ลานดงหลวง

นั่งลุ้นข่าวบนหน้าจอทีวี ยังกะ Reality Show : RSM vs Troop

นักจัดรายการวิทยุชื่อดังของจังหวัดมหาสารคาม ถูกเรียกตัวมาจัดรายการที่ TPBS ด้วยภาษาอีสาน คักอีหลี อีหลอ น่าจะเอามาจัดรายการตั้งนานแล้ว..

พระคุณเจ้า ขอนิมนต์กลับวัดก่อนเถอะครับ นี่ไม่ใช่กิจของสงฆ์พึงกระทำ หากสงฆ์ปรารถนาจะสนับสนุนอุดมการณ์ทางโลก นิมนต์พระคุณเจ้าลาสิกขาออกมาก่อนครับ

เมื่อการยื่นเงื่อนไขการเจรจาไม่ประสบผลสำเร็จ การยึดพื้นที่คืนสู่สาธารณะก็จำเป็นที่ต้องทำ

ท่านนี่แหละคือนักเดินขบวนตัวจริง:

ท่านเดินธุดงค์ฝ่าเปลวแดดที่แผดเผาด้วยเท้าเปล่า ท่ามกลางความจริงตรงหน้า เพื่อตามหาตัวตนภายใน

ท่านนี่แหละคือนักรบตัวจริง:

ท่านมุ่งมั่น ฝึกปรือกระบวนท่าในการรบ เพื่อเอาชนะกิเลส ตัณหา ราคะ และสิ่งไม่พึงปรารถนาทั้งหลายที่สะสมอยู่ภายใน ละวางสิ่งภายนอก เพื่อเข้าถึงความเย็น สงบ นิ่ง ที่แท้จริง

ข้าน้อย ขอก้มกราบ ท่านผู้มีจิตวิริยะอันเป็นนักรบตัวจริง

หากมีเวลา หรือมีจังหวะ ชอบที่จะปีนขึ้นไปบนภู เงียบๆ คนเดียว แม้เพลงที่ไพเราะที่สุดผมก็ยอมควักเงินซื้อมาเต็มตู้ แต่เสียงที่ไพเราะมากกว่านั้นคือเสียงที่ป่าบรรเลง

ไม่มีเส้นทางเดินเป็นเส้นตรงและราบเรียบตลอด

ไม่มีงานที่จบลงแล้วไม่มีประเด็นที่ต้องปรับปรุง

รถราคาหลายสิบล้านมีการเจิมเพื่อเป็นสิริมงคลแคล้วคลาดปลอดภัย

บนเส้นทางเดินในป่ามีการแสดงคารวะต่อสิ่งเหนือธรรมชาติ

ความสวย งาม พึงพอใจ ล้วนเป็นอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสสรรพสิ่ง

ในธรรมชาติของสรรพสิ่งนั้นๆไม่มีความสวยมีแต่เหตุปัจจัยของการเกิดขึ้น คงอยู่ และเสื่อมสลายไปเท่านั้น

เพราะมีเราจึงมีเขา เพราะการมีอยู่จึงมีอยู่

การใช้ชีวิตในปกติแห่งปัจจุบัน มนุษย์ย่อมสร้างมลภาวะทั้งตรงและอ้อมทั้งเพื่อยังชีวิตและเพื่อเกินเลยความจำเป็นต่อการยังชีวิต ด้วยหน้าที่การงาน ฐานะ การยอมรับทางสังคม มนุษย์ผู้นั้นถูกกำหนดว่ามีคุณค่า เจ้าไม้ป่า ไร้ชื่อ ไร้ซึ่งความงามใดๆในสายตามนุษย์ ช่างไม่มีค่า แต่องค์ประกอบของไม้ป่าล้วนเพื่อยังชีวิตของมนุษย์ เจ้าไม้ป่าน้อยด้อยค่านี้ไม่เคยอยู่ในแผนงานชีวิตของมนุษย์ที่จะออกมาเอาอกเอาใจเขา มนุษย์จึงได้ชื่อว่าผู้เสพ..

นี่คือเมล็ดผักหวานป่า ที่ผมถ่ายมาจากสวนหมอธีระ ดงหลวงเมื่อ 22 มีนาคม 53 ที่ผ่านมา ว่ากันว่าเมล็ดผักหวานป่าค่อนข้างหายากแล้ว เพราะลดจำนวนลง เพราะเอาดอกไปกิน ไปขาย(จำนวนหนึ่ง) และแย่งกัน พี่น้องดงหลวงจึง เหมารถไปเอามาจากลำปางเมื่อปีที่แล้ว และปีนี้เห็นว่าจะไปหาที่กำแพงเพชร ผู้นำบางคนก็แอบมาสะกิดว่า อาจารย์ช่วยออกค่าน้ำมันให้แน….

เมื่อไม่กี่วันมานี่มี คน Post ในบล็อกผมข้อความว่า

มีเมล็ดผักหวานจำหน่าย สั่งจองได้ครับ ราคา 2.5 บาท/เมล็ด ราคาค่าส่งคิดตามจริงครับ โดย

ติดต่อ วิทย์ XXXXXXXX วิทย์ [IP: 118.174.10.141] เมื่อ อา. 04 เม.ย. 2553 @ 13:37
#1938634 [ ลบ ]

โห….เดี๋ยวนี้เมล็ดผักหวานป่ามีมูล มีค่าขนาดนี้เชียวหรือ….

หากไม่บอกหลายท่านก็คงไม่รู้จักว่านี่มันลูกอะไร จริงๆมันเป็นลูกผักหวานป่าครับ ผมไปถ่ายมาเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 53 ที่ผ่านมาที่สวนของหมอธีระ ที่เรียกหมอเพราะสมัยอยู่ป่านั้นถูกอบรม ฝึกให้เป็นหมอรักษาทหารป่า มีหมอคนไทยอยู่ด้วยหนึ่งในนั้นก็คือหมอเหวง ที่กลายเป็นศัพท์ เหวงในปัจจุบันนี่แหละ

หมอธีระเพิ่งจะสูญเสียสุดที่รักไปเพราะมะเร็งที่เต้านม จึงเรียกลูกสาวกลับจากรุงเทพฯมาอยู่ด้วยกัน หมอธีระเอาความรู้ฝังเข็มและอื่นๆมาศึกษาและทดลองกับต้นผักหวานป่า โดยทดลองมากมาย และก็พบความจริงทางธรรมชาติของผักหวานป่าจนเป็นเซียนคนหนึ่งในดงหลวง น้อยคนที่จะเห็นผล หรือลูกผักหวานป่าเช่นนี้ เพราะ มันอยู่ในป่าน่ะซี ผลขนาดนี้ก็เอามาต้มกินได้ เขาว่าอร่อยซะไม่เมี๊ยะ ผมไม่เคยลองและไม่อยากลองเพราะเสียดายมัน

หมอธีระมีเคล็ดลับในการดูแลผักหวานป่า โดยใครที่ไม่ใช่คนรักชอบพอก็จะไม่บอก และไม่มีไทโซ่คนไหนที่ดูแลต้นผักหวานป่าจนได้ลูกดกและมากมายขนาดนี้ ปีที่แล้วก็มีคนมาขอซื้อไปเพาะได้ราคาดี ใครที่ไม่เคยกินผัดผักหวานป่าลองไปถามตามร้านดูนะครับว่ามีผักหวานป่าไหม …หากกินแล้วจะติดใจเหมือนผม อาว์เปลี่ยนบอกว่าที่เชียงใหม่เอามาทำใบชาราคากิโลกรัมละ 3,000 บาท นี่หลายปีมาแล้วนะปัจจุบันน่าจะแพงขึ้นไปอีก

เทคนิคอย่างหนึ่งของการปลูกผักหวานป่าคือต้องอิงอาศัยไม้ใหญ่ และควรอยู่ทางตะวันออกของต้นไม้ใหญ่เพราะแดดตอนเช้าแสงแดดไม่ร้อนมากเท่าตอนบ่าย

ซ้ายมือนั่นคือยอดผักหวานป่าที่ถ่ายมาจากตลาดในปากเซ คราวไปเที่ยวลาวใต้ ส่วนภาพขวามือคือผักหวานป่าที่พบคราวไปดูน้ำตกตาดเฮืองส่วนใต้ของเมืองจำปาสัก

คราวนั้นผมพบแม่ค้าเอาถุงสีส้มซึ่งบรรจุผักหวานป่าจากดอนกลางแม่น้ำโขงไปขายในเมืองปากเซ ราคากิโลกรัมละ 100 บาท หากเป็นบ้านเรารึ จะซื้อกินให้พุงกางไปเลย ก็บ้านเรานั้น 200 บาทขึ้นไปทั้งนั้น

ผมเรียกผักหวานป่าว่าเป็นพืชป่าเศรษฐกิจที่มีราคาค่างวดมาก ปีปีหนึ่งทำเงินเข้าครอบครัวเป็นหมื่นบาท เข้าชุมชนหลายแสนบาท แต่มากกว่าร้อยละ 90 เป็นของป่า เพราะการปลูกแม้จะเริ่มนิยมกันมากขึ้นแต่ พ่อครูบาบอกว่าเป็นพืชปราบเซียนจริงๆ เป็นยาก เติบโตยาก ส่วนมากตายหมด

เมื่อวันที่ 24 มีนาคม 53 ที่ผ่านมาท่านรองเลขาธิการ ส.ป.ก. ดร.วีระชัย นาควิบูลย์วงศ์ ไปเปิดงานผมพาเดินชมแล้วพบพ่อแสน วงศ์กะโซ่ ซึ่งเป็นเซียนผักหวานท่านหนึ่ง ชี้ให้ดูว่าต้นนี้หากใครซื้อผมขาย 1,000 บาท ไม่มีใครกล้า มีคนวนเวียนดูหลายคนแต่ไม่กล้าซื้อเพราะราคามันแพงไป พ่อแสนกล่าวทีหลังว่าผมไม่ตั้งใจขายหรอก แค่เอามาให้ดูเท่านั้น เพราะผมเองก็อยากขยายมันเยอะๆมากกว่าที่จะขายมันไป จึงตั้งราคาสูงๆไว้

ไม่แน่ใจว่าช่วง 23-24 เมษายนที่จะไปสวนป่าผักหวานดงหลวงจะเหลือเท่าไหร่ หากไม่พลาดก็จะหอบไปให้คนที่มาสวนป่าชิมกันสักถุงใหญ่ๆครับ…โดยเฉพาะน้องสาวที่มาจากทางเหนือลองมาชิมผักหวานดงหลวงบ้างนะ….