เฮ 8 พูดเอง..เออเอง

โดย bangsai เมื่อ 12 เมษายน 2009 เวลา 0:27 ในหมวดหมู่ เฮฮาศาสตร์ #
อ่าน: 14515

ผมเครียดกับสีอื่นๆ จึงหันมาดูรูปดีกว่า

ผมเคยเล่นกล้องกับฟีล์มขาว-ดำมาก่อน และเคยลงทุนล้าง-อัด เอง ในห้องน้ำในห้องพักตั้งแต่หัวค่ำยันสว่าง คนรุ่นใหม่อาจไม่เคยสัมผัสรูปขาวดำมาก่อน และคุ้นชินกับภาพสีของยุคดิจิตอลมากกว่า

การไปกระบี่คราวนี้ ผมเลยหันมาถ่ายภาพ ขาว-ดำ สลับกับภาพสี

การดูภาพขาว-ดำนั้น ไม่ได้ดูที่ความสวยงาม และองค์ประกอบของภาพเท่านั้น จะดูเส้นสายของภาพ ดูอารมณ์ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อดูรูป ดูจินตนาการของผู้ถ่ายรูป ดูเรื่องราวของภาพนั้นๆ ดู…ฯลฯ…

ดังนั้นแต่ละคนจึงมีความเห็นที่แตกต่างกันเมื่อดูภาพขาว-ดำ

ผมจึงจะพาท่านดูภาพ แบบผมพูดเอง-เออเอง น่ะครับ

ภาพที่ 1

ภาพนี้มุมนี้มีคนถ่ายมาก เพราะเป็นมุมที่สวย เส้นภูเขาลากลงมาจากที่สูงแล้วลงทะเล มีเรือเป็น Subject น้ำเป็น Subject areas หากรูปนี้มีความคมชัด และถ่ายในฤดูกาลต่างๆจากมุมเดียวนี้จะสวยตามฤดูกาลที่น่าสนใจทีเดียวครับ

ภาพที่ 2

ผมเห็นความใหญ่โตมหึมาของขุนเขา แต่สวยที่มีต้นไม้ปกคลุม Shape ทรง Vertical แบบ 90 องศา แปลกตาที่ไม่ค่อยได้เห็นที่ไหนๆบ่อยๆ มีที่นี่แหละ “กระบี่” พิจารณาดูที่ผิวน้ำสัมผัสกับโคนขุนเขาซิ…ขุนเขาที่แกร่งกล้ายังกร่อนลงได้เพราะน้ำทะเลซัดสาดมานานแสนนาน บ่งบอกความหมายอะไรต่อมิอะไรมากมายทีเดียว

ภาพที่ 3

มันเป็นการจงใจที่จะถ่ายภาพนี้ให้เห็นความยิ่งใหญ่และความกระจิดริดของสิ่งมีชีวิตที่มาเกาะอาศัย คือต้นไม้เล็กๆนั่น (ตรงจุด 1 นาฬิกา) เขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยว ว้าเหว่ เหงาหงอย หรือคึกคัก ก็แต่อิงอาศัยธรรมชาติ เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยที่เหมาะสม และตั้งอยู่เพราะสภาวะที่เอื้อให้ ดำรงชีวิตตามสภาพของธรรมชาติ เขาไม่ได้อยู่ในป่าใหญ่ ….ใครบางคนในโลกนี้ก็อาจจะอยู่ในสภาวะเช่นนี้เหมือนกัน..


ภาพที่ 4

ธรรมชาติจัดสรร เส้นสายตาอยู่ที่ผิวน้ำ ลากอารมณ์เราไปสัมผัสภูเขาน้อยใหญ่ ไกลใกล้ เห็นเวลาวิ่งผ่านไปต่อหน้า เห็นเรื่องราวมากมายผ่านบริเวณเหล่านี้ สิ่งที่เห็นวันนี้มิใช่สภาพเดิมแท้ เวลากัดกร่อนเหลือเพียงการดำรงเท่าที่เห็น


ภาพที่ 5

มันไม่มีความสวยงามแห่งภาพเลย สตรีท่านนี้ก็มิใช่สาวงามระดับโลก เธอไม่ใช่มหาเศรษฐี หรือคนมีชื่อเสียงคับโลกจากที่ไหน แต่อารมณ์ของภาพนั้นเธอกำลังคิดถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือมากกว่า เธอรอคอยอะไรหรือ เธอเหงา ห่วงหาอะไรหรือ


ภาพที่ 6

เธอท่านนี้ก็มิใช่ นาตาลี ที่จักรวาลรู้จักเธอดี แต่สตรีท่านนี้อาจจะเรียก นาตาลีเขียวก็ย่อมได้ เพราะน้ำใจเธอล้นจักรวาร เธอทำงานบริการมิได้หยุดยั้ง เรามิได้เพียงมาดื่มด่ำกับธรรมชาติแห่งกระบี่ แต่เรายังได้ดื่มด่ำกับน้ำใจของชาวกระบี่ ผู้จัด และนาตาลีเขียวท่านนี้


ภาพที่ึ7

มือที่สัมผัสนั้นได้ปล่อยกระแสไฟแห่งเมตตาไปอิ่มเอิบแก่ลูกหลานต่างผิวสีคนนั้น มีคุณค่ามากกว่าคำพูดใดๆ


ภาพที่ 8

มันก็แค่แท่งหินที่มาโด่เด่อยู่กลางทะเล แต่สายตามนุษย์พึงพอใจรูปร่างของเขา ธรรมชาติให้ความบันเทิงใจ ให้พลังบวกแก่เรา และให้มานานแสนนานแล้ว และก็ยังให้ต่อไปแม้ว่าเฮฮาศาสตร์จะหดหายจากโลกนี้ไปแล้วก็ตาม ธรรมชาติให้เรา แล้วเราให้อะไรธรรมชาติบ้างล่ะ หรือเราเป็นเพียงกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่รู้จักเพียงบริโภคเท่านั้น…


ภาพที่ 9

ความขาวบริสุทธิ์และเส้นสายที่โดดเด่นอยู่นั้น เหมือนบ่งบอกให้โลกรู้ว่า ฉันก็มีส่วนที่ทำให้โลกใบใหญ่นี้สวยนะ.. และความสวยนี้เองที่เป็นปัจจัยส่งต่อสายพันธุ์แห่งชีวิตนี้ต่อไปตามกระบวนการ Reproduction

« « Prev : สร้างบ้าน…

Next : เฮ 8 พูดเอง..เออเอง อีกหน่อย » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

472 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 8.2731330394745 sec
Sidebar: 0.15801692008972 sec