ผญาดงหลวง..

โดย bangsai เมื่อ มีนาคม 23, 2010 เวลา 21:40 ในหมวดหมู่ สังคม บ้านเมือง ประชาธิปไตย #
อ่าน: 6842

ขณะที่ผมเตรียมสาระวิชาการสำหรับนิทรรศการไทโซ่อยู่นั้น ผู้นำท่านหนึ่งก็มาสะกิดผมว่า อาจารย์ เขียนผญาให้ผมแน..


ผมนั่งฟังอยู่เป็นนานว่าสำเนียงที่พูดนั้นจะสะกดเป็นภาษาเขียนได้อย่างไร ซึ่งผมระดมพี่น้องไทโซ่มาช่วยออกเสียงให้ผมเขียนหน่อย ก็ได้อย่างที่เห็นนี่แหละครับ

มันเหมือนการปลดปล่อยบางอย่างออกมาทางผญา และโอกาสของการจัดงานไทบรู จึงมาขอร้องให้ผมเปิดพื้นที่ให้ ซึ่งผมก็เต็มใจ และพ่อสำบุญก็ดีใจ


สำหรับท่านที่ไม่เข้าใจเชิงสำนวนภาษาในผญานี้ละก้อ ไปกระซิบเพื่อนอีสานข้างๆช่วยขยายความให้ด้วยนะครับ บางทีเขาอาจจะ “อิน” กับผญานี้ด้วยก็ได้ ท่านจะได้มีส่วนในการกระตุ้นสำนึกคนให้สำเหนียกความจริงทางสังคมผ่านผญานี้..

« « Prev : เมื่อคนรักมีชู้..

Next : ระบบขายตรงกับวิถีชนบท.. » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 ป้าจุ๋ม ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 มีนาคม 2010 เวลา 6:26

    ขอคารวะพ่อสำบุญ วงศ์กะโซ่ ค่ะ นับว่าเป็นคนช่างคิดและมีสายตายาวไกลมากค่ะ น่าจะมีการช่วยกันเผยแพร่คำผญาเหล่านี้ เพื่อเตือนใจคนไทยไว้บ้างค่ะ…ขอบคุณคุณบางทรายที่คอยเก็บสิ่งดีๆมานำเสนอเพื่อเตือนสติพวกเราค่ะ

  • #2 ป้าจุ๋ม ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 มีนาคม 2010 เวลา 6:28

    ขออภัยเขียนชื่อท่านผิดรบกวนคุณบางทรายช่วยแก้ไขให้ด้วยค่ะ “พ่อสำบุญ” ค่ะ

  • #3 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 มีนาคม 2010 เวลา 22:08

    พ่อสำบุญ เป็นคนแรงคนหนึ่ง และเป็นคนทำจริง ยึดการพึ่งตนเองเป็นหลัก พ่อสำบุญก็ทำอย่างจริงจังครับป้าจุ๋ม ผมทึ่งที่พ่อสำบุญสนใจผญาครับ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.88062906265259 sec
Sidebar: 1.0290219783783 sec