พักงานดีกว่ามั๊ย

โดย สาวตา เมื่อ 21 เมษายน 2009 เวลา 22:17 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1824

วันก่อน 3 สาวมาช่วยทำงานสอนคนให้รู้จักผ่อนใจให้เป็นสุข  หนึ่งใน 3 สาวก็ทำให้สะดุดคิดขึ้นด้วยคำว่า “พี่จะแบกทุกอย่างไว้คนเดียวรึไร”  อืม! คำนี้มันทำให้สะดุดคิดอยู่มาจนวันนี้นะ ขอบอกเจ้าของหน่อย

ถามตัวเองเหมือนกันแหละว่า สะดุดคิดเรื่องอะไรรึ ก็ได้คำตอบว่า “แบก” คำนี้นะซิที่สะดุดเอา

ส่วนอะไรที่สาวๆเขาเห็นว่า “แบก” นั้นจะเป็นอะไรก็แล้ว แต่คำว่า “แบก” นี่มันตรงใจดี  มันตรงใจอีตรงที่ไม่หลอกตัวเองว่า “เออ! จริง”  ก็ถ้าไม่แบกมันจะรู้สึกหนักในอก หนักอกหนักใจรึ  แล้วที่วุ่นวายอยู่กับการหาทางออก ก็เพราะมันแบกอยู่นะซิจึงไปยุ่งกับมัน ใช่เปล่า

อืม! สมองมันหลอกอีกมั๊ยนี่ หลอกกับคำว่า “สนใจ” “ห่วงใย” รึว่านี่มันคือเรื่องจริง สมองไม่ได้หลอกเอาหรอกนะ เอ๊ะ! เอ๊ะ! เอ๊ะ!

เอ๊ะ! ในเมื่อมันเป็นเรื่องความรู้สึก นี่มันเป็นเรื่องจริงจากใจ รึว่า สมองหลอกนะ  อยากหาความจริงขึ้นบ้างแล้วซิ แล้วความรู้สึกนี้มันบอกอะไรอีกรึ….ตั้งคำถามแล้วหาคำตอบดีกว่ามั๊ย…จะได้เรียนรู้ไง

สับสนนะ สับสนมั๊ย ตั้งคำถามอะไรที่คนไม่ใคร่ถามอีกแล้ว  คิดเพ้อๆอะไรรึเปล่า…..รึว่าใช่…”เพ้อ”

แล้วที่มันหัวหมุนอยู่นี่นะมันใช่เรื่องเดียวกันรึเปล่า นี่เรากำลังชกมวยอยู่กับอารมณ์ไหน รู้จักมันรึไม่นะนี่….. เฮ้อ……ไม่แจ่มใสพอที่จะบอกเลยอ่ะ…..แต่ว่าเอาน่า….ช้าไว้….ช้าไว้….ช้าไว้….คลี่คลายปมดูหน่อย…เผื่อจะได้เจอเพชรสักเม็ดไง…..ไม่เจอเพชร…ได้พลอยก็ยังดีกว่า….หิน…..ก็หินมันหนักเนอะ

ไอ้ที่ว่าหัวหมุนนะ มันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นลูกข่างที่กำลังทำงานหมุนตัวได้ีดีๆ้อยู่ด้วยความเร็วกำลังเหมาะกับกำลังของตัวเองอยู่แล้วจู่่ก็มีคนเอื้อมมือมาจับ มาขวางให้หยุดด้วยเหตุผลว่าหมุนเร็วเกินไปแล้ว  คนอื่นนะเขามองไม่เห็นตัวแล้วนะ  มันจะไม่หัวหมุนได้ยังไง ไอ้ที่หมุนๆรอบตัวอยู่ด้วยความเร็วอยู่นะ มันก็เรื่องงานนะแหละ แล้วกำลังหมุนเร็วด้วยนะ พอมันสะดุดเพราะมือที่มาจับ มันก็เริ่มเซ เริ่มรวนจะล้มเอา  นึกถึงลูกข่างที่กำลังหมุนแล้วมีอะไรมาสะกัดกั้นไม่ให้หมุนดูซิว่ามันเป็นยังไง

ตั้งแต่สะกิดคิดเรื่อง “แบก” จนมาเจอกับเรื่องของ “หมุนให้คนอื่นเห็นตัวหน่อย”  ในตอนนี้ มันเหมือนมีอารมณ์หวั่นไหวนะ รู้ตัวว่าล้มคราวนี้ไม่ใช่หน้าแหกแล้ว แต่ใจมันจะเป็นแผลได้

อ้อ! รู้แล้วหละ ที่แท้คู่ชกอารมณ์ตอนนี้นะคือ “คุณหวั่นไหว” นะเอง คุณหวั่นไหวมาปรากฏร่างขอท้าชกแล้วเผลอรับคำท้าชก เดินขึ้นไปเริ่มยกหนึ่ง สอง สาม สี่ ไปแล้วด้วย ชกไปแล้วจึงรู้ตัวว่าอยากพัก แต่จะขอพักยกไปเลยคู่ชกเขาไม่ยอมแฮะ แล้วจะขอเปลี่ยนคู่ชกเป็นคุณอะไรดี  ในเมื่อการหมุนรอบตัวที่ทำอยู่นั้น ทำเพื่อลดการเสียโอกาสของผู้คนที่มาเกี่ยวข้องกับร.พ. ในเรื่องความเจ็บป่วย เอาไง เอาไง

แล้วก็ตาสว่างเมื่อพบทางออกแล้วว่าจะเลือกใครเป็นคู่ชก ดูเหมือนคุณหวั่นไหวแค่อยากมาบอกเตือนว่าจะเลือก “แบกต่อ” รึจะเลือกวางแล้วปล่อยตัวเองให้อยู่นิ่งๆ นะ  แค่เตือนนะยังทำให้หัวหมุนขนาดนี้ เป็นคู่ชกที่น่ากลัวจริง “คุณหวั่นไหว”

รู้มั๊ยว่าเมื่อ “คุณหวั่นไหว” มาท้าชกทีไร แล้วเผลอรับคำท้าเข้า ใจมันแย่นะ แย่นะ รู้เปล่า  พักยกให้น้ำก็แล้ว แต่ดูเหมือนว่ายิ่งแย่ แย่ที่รอ “คุณสติ” มาให้น้ำหน่อย แต่มาซะช้าเชียว   “คุณคิด” ก็เลยมาแย่งหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงให้น้ำแทน  พักยกให้น้ำก็เลยเอาไม่อยู่เลย ไม่มีแรงชกต่อ ร้ายจริงๆ “คุณคิด” นี่นะ อย่าให้มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงให้น้ำเชียว

อืม! แล้วที่สมองมันหลอกได้นะ มันเป็นผลจาก “คุณคิด” ทำงานนะ ใช่เปล่า

ว่าแต่ว่าคราวนี้ ที่กำลังมี “คุณหวั่นไหว” และ “คุณสับสน” มาชกมวยด้วยนะ  เป็นผลงานของคุณคิดแอบหลอกรึเปล่านะ แอบหลอกนะซิจึงตัดสินใจไม่ตกซะที…..เฮ้อ….จะแบกต่อรึ……วางดีหนอ….วางแล้วจะใช้เวลาทำอะไรดี…..คิดให้ออก…คิดให้ออก….

อ้าว…..ใช้คุณคิดอีกละ……วางคุณคิดไว้ดีกว่าเนอะ…..ดีมั๊ยนะ……จะได้ว่างจริงๆไง…..

ว่าแต่ว่า….ใจมันรู้สึกยังไม่ว่างนะ…..มันแปลว่าอะไร……ยังมีเยื่อใยอะไรยึดโยงอยู่รึ……..รึว่า “คุณคิด” ยังแอบย่องมาหลอกต่อ

อ้อ! รู้แล้วละ…มันมี “คุณกลัว” และ “ความรัก” แอบมาสานสายใยยึดโยงคุณคิดอยู่นี่เอง….คุณคิดก็เลยได้แอบมาทำให้เกิดคำตัดสิน…….คุณกลัวนะแอบเป็นทููตมาบอก “คุณคิด” ให้ช่วยคิดต่ออีกช็อต  “คุณสติ” ยังอืดอาดนะเลยทำงานไม่ทัน…..นี่เอง……นี่เอง…เรื่องของเรื่อง

ร้ายจริงนะ “คุณกลัว”  แอบมาหาและแทงข้างหลังอยู่เรื่อยเลยไม่คบด้วยดีกว่ามั๊ย

วันนี้เรียนรู้ว่าความรักที่มีความกลัวเข้ามาเกี่ยวข้อง คือ อะไรข้างในที่ซ่อนเร้นของผู้คน ที่ทำให้เกิดกลไกนี้ขึ้นนะ

แล้วก็ทำให้เข้าใจด้วยว่า “ทัศนคติ” นะเป็นผลมาจากการพัฒนาตามลำดับชั้นได้ด้วยนะ จาก 4 3 2 1 เป็นไปได้เลยถ้าใช้ทฤษฎีนี้อธิบาย

ไม่แปลกใจแล้วว่า ช้าไว้ ช้าไว้ ช้าไว้ แล้วแขวนคำสรุปหรือคำตัดสินเอาไว้นะ เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ “ฟัง” จนเข้าใจได้ดีเชียว การฟังอย่างนี้ดีตรงที่มันช่วยเปลี่ยนผ่านทัศนคติจาก 4 ไป 1ได้นะ…จริงๆนะ

การเรียนรู้และเข้าใจโลกภายในของตัวได้ตลอดเวลาด้วยการใช้เครื่องมือพวกนี้ด้วยกัน  ช้าไว้ ช้าไว้ แขวนคำตัดสิน แล้วตามดูปัจจุบันลึกลงไปเรื่อยๆ นี่แหละที่ทำให้ “คุณสติ” มีพลังและตื่นขึ้นจากความง่วงเหงาหาวนอน แล้ว ณ เวลาที่ “คุณสติ” เปล่งพลังเต็มที่ได้ นั่นแหละ คุณกลัว คุณหวั่นไหว คุณสับสน จะโยนนวมชูมือขอหยุดชกด้วยไปเลยอย่างอัตโนมัติแบบไม่ต้องซูฮก ไม่ต้องคุกเข่าขอพักยกด้วยเลยหละ

เฮ้อ! ดีใจจังที่คู่ชกเซย์โนกันแล้ว พอเขาโยนนวมกันหมดแล้ว รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น ความสงบใจเริ่มเกิดขึ้นในฉับพลัน…ดีจริง ดีใจนะ

รู้สึกดีแล้ว…ใช่เปล่า…เมื่อเข้าใจว่า…..กำลังเกิดอะไรอยู่กับโลกภายใน ณ ปัจจุบัน……

ใช่ๆๆ ดีแล้วหละ…..โล่งแล้วละ….ไม่รู้สึกว่าแบกอะไรอยู่แล้วหละ

อืม…..การอยู่กับปัจจุบันนี่ดีจังนะ…..ฝึกต่อไป…ฝึกต่อไป…..

บันทึกไว้เพื่อเตือนใจว่า ระวัง “คุณเผลอ” และ “สมองหลอก” นะ…..

วันนี้โดนหลอกให้ “แบก” จนเปิดเวทีชกมวยกับคู่ชกซะหลายคน….เกือบหมดแรงไปเลย…..ใส่ใจไว้….ใส่ใจไว้…..

ร้ายจริงๆ…สมองหลอกนี่นะ..จำไว้…จำไว้…….

Keyword : ผิดชอบชั่วดี ก็เป็นคำตัดสินนะ จะพิจารณาตนให้ปลดวางไว้ข้างตัวซะก่อน แล้วก็ไม่ต้องคว้าขึ้นมาแม้ว่าสติจะ “ตื่น”

« « Prev : ต่างมีมุมมองชวนเรียนรู้(น้องโบ)

Next : น้ำผึ้งหยดเดียว » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น

  • #1 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 เมษายน 2009 เวลา 22:27

    http://gotoknow.org/blog/beingaboss/90630 เขียนไว้สองปีแล้ว คุณสมพรในบันทึกคือน้ำอึ่งอ๊อบครับ ตอนนั้นยังไม่รู้จักกัน

  • #2 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 เมษายน 2009 เวลา 22:33

    พระท่านถึงสอนให้วาง  แต่บางคนก็ไม่เข้าใจ(วางแบบโง่ๆ…..ไม่ได้ว่าเองนะ  จำขี้ปากเค้ามา ) 
    บางคนเข้าใจแต่ก็ไม่ฝึก  ไม่ปฎิบัติ  อิอิ

  • #3 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 เมษายน 2009 เวลา 23:00

    ชวนให้ไปดูใบลา…วันลานี่….ชวนไปไหนรึเปล่า….ลาแล้วค่ะ….วันนี้ตัดสินใจได้แล้ว…..ลาออกไม่คบด้วยแล้วกับสหายพวกนี้…..ไตร่ตรองเพื่อใคร่ครวญ….เริ่มต้นวันใหม่….พรุ่งนี้จะยังมีเยื่อใยคบหาพวกเขาอยู่มั๊ย…..ตรวจสอบตัวเองหน่อย…..วางเขาแล้วยังจะมีเยื่อใยยื้อยุดเขาเอาไว้มั๊ย……วันนี้ถ้าซื่อตรงกับตัวเองได้จริงแท้…..พรุ่งนี้สบมยห.เลยแหละนะ….

    ตกผลึกในใจแล้ว…..ก็บันทึกกันไว้หน่อย….จะได้รู้พรุ่งนี้แหละว่า….แคะได้พลอยหรือเพชรมาเก็บไว้กับตัวค่า

  • #4 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 เมษายน 2009 เวลา 23:09

    สอนก็สอนเหอะพี่
    ฟังก็ฟังเหอะพี่
    เข้าใจก็เข้าใจเหอะพี่
    เชื่อก็เชื่อเหอะพี่
    เชื่อแล้วก็ลบหลู่ได้นะพี่
    ขี้ปากเขานะ
    มันต้องลงมือฝึก ฝึก ฝึก ฝึก ฝึกหนา
    บทเรียนวันนี้มันให้คำตอบว่า “ติดสุข” นะทำให้ผ่อนคลาย
    แต่ก็ทำให้ “้สติเตลิด หลับลึก ขี้เซา” ค่ะพี่
    ได้คำตอบแล้วหละว่า
    การหัวเราะนะดี….ทำให้คนอื่นในสังคมเขาผ่อนคลายดี
    แต่การ “หัวเราะ” มีเบื้องหลังและเบื้องหน้าที่เกี่ยวกับ “สติตื่น” มากเลยนะค่ะพี่เอ๋ย
    วันนี้ได้คำตอบว่า “การหัวเราะ” ก็พึงมีสำรวมนะพี่
    ไม่รู้ว่า ถูก รึ ผิด
    แต่มันรู้อย่างนั้นจริงๆนะ
    วันนี้ได้คำตอบว่า การผ่อนคลายที่ดีที่สุด คือ การอยู่กับปัจจุบันขณะให้ได้ทุกขณะ ทุกระดับ แบบว่า ไม่มีคุณคิดกำกับ
    นี่แหละเครื่องมือเยียวยาได้จริงอย่างถาวรเลยค่ะ
    เยี่ยมจริงๆ
    จริงๆนะค่ะ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.70964097976685 sec
Sidebar: 0.6886579990387 sec