ในช่วงเวลาที่สังคมจับตากันอยู่ที่ชายแดนไทย อีสานด้วยใจจดจ่อ ภาพของคนหนีตายและเดือดร้อนจากภัยสงครามขึ้นหน้าหนึ่งเป็นข่าวในหน้า นสพ.สม่ำเสมอพร้อมกับภาพของกำลังพลที่เรียกกันว่า “ทหาร” กำลังทำหน้าที่อย่างเข้มข้นในการรักษาความเป็นประเทศไทย ก็มีคนส่งภาพเหล่านี้มาให้
ตั้งแต่เป็นนักเรียนโข่งนับแต่วันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๕๓ เรื่อยมา วันนี้สถานภาพความเป็นนักเรียนยังไม่ได้สิ้นสุดลง ชีวิตวนเวียนทำงานผสมผสานระหว่างการบ้านในฐานะนักเรียนกับการงานเดิม การบริหารเวลาให้กับเรื่องราวที่ควรคิดควรทำควรลงมือจึงเป็นอะไรที่ท้าทายยิ่ง
อ่านต่อ »
ประสบการณ์ในวันนี้จะว่าไปก็เป็นเรื่องแปลก เรื่องราวที่เกี่ยวข้องถูกทิ้งไว้เป็นโจทย์เล็กๆตั้งแต่ตอนที่ครูณามาช่วยทำให้ครูกศน.ได้สัมผัสกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาตั้งแต่ปลายปี ๒๕๕๒
จู่ๆก็มีโทรศัพท์มาหาในเวลา ๕ ทุ่มของวันหยุดแรกของสัปดาห์ แต่มารู้ว่ามีคนโทรเข้ามาก็รุ่งเช้าแล้ว เห็นเวลาที่โทรก็นึกว่าคนโทรมีเรื่องด่วนที่ต้องการความช่วยเหลือ เจ้าของเบอร์นี้ไม่เคยโทรหาในเวลาดึกอย่างที่ปรากฏแก่ตามาก่อน ก่อนเที่ยงวันนี้ก็ใช้เวลาด้วยกันค่อนวันแล้ว โทรมาอีกจะให้เข้าใจอย่างอื่นได้ยังไง