สั่งทำไมกันเล่า
เดือนกว่าแล้วที่ไม่ได้เขียนบันทึก วันนี้มีเรื่องอยากเขียนขึ้นมาก็เลยเขียน เอะใจกับความแก่ของตัวเองขึ้นมานั่นแหละน่า ทั้งๆที่ทุกเวลาส่องกระจกแล้วไรผมขาวที่เห็นบอกโต้งๆว่าแก่แล้วนา ก็ยังอดไม่ได้ที่จะพรรณนาเรื่องมัน อ่านต่อ »
เดือนกว่าแล้วที่ไม่ได้เขียนบันทึก วันนี้มีเรื่องอยากเขียนขึ้นมาก็เลยเขียน เอะใจกับความแก่ของตัวเองขึ้นมานั่นแหละน่า ทั้งๆที่ทุกเวลาส่องกระจกแล้วไรผมขาวที่เห็นบอกโต้งๆว่าแก่แล้วนา ก็ยังอดไม่ได้ที่จะพรรณนาเรื่องมัน อ่านต่อ »
ในช่วงกว่าสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ ให้เวลาไปกับหนังแอ๊คชั่นที่มาในรูปของการทำงานแบบสายลับหลายเรื่อง เรื่องหลักๆที่ดูก็เป็น เจมส์บอน 007 เมื่อคืนก็ไปดูหนังกับลูกสาว เป็นหนังแอ๊คชั่นทำนองเดียวกันอีกนั่นแหละ เรื่อง Mission Impossible 4
ระหว่างดูก็สัมผัสว่าหนังทำนองนี้ขายฝัน แต่ละซีนที่ผ่านตาในหนังสะท้อนความสำคัญของการมีรหัสและการถอดรหัส ชวนให้ย้อนรำลึกไปถึงช่วงเวลาที่เผชิญกับความงอม ที่อารมณ์ในแต่ละวันแปรปรวนหลายหลากรสไปโน่นเลย แปลกจริง อ่านต่อ »
ในช่วงเวลาที่คนกรุง คนภาคกลางงอมจากน้ำท่วม งอมจากเหตุการณ์ธรรมชาติที่เปลี่ยนแปรกระทันหัน ความงอมก็เข้ามาครอบครองตนไปด้วย
อ่านต่อ »
ไม่รู้จักเจ้าคราบสีขาวที่เห็นเจนตา รู้แต่ว่าคราบที่เห็นหนานั้นเป็นความเข้มข้นของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง เห็นแล้วขัดตาคนรักความสะอาด
จะรังเกียจมันก็ควรรู้จักคุณสมบัติ มันกันหน่อย ชวนมารู้จักความเข้ากันได้ที่ทำให้สรุปว่ามันเป็นจุลินทรีย์แน่แล้ว เพื่อเปิดมุมมองเชิงบวกเกี่ยวกับมัน
อ่านต่อ »
ไปรู้มาจากคนดูแลบ่อปลาว่า เขามีการใช้วัสดุมีรูพรุนจัดการกับโปรตีนในน้ำ เพื่อลดความเสียของน้ำที่เกิดจากขี้ปลา ฉี่ปลา ก็เลยเอามาลองดูว่าเกิดอะไรขึ้นได้บ้างกับน้ำเสียที่ขังในแอ่ง และอยู่ในพื้นที่ที่แดดส่องไม่ถึง วัสดุมีรูพรุนที่นำมาลองเป็นเบาะรถที่ทำจากฟองน้ำ อ่านต่อ »