่อยด้วยนะ  เวทีมวยมันระเบิดได้นะ เสี่ยงดีมั๊ยน่าคิดนะ

ทำยังไงไม่เสี่ยง เสียน้อยกว่าน้อยทำได้ไหม ช่วยกันดูหน่อย มีทางออกที่จะหาคนอารมณ์แรงๆให้เจอ แล้วจำกัดบริเวณได้บ้างไหม คนใกล้กว่านะมองเห็นบ้างไหม จำกัดบริเวณให้มันระเบิดอารมณ์แล้วไม่กระทบใครให้เสีย ให้หาย ยังจะทำได้มั๊ยนะ 

จำได้ว่าเคยอ่านหนังสือของผู้เคยผ่านเหตุการณ์ทำนองนี้มาก่อนเมื่อ 30 กว่าปีก่อน ภายใต้เหตุการณ์ที่คล้ายๆกันนั้น เมื่อปล่อยให้อารมณ์แรงๆเหนี่ยวนำให้อารมณ์อ่อนๆเพิ่มแรงขึ้น คู่ต่อยมวยหมู่มีแต่จะพบกับความพินาศ สูญเสีย แรงของอารมณ์ที่ระเบิดมันได้ทำลายสิ้น

บทเรียนคราวก่อนที่สงบลงนั้นด้วยเป็นเพราะว่า มีพลังบางอย่างที่มีผลต่อารมณ์ถูกเติมลงไป จึงทำให้เกิดการปรับตัวของคลื่นอารมณ์ เหล่านั้นแล้วในที่สุดจึงสงบลงได้  ครั้งนั้นการเสียและการหายระหว่างทางเกิดขึ้นในด้านลบมากกว่าด้านบวก

ช่วยมองกันหน่อยเหอะว่า มวยหมู่คราวนี้จะมีทางไหนบ้างไหม ที่จะเบี่ยงทางให้ระหว่างทางไม่ส่งผลให้เกิดการเสีย มีการหายด้านลบน้อยกว่าอดีตที่เคยเกิดขึ้น ช่วยกันหาพลังที่จะช่วยเบี่ยงทางกันหน่อยไหม ว่ามันซ่อนอยู่ที่ไหนบ้าง พลังนี้มันหลับไหลอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้  ถ้าหามันเจอได้ กรรมการห้ามมวยที่กำลังทำหน้าที่อยู่ จะสามารถทำงานง่ายขึ้นได้นะ

ในระหว่างช่วยกันค้นหาพลังที่หลับไหลอยู่นั้น ขอชวนกันมาเตรียมตัวทำประโยชน์ในการเยียวยาความเสียหายของใจที่เกิดขึ้นแล้วกันเถอะ เริ่มที่ใจตัวเองก่อนนะค่ะ เริ่มเปิดเวทีขอชกมวยกับอารมณ์ตัวเองก่อน เพื่อเรียกคืนสติ แล้วตัดสินใจในสิ่งที่พึงกระทำ พึงเตรียมความถึงพร้อมเอาไว้  เมื่อถึงเวลาลงมือที่เกี่ยวข้องจะได้พร้อมใช้กันทันทีจะดีกว่า

อยากชวนให้เตรียมความพร้อมกาย ใจ ของตัว  ไปพร้อมกับการมอง การเฝ้าที่ทำอยู่ค่ะ 

การเตรียมความพร้อมที่สำคัญนะเวลานี้ คงไม่มีอะไรดีไปกว่า ทำความเข้าใจให้ถ่องแท้ว่า กำลังมีอารมณ์ไหนเป็นคู่ชก และอารมณ์นั้นจะเอื้อต่อการให้อะไรได้บ้างที่อาจจะต้องลงมือเมื่อเหตุการณ์ระหว่างทางเกิดขึ้นในด้านลบ มันจะไปเติมด้านลบให้บานปลายออก หรือมันจะเติมด้านบวกให้มากขึ้นๆ  ฝากใคร่ครวญดู ฝากไตร่ตรอง และตัดสินใจกันนะค่ะ 

ขอฝากให้ประเมินตนเรื่องของการตกอยู่ในร่องอารมณ์ด้วยนะค่ะ อยู่ที่เรานะค่ะว่า จะตื่นรู้ หรือ จะยอมตกอยู่ในร่องอารมณ์  ฉันแค่มาบอกว่า การยอมตกอยู่ในร่องอารมณ์ หมายถึง เราเองก็เป็นคู่ชกมวยอยู่  สติจะไม่คืนมาให้สามารถช่วยในการค้นหาพลังที่มันหลับไหลและซ่อนอยู่นะค่ะ ช่วยกันนะค่ะ  แค่หวังมันไม่พอค่ะ มันต้องมีการลงมือของตัวเราเองด้วย

ลงมือกับอารมณ์ของตัวเราเองนี่แหละค่ะ มิใช่เรื่องอื่นเลย  ลงมือเพื่อให้ความแจ่มใสตื่นรู้บังเกิด ด้วยฉันเชื่อใน “หัว” ที่ทุกท่านมีอยู่ค่ะ

ขอบคุณเรื่องที่หลวงพ่อปัญญาท่านสอน ฉันว่าวันนี้ฉันได้เรียนอีกแล้วหละ  เรียนด้วยคำถามเดิม รู้สึกอย่างไร เรียนรู้อะไร บอกตัวเองไว้หน่อยผ่านบันทึกนี้แหละค่ะ

บันทึกนี้จึงเขียนขึ้นเพื่อระลึกว่า ได้ชกมวยกับอารมณ์อีกรอบแล้วหนา และคราวนี้พักยกไม่ได้นาน เพราะมีคนดูมาชวนให้ขึ้นชกอยู่เรื่อยเลย แล้วคนดูนะเขาก็กำลังชกมวยหมู่กันอยู่ด้วย น่าจะต้องถามคำถามเดิมเพื่อเรียนบ่อยๆแล้วหละนะ 

« « Prev : มาหาความสดใสกับความธรรมดาๆใกล้ตัวที่ไม่ธรรมดากันดีกว่ามั๊ย

Next : ต่างมีมุมมองชวนเรียนรู้(น้องโบ) » »