ลานเก็บเรื่องมาเล่า

ค่านิยมในวันรับปริญญา….

โดย bangsai เมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 16:29 ในหมวดหมู่ เรื่องทั่วไป #

อ่าน: 1771

อาจจะเป็นเรื่องเก่าสำหรับท่าน แต่ใหม่สำหรับผมครับ… ก็เรื่องค่านิยมของการมอบสิ่งของเพื่อแสดงความยินดีแก่บัณฑิตใหม่น่ะซี

อาจเป็นเพราะผมห่างเหินเรื่องนี้ไปสามสิบกว่าปี ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป จะว่าพัฒนาไปแบบไหนก็แล้วแต่จะพิจารณากันเถอะครับ เพียงแต่หยิบเอามาเล่าสู่กันฟังเท่านั้น

สมัยโน้น..ไม่มีดอกไม้เป็นมัดเบ่อเริ่มเบ่อเร่อ..อย่างปัจจุบัน

ไม่มีดอกไม้เทียม มีแต่ดอกไม้สดๆ แน่นอนส่วนใหญ่ก็เป็นดอกกุหลาบ

แต่ที่ มช.จะมีดอกไม้ประจำสถาบันแซมเข้ามาคือ ดอกทองกวาว ซึ่งช่วงรับปริญญาดอกจานก็ออกดอกเต็มต้นพอดี ผมจำได้ว่าไปเดินหักกิ่งดอกทองกวาวจากต้นเตี้ย แล้วเอาไปมอบให้พี่ที่เราเคารพนับถือ..

การถ่ายรูปสมัยนั้นยังเป็นระบบฟิล์มที่จะต้องล้างอัดกันในลักษณะโปสการ์ด ตกราคาแผ่นละ 3-5 บาทซึ่งถือว่าแพงมาก ใครถ่ายหลายๆม้วนก็ค่าล้างอัด(ขยาย)อ่วมแน่ๆ ผมเองถ่ายมาแค่ม้วนเดียว กล้องถ่ายรูปก็ไม่มีขอยืมเพื่อนที่เป็นประธานชมรมถ่ายรูปมาถ่ายเอา ส่วนมากก็ถ่ายรูปคณะ เพื่อนสนิทและพ่อแม่ญาติที่ไปร่วมงานด้วย..และรูปสมัยนั้นยังนิยมขาวดำอยู่เลย..

สมัยนี้เป็นระบบดิจิตอล เอาแผ่นหน่วยความจำขนาดใหญ่ใส่เข้าไปก็ถ่ายกันไม่อั้น เรียกกันว่าถ่ายทิ้งถ่ายขว้าง แล้วมาเลือกเอารูปดีดีเก็บเข้าแฟ้มไว้ ชอบรูปไหนก็ไป Develop เอาเฉพาะ ที่เหลือก็เก็บไว้ในแผ่น CD หรือที่อื่นๆตามสะดวก

มาวันนี้ผมไปร่วมงานรับปริญญาลูกสาว โห..ทำตัวไม่ถูกเลย มัยเลยวัยไปไกลแล้ว..อิอิ ที่สะดุดตาครั้งแรกก็คือ เห็นบัณฑิตสาวท่านหนึ่งถือแผ่นป้ายแดงๆเหมือนแผ่นทะเบียนรถป้ายแดง ผมนึกในใจว่า โฮ..คุณพ่อคุณแม่เขาต้อนรับและแสดงความยินดีกับลูกของท่านด้วยรถป้ายแดงเลยนะเนี่ย…..อือ… ของผมคงซื้อเกวียน หรืออีแต๊กให้ละมั๊ง..อิอิ.

ระหว่างนั่งรอพิธีมอบปริญญาบัตรก็มีคนเอาดอกไม้กำใหญ่พร้อมกับป้ายกระดาษตัวใหญ่ใส่ข้างว่า “…เกรียตินิยมอันดับ 1..” ผมก็นึกในใจว่าโฮ.. เธอเก่งจริงๆนะ …..

แต่เดินผ่านกลุ่มบัณฑิตและญาติพี่น้องที่คลาคล่ำไปหมดแล้วสังเกตว่า เอไม่ใช้ป้ายทะเบียนรถนี่นา แต่เป็นป้ายข้อความ และก็น่าที่จะเป็นเพื่อนๆซื้อจากร้ายค้าย่อยชั่วคราวในบริเวณงานที่พ่อค้าทำมาโดยคาดการณ์ว่าน่าจะมีคนซื้อเอาไปแสดงความยินดีกับบัณฑิต…

ผมเห็นมากกว่าหนึ่งป้าย ข้อความแตกต่างกันไป อ้อ…นี่เอง.. นอกจากการซื้อดอกไม้ทั้งห่อใหญ่ เล็ก แล้วก็มีอย่างอื่น เช่น ตุ๊กตาตั้งแต่เล็กและใหญ่ๆ ถึงใหญ่มากๆก็เห็น ขนมเค้ก ซองของขวัญเล็กๆ เลยไปถึงสลากกินแบ่ง และเจ้าป้ายทั้งเลียนแบบป้ายทะเบียนรถและป้ายธรรมดา มีทั้งใหญ่และเล็กๆ…

ผมไม่วิภาควิจารณ์เรื่องนี้ในแง่ดี เหมาะสม หรือ ไม่ดี ไม่เหมะสม แต่สนใจในแง่ว่าใครเป็นผู้ทำให้เกิดค่านิยมเหล่านี้ นักธุรกิจ หรือผู้ไปแสดงความยินดีที่คิดสร้างสรรค์บรรเจิดแล้วไปสั่งร้านทำให้ หรือร้านธุรกิจเขาเดาออกว่าควรจะทำอะไรไปขายแล้วขายได้.. หรือทั้งสองส่วน.. สร้างค่านิยมมาด้วยกัน

นอกจากป้ายข้อความดังกล่าวแล้ว ผมยังเห็นป้ายที่มีข้อความอีกมากมายแต่ถ่ายรูปไม่ทัน จะเดินไปขอถ่ายรึ ก็ไม่ใช่ผมแน่.. ข้อความต่างๆนั้น เช่น… จบแล้วยังไม่มีงาน.. จบแล้วยังโสด..

ค่านิยมเหล่านี้หากเอามาสร้างให้สอดคล้องกับการสร้างค่านิยมในการเสริมสร้างทุนทางสังคมบ้างจะได้ไหม.. เช่นเขียนข้อความในแนวทางใหม่ว่า

จบแล้ว ด้วยหยาดเหงื่อของพ่อแม่..

จบแล้ว กราบขอบคุณอาจารย์ทุกท่าน..

จบแล้ว..จะยึดคำสอนของอาจารย์

จบแล้ว จะเป็นพลเมืองดี สร้างชาติให้เจริญต่อไป.. ฯลฯ..

หรือ

จบแล้วพ่อแม่จ๋า.. ลูกจะกลับไปดูแลเอง รักนะ จุ๊บๆ

« « Prev : บางกอก…

Next : AM…. » »

ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

30 ความคิดเห็น

#1 น้องจิ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 16:30
สวัสดีเจ้าค่ะ
น้องจิแวะมาเยี่ยม อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ..หนูจิ
#2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 17:35
คำว่า “Congratulation” ที่ไม่เติม s ก็เป็นค่านิยม(ที่ผิด)อีกอันหนึ่งครับ ผิดกันทุกมหาวิทยาลัย ผิดทุกปี เกือบทุกคณะ; อาจจะผิดจากความไม่รู้ หรือไม่รู้จักสังเกตุว่าทั้งบริษัทขายการ์ดอย่าง Hallmark หรือพวกบริการ e-card บนเน็ต เติม s ด้วยกันทั้งนั้น

เมื่อแสดงความยินดี จะใช้คำว่า Congratulations คือยินดีแล้ว ยินดีอีก จึงใช้รูปพหูพจน์

ถ้าใช้รูปเอกพจน์ คือยินดีทีเดียว เหมือนกับยินดีอย่างเสแสร้ง หรือทำตามมารยาทครับ
#3 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 17:38
อืม น่าคิดค่ะพี่บู๊ท ถ้าทำเป็นข้อความแบบพี่บู๊ทกล่าวก็น่าจะดีฟังดูมีแนวทางอนาคตที่น่าสนใจ งานรับปริญญาเดี๋ยวนี้มีสีสันขึ้นเยอะเลยนะคะ นึกถึงตอนเพื่อนเบิร์ดโวยมาจากเยอรมันว่าหล่อนได้รับจากในหลวงเหรอยะ ของชั้นน่ะรับกับ Dean ถ้ามาไม่ทันก็รับกับภารโรงไป ..ปริญญาของไทยในอดีตจึงทรงศักดิ์และสิทธิ์สมการรับจากพระหัตถ์พระองค์นะคะ
#4 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 18:14
สวัสดีหลายจิ ลุงสบายดีครับ ง่วงนิดหน่อย ขอนแก่นเย็นดีดีอย่างนี้ถูกใจหลาย
#5 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 18:17
คอนครับ
ลูกสาวก็กล่าวเช่นนั้น ABAC แม้ว่าจะสอนด้วยภาษาอังกฤษ ก็เป็นแบบไทยๆ แม้อาจารย์เองก็ตาม ลูกสาวเล่าให้ฟังและเรียกอาจารย์หลายคนว่าอาจารย์อิ้ง(ing) อะไรก็ ing ไว้ก่อน อิอิ..

ขอบคุณที่มาช่วยให้ความถูกต้องและเป็นความรู้ที่เราท่านควรรู้เป็นพื้นฐานด้วยซ้ำไป
#6 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 18:22
น้องแก้มป่อง

พี่คิดว่าค่านิยมเราสร้างให้ดีก็ได้ เราจะเป็นนายท้ายเรือ ที่คอยคัดหางเสือเรือให้หันไปในทางที่ถูกต้อง เหมือนราษฎรอาวุโสหลายท่านที่จะออกมาแสดงความคิดเห็นแก่สังคมช่วงวิกฤติต่างๆ

หากการแสดงความคิดเห็นในที่สาธารณะเป็นในแนวทางสร้างสรรค์ ก็จะเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยกันคัดหางเสือเรือน่ะครับ มิใช่เพียงการเอาความรู้มาเผยแพร่กันและกันเท่านั้น ก็น่าจะดีนะครับ น้องแก้มป่อง สำหรับประเด็นของน้องแก้มป่องในบล็อกของน้องนั้นจะแสดงความคิดเห็นยาวๆ เลยขยักไว้ก่อน
#7 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 20:21
จะว่ามันเป็นค่านิยมมันก็ใช่อยู่นะพี่ จะว่ามันเป็นช่องทางที่คนมองเห็นว่าเป็นอาชีพมันก็ใช่อีก

น้องนะเดาน่าจะคล้ายกับกรณีเหรียญห้าบาทที่พี่หลินเคยเล่า ที่มันเริ่มจากไม่มีเหรียญบาทให้ใช้แต่คนก็ยังต้องการซื้อน้อยๆ จากห้าบาทมีผักอย่างเดียว เลยกลายเป็นห้าบาทมีผักหลายอย่างไป

คนที่เขาหาช่องหารายได้นะเขาไม่คิดอะไรมาก ขอแค่มองเห็นช่องทางทำรายได้ให้ได้เขาก็ลงมือทำ ส่วนคนที่ซื้อนะเขาก็ซื้อตามๆกัน ไปตามค่าของความสุขที่เขาได้รับคืนมาในฐานะผู้ให้ จะใช้กรอบของอะไรตัดสินใจ ถ้าหากไปถามเขาคงไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแหละพี่ แต่ที่แน่ๆมันเป็นเครื่องหมายที่สื่อบอกความยินดีและชื่นชมที่มีให้กันของพวกเขาที่มีต่อกันค่ะพี่

สิ่งที่พี่คุยกับน้องแก้มป่องทำให้น้องคิดไปถึง เมื่อตอนที่เจ้าลูกชายรับปริญญา เขาบอกน้องว่า ที่เขาถ่ายรูปนั้น เขาถ่ายมันมาให้กับพ่อแม่ดู ถือว่าเป็นหน้าที่ที่ได้ทำให้พ่อแม่จะจับตัวไปถ่ายตรงไหนได้ทั้งนั้น น้าสาวเอาดอกไม้ไปให้เขาก็ให้แม่ถือ ทำให้สะกิดใจว่าค่านิยมนี้มันเกิดจากผู้ใหญ่หรือเด็กกันแน่ที่ส่งเสริมมันจนกลายเป็นค่านิยมไป
#8 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 20:37
บทสะท้อนสาวตาน่าสนใจ

พี่เองก็มีความเห็นบางส่วนเช่นนั้นเหมือนกัน
ลูกสาวเป็นคนไม่ชอบถ่ายรูปผิดกับคนอื่นๆเห็นกล้องเป็นวิ่งเข้าใส่ แต่ลูกสาววิ่งหนี…
เราหรืออยากจะถ่ายรูปลูกเอาไว้ดูบ้างเธอก็กรีด กรีด วิ่งหนีเรา..อิอิ

บางทีเธอก็มาเอาอะไรปิดหน้าปิดตาไม่ยอมให้ถ่าย แต่วันที่ไปรับปริญญา เธอต่อว่า “ทีอย่างนี้หละไม่ถ่ายให้หนำใจ” อิอิ เพราะคนมากเหลือเกิน วิ่งตามไม่ทัน เดี๋ยวเพื่อนคนนั้นมาถ่าย เดี๋ยวเพื่อนคนนนี้เรียกไปรวมกลุ่ม เราตามไม่ทัน วันนี้เธออยากให้เราถ่ายทุกรูปที่เธอถ่ายกับใครๆ

ก็มีเพื่อนซื้อของแสดงความยินดีเอามามอบให้เธอ… เธอรับแล้วก็บอกขอบคุณ…ทันใดนั้นก็วางของสิ่งนั้นให้เพื่อนที่อยู่อีกสถาบันหนึ่งถือไว้ แล้วก็วิ่งไปถ่ายรูปกับกลุ่ม…ซึ่งเราคิดว่า เออ เพื่อนอุตสาห์เอามาให้ ชื่นชมกันสักหน่อยซี เพื่อขอบคุณน้ำใจเขา….

ผู้ผลิตก็ทำมาขายแหละ คิดว่าน่าจะมีน้อยรายผู้บริโภคสั่งให้ผู้ผลิตทำตามคำสั่ง.. แต่ผู้ผลิตไม่ได้คิดอย่างที่เราคิด และเราคิดเพราะเราเป็นคนนอกมองเข้ามา แล้วก็คิดไปต่างๆนานา..

อาจเป็นเพราะเราไม่ใช่นักธุรกิจ เป็นคนทำงานพัฒนาจึงคิดออกมาแนวนั้น อิอิ..
#9 สร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 27 มกราคม 2009 เวลา 7:03
อิอิ….รับรู้อย่างเข้าใจค่ะ

ความดีใจของบัณฑิตคือได้เห็นหน้าคนที่มาร่วมยินดีด้วยมากกว่าของที่ได้รับค่ะ

ดีใจที่เพื่อนซึ่งประสบปัญหาวิทยานิพนธ์และหนีหน้าอาจารย์…แต่กลับมาที่คณะเพื่อร่วมยินดีกับเพื่อนและได้กำลังใจกลับไปตั้งต้นใหม่
ดีใจที่เห็นรุ่นน้องซึ่งเคยได้ช่วยเหลือหาทางแก้ปัญหาให้มาร่วมยินดีด้วยหน้าตาที่ผ่องใส
ดีใจที่อาจารย์ผู้เคยเคี่ยวเข็ญกันมา เบิกบานยิ่งกว่าบัณฑิตซะอีก
ดีใจที่ได้กลับมามีโอกาสกล่าวขอบคุณอาจารย์ เพื่อนๆ และเจ้าหน้าที่ผู้อยู่เบื้องหลังและมีหน้าที่จัดการตามขั้นตอนของระบบการศึกษาอีกครั้ง
ดีใจที่ได้เจอเพื่อนร่วมเรียนที่กลับมารับปริญญาด้วยกัน และแลกเปลี่ยนบอกเล่าเรื่องราวของขวบปีที่ไม่เจอกัน

ของเป็นสัญลักษณ์ที่คนมอบเจตนาสื่อถึงความยินดี…รับมอบด้วยขอบคุณ…และเก็บความสัมพันธ์ที่ดีๆ ต่อกันไว้เป็นกำลังใจในการก้าวเดินบนเส้นทางของแต่ละคนในข้างหน้าให้กันและกัน….นะคะพี่บางทราย
#10 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 27 มกราคม 2009 เวลา 15:22
ก็ไม่เสียหายหรอกครับ และเป็นสื่อแสดงความยินดีแก่กัน..เห็นด้วยอยู่ครับ
แต่พี่กำลังคิดพัฒนา สร้างสรรค์มากขึ้นไปอีก เท่านั้น
ว่าใครที่รับผิดชอบเรื่องราวเหล่านี้ หรือสนใจเรื่องราวเหล่านี้ น่าที่จะเปลี่ยนมุมมองมาอย่างที่พี่เสนอบ้าง เป็นทางเลือกหนึ่งน่ะครับ

อย่างน้อยที่สุดก็มีการถ่วงน้ำหนัก แนวโน้มต่างๆให้เป็นไปตามทำนองคลองธรรมมากขึ้นน่ะครับ

พี่ยังขำๆ บัณฑิตท่านหนึ่งเอาแม่มายืนด้วยเมื่อลูกไปกรีดกราดกับเพื่อนๆเพื่อถ่ายรูป สักพักก็วิ่งมาหาแม่ เอาช่อดอกไม้มาฝากแม่ไไว้ แล้่วก็วิ่งไปกรีดกร๊าดอีก เดี๋ยวก็แวะมาอีก แม่ก็ยืนยิ้ม เป็นภาพน่ารักครับ

ผลสุดท้ายกองเบ่อเริ่มเลย แม่ยืนไม่ไหวมันนานมากก็เลยนั่งเฝ้ากองดอกไม้ ของขวัญที่เต็ม กองสูงท่วมตัวเลย แม่ยิ้มตลอดเวลา เป็นความสุขของแม่ที่สุดแล้วที่เห็นลูกเรียนจบ

ต่อไปแม่จะคอยรับเงินบ้างละ…อิอิ
#11 Alenaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 กันยายน 2017 เวลา 4:24
b cialis b

buy cialis

buy cialis online

cialis comparatif
#12 Alenaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 กันยายน 2017 เวลา 0:46
price check cialis

generic cialis online

buy cialis online

cialis 40 mg review
#13 Vomirswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 กันยายน 2017 เวลา 20:28
viagra fedex

http://viagrabuygenzx.com/ - order viagra

viagra online

viagra 100 mg 4 comprimes
#14 Vomirswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 27 กันยายน 2017 เวลา 6:38
viagra ideal

cheap viagra

buy viagra

blue pill - generic viagra
#15 Austriswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 กันยายน 2017 เวลา 1:38
cialis comprare online

buy cialis online

generic cialis online

para que se usa cialis
#16 Cesqeswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 กันยายน 2017 เวลา 10:44
cialis kaufen online 5mg

generic cialis online

buy cialis

try it 5mg cialis generic
#17 Wladlenswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 สิงหาคม 2018 เวลา 20:37
generic cialis one day

http://cialisrxss.com/ - cialis
cheap cialis

cialis from canada pharmacy
#18 Wladlenswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 สิงหาคม 2018 เวลา 6:50
i snort 20 mg cialis

http://cialisrxss.com/ - cialis online
discount cialis

cialis 5mg rezeptfrei
#19 Wladlenswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 สิงหาคม 2018 เวลา 16:55
buy cialis using paypal

http://cialisrxss.com/ - tadalafil
cialis online

cialis livraison rapide paris
#20 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 สิงหาคม 2018 เวลา 0:40
is a generic viagra good

http://vagrarxps.com/ - cheap generic viagra
generic viagra online

online shopping viagra india
#21 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 สิงหาคม 2018 เวลา 9:40
buy viagra in seattle

http://vagrarxps.com/ - online viagra
viagra onkine cheap

best discount brand viagra
#22 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 สิงหาคม 2018 เวลา 14:06
cialis glaucoma levitra viagra

viagra
viagra onkine cheap

cheap viagra paypal payment
#23 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 25 สิงหาคม 2018 เวลา 20:35
viagra suisse a lausanne

http://vagrarxps.com/ - online viagra
cheap viagra online

viagra pills at a lower price
#24 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2018 เวลา 0:13
look there viagra onlime sales

viagra onkine cheap
viagra online

viagra online order australia
#25 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2018 เวลา 6:24
viagra rezeptfrei schnell

http://vagrarxps.com/ - online viagra
viagra price

viagra kaufen online in nz
#26 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2018 เวลา 9:16
viagra light

generic viagra
viagra cheap

best viagra tab in india
#27 Ewaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2018 เวลา 16:22
can viagra cause heart damage

http://vagrarxps.com/ - viagra
cheap generic viagra

kann viagra kaufen ohne rezept
#28 Witalinaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 สิงหาคม 2018 เวลา 12:06
cialis 30

online cialis
cialis super active

forum cialis 2
#29 Witalinaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 สิงหาคม 2018 เวลา 13:56
cialis et perte de cheveux

cialis online
cialis cheap

cialis daily price
#30 Witalinaswals ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 สิงหาคม 2018 เวลา 9:09
just try cialis in the usa

genericc cialis
cialis cheap

cheap cialis with prescription