ตัวแห่งตน

โดย bangsai เมื่อ 15 กันยายน 2011 เวลา 16:12 ในหมวดหมู่ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 2902

วิถีข้า คือการเร่ร่อนไป

อาหารข้าคือเครื่องยังชีพเท่านั้น ไม่มีความอร่อยที่ปลายลิ้น

ข้าไม่จิกตีใคร ข้าอยู่เพราะข้าอยู่ เมื่อข้าจากไปก็เพียงจากไป


ความโสภาไม่มี

เจ้าต่างหากที่กำหนดว่าขนขาวห่อหุ้มกายข้านั้นสวย

ความทะยานอยาก ไม่มี แค่ยังชีพเท่านั้น

 


ดูหยดน้ำนั่นซิ..

ความพอดีคือการดำรงอยู่

 

ข้าฯมาในโลกนี้เพราะความพอดีกำหนดขึ้น

ข้าฯก็จะจากไปเพราะความพอดีนั้นสิ้นสุดลง

เหมือนหยดน้ำที่สลายไป

 

เจ้าดูตัวเองให้เห็นเถิด

—-

“เห็นนก เห็นตัวแห่งตน..”

« « Prev : วิกฤติอาหาร วิกฤติการเมือง..

Next : ผู้ภิกขาจาร » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

77 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.56831288337708 sec
Sidebar: 0.044682025909424 sec