ต่างมีมุมมองชวนเรียนรู้(น้องโบ)
อ่าน: 3007ในขณะที่เด็กๆทายาทชาวเฮฮาศาสตร์ได้ร่วมใช้ชีวิตกับผู้ใหญ่ต่างวัยระยะหนึ่งที่กระบี่ จึงเป็นโอกาสดีที่เด็กๆจะได้มีโอกาสเรียนผ่านการเที่ยว การเล่นอีกครั้ง ครานี้ฉันจึงชวนผู้ใหญ่ที่ไม่ได้ไปร่วมเฮฮาศาสตร์ครั้งที่แปดด้วย มาช่วยเติมเต็มมุมมองโลกให้กับเด็กๆ
บันทึกนี้จึงขอทำงานรวบรวมเรื่องราวเหล่านั้นมาให้เรียนรู้ร่วมกันไปด้วยค่ะ มาเรียนรู้มุมมองที่ต่าง มาเรียนรู้ความต่างที่มีมุมมองน่าเรียน มาเรียนรู้ รับรู้ และชื่นชมฝีมือของทายาทแห่งสังคมไทยในอนาคตร่วมกันค่ะ
ขอเริ่มจากภาพประทับใจของน้องโบ ด.ช.ณัฐพิรุณ นุภักดิ์ ทายาทของหนุ่มเมืองร้อยเกาะ (สุราษฎร์ธานี) และสาวแห่งเมืองเหนือ เมืองปิดที่มีมนต์ขลัง เมืองน่าน เป้าหมายที่จะจัดเฮฮาศาสตร์ครั้งที่ 10 ขึ้นหากไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นในเวลาข้างหน้า
หนุ่มน้อยโบเป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัวนี้ น้องเขามีความเป็นตัวของตัวเองสูง และมีความสดใสซ่อนอยู่มากมาย และเฮฮา 8 ได้ทำให้เขาได้นำเสนอความสดใสเหล่านี้ออกมาให้พ่อแม่ได้ชื่นชม สมใจพ่อแม่เชียวแหละค่ะ
มาชมฝีมือเขากันค่ะ ชมภาพกันแล้วฟังการแลกเปลี่ยนระหว่างวัยกันไปด้วยนะค่ะ มีพี่หลินฮุ่ย อาจารย์แม่ของชาวเฮฮาศาสตร์ ประเดิมมาคนแรกค่ะ
นี่คืออารมณ์ตอนถ่ายภาพมั๊ยนะ “แหม อิจฉาจัง มาแอบหลับสบายอยู่คนเดียว อิอิ”
ส่วนคำบรรยายภาพบอกว่า “เป็นภาพที่หาคำบรรยายมิได้ เพราะมันคือการนั่งสมาธิแบบสุดยอด อิอิ(ล้อเล่นนะคร้าบ)”
อาจารย์แม่หลินฮุ่ย : หนูโบ ส่งรูปภาพมาให้ดูถึง 4 ภาพ หลากหลายอารมณ์ค่ะ เป็นธรรมชาติของวัยรุ่นชาย ในวัยเดียวกันเด็กผู้หญิงจะสุขุมและเป็นผู้ใหญ่กว่า ดูจากภาพที่ชอบแล้ว พอที่จะเห็นความซุกซน(ภาพที่1)แสดงให้เห็น ถึงการอยากรู้ อยากเห็น อยากลองฝีมือถ่ายภาพชัดลึกทำให้เห็นภาพชัดทั่วทั้งภาพความลึกของภาพ ทำให้มองเป็นสามมิติ
นี่ก็เป็นคำชื่นชม พี่สาวที่เพิ่งได้รู้จักกันคราวนี้แหละ “พี่จิ ทำซะเหมือนเชียะ” ส่วนคำอธิบายภาพคือ “ต่อไปนี้ คือสถาบันเพาะพันธุ์อนุบาลสัตว์น้ำ แต่เอ คนนี้มาได้ไง รึว่า จะเป็นแม่ลูกกันเนี่ย โอ้ว Amazing Thailand”
อาจารย์แม่หลินฮุ่ย : ส่วนภาพที่ 2 เป็นธรรมชาติของคนขี้สงสัย อยากรู้ และอยากกระเซ้าเย้าแหย่ของเด็กวัยรุ่น ลึกๆแล้วมีความลุ่มลึกอยู่ในตัวด้วยค่ะ
นี่คืออารมณ์ตอนถ่ายภาพนี้ ”วิวนี้ แนวดี”
แล้วคำบรรยายภาพเริ่มบอกอะไรหนอ ” โม้มาพอแล้ว มาพบกับภาพวิวอันสงบของ คลองสองน้ำกันนะครับ”
อาจารย์แม่หลินฮุ่ย : ภาพที่สาม มีอารมณ์โรแมนติกไม่น้อยเลยพ่อหนุ่ม ลึกๆ แล้วเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย
ภาพนี้ถ่ายพร้อมมีเสียงประกอบภาพด้วยนะ นี่ไง “yo man”
คำบรรยายใต้ภาพนะเหมือนคิดอะไรอยู่รึปล่าว ”มาพบกับการเล่นน้ำแบบคนไทยนะคับ สงสัยไม่ว่างตอนสงกรานต์เลยดักเล่นไว้ก่อน”
อาจารย์แม่หลินฮุ่ย : มากระชากอารมณ์รักสนุกขี้เล่นเข้ากับคนได้ง่ายในรูปที่ 4 ค่ะ
จบชั่วคราวค่ะ รอพี่ตึ๋ง พี่บางทราย น้องฑูร น้องอึ่ง น้องสร้อยมาต่อแถวอาจารย์แม่นะค่ะ
5 ความคิดเห็น
มาชมฝีมือหนุ่มน้อยนะคะ เมื่อเฮ 8 น้องโบ คิดว่าเป็นเด็กหญิง ไล่ดูภาพเด็กๆๆทุกคนเลยทราบว่าเป็นหนุ่มน้อยเมืองใต้ ลูกพ่อร้อยเกาะ นี่เอง ฝีมือไม่ใช่ย่อยเลยนะคะพี่หมอ อาจารย์แม่หลินฮุ่ย คอมเม้น ได้ลุ่มลึกมาก ค่ะ คิดถึงอยากกอดเด็ก ทุกคนจังจ้ะ
หมอผี เอ้ยหมอตา ได้คาถามาแล้วหรือ ตอนนี้บันทึกในบล็อกนี้ เข้าสู่ภาวะปกติได้แล้วนี่ค่ะ แต่ควรเฝ้าระวังอย่าป่วนอีกนะจ๊ะ
ป้าหมอจ๋า..น้องจิกำลังค้นหารูปที่น้องโย่ลบจากกล้องไปค่ะ..ไม่เหลือเลยสักรูป แงๆๆ
เอาน่าลุ้นๆกัน เอากล้องไปที่ร้านให้เขากู้ดูก่อนนะ
แวะมาจาก ลานของน้องโบ แวะไปดูรูปบน learner และก็เห็นว่า อ้าวพี่สาวตาก็มี แถมยังรวบทุกเรื่องไว้ในบันทึกเดียวเพื่อให้ง่ายกับผู้ชมด้วย…ยอดจริงๆเลยพี่สาวตาเนี่ย
ดูรูปแล้ว ถ้าดูเชิงเทคนิคบอกไม่ได้เลยค่ะเพราะว่าอุ๊ยก็ไม่เป็นจ้า…แต่ว่าดูความสดชื่นแจ่มใสแล้ว ก็ชอบทุกรูปค่ะ
รูปแรกเห็นแล้ว นึกถึงอารมณ์คนถ่ายรูปขณะนั้น…ถ้าเป็นอุ๊ยก็คือ…เย้! โอกาสทองได้ถ่ายรูปคนที่เราชื่นชมตอนหลับ ดูสบ้ายสบาย เป็นบรรยากาศปลอดภัย…ดูแล้วก็เห็นว่ามีเตียงว่างข้างๆด้วย…เหมือนจะชักชวนคนดูว่า มาซิ มาพักผ่อน หลับให้สบาย ที่นี่ปลอดภัย ที่นี่กระบี่ ประเทศไทย หลับได้สบายใจไม่ต้องกลัวอะไร…
รูปที่สอง …แค่เห็นหน้าน้องจิ ก็อยากปล่อยก๊ากแล้ว รูปนี้ถึงไม่บรรยายก็รู้ว่าน้องจิล้อเลียงปลาปักเป้า …เป็นอารมณ์เฮ ที่ชัดเจนเลยค่ะ…
รูปที่สาม…นี่ก็ชอบ…ชอบเพราะเคยไปเห็นคลองสองน้ำ มุมที่น้องโบถ่ายรูปมาดูเห็นชีวิตชีวาด้วย มีคนนั่งอยูในมุม ถึงจะไม่เด่นนักแต่อารมณ์คนดูคือ ที่นี่ไม่เงียบเหงาหรือว้าเหว่จนเกินไป …ศิลปะของธรรมชาติกับการจับภาพออกมาให้คนที่ไม่ได้ไปด้วยก็ทำให้อยากไป อยากไปนั่งตำแหน่งที่มีคนนั่งอยู่และมองหาบางสิ่งบ้าง…โหวตให้รูปนี้นะคะ…
รูปที่สี่…ชอบแววตาของนายแบบนางแบบนะคะ…ดูก็รู้ว่าสนุกเข้าใจกันได้ดี คนที่ไม่ชูสองนิ้วก็ยังกระตือรือร้นกับการถ่ายรูปของตากล้อง …เป็นภาพประวัติศาสตร์หนึ่งที่ควรเก็บไว้ ยามโตเป็นผู้ใหญ่หรือรู้สึกท้อแท้กับอะไรก็ตาม ถ้าหยิบขึ้นมาดูอีกรอบก็จะได้ความรู้สึกเป็นสุขเดิมกลับมาและจะนึกถึงว่ายังมีเพื่อนกระจัดกระจายทุกภาคของประเทศนะคะ