การไปตามดูความชื้นของหลายๆจุดในพื้นที่ทั้งในและนอกตึกเพื่อทำความรู้จักพื้นที่ที่กำลังเป็นครู แล้วจัดการป้องกันการติดเชื้อที่แพร่ได้ทางอากาศชี้มุมว่าการจัดการปัญหาความชื้น ยังไงๆก็หนีไม่พ้นการเติมลมเข้าไปในพื้นที่ตึกจุดใดจุดหนึ่ง
โครงสร้างและวัสดุต่างๆของตึกที่ไปดูมาอีกรอบบอกความแก่ของมัน ถ้าจำไม่ผิดอายุของมันเลยวัยเบญจเพศแล้ว นี่ถ้ามีงบประมาณพอ ผู้ใหญ่ของโรงพยาบาลก็คงรื้อสร้างใหม่แทนที่จะบูรณะพื้นที่มั๊ง
พูดถึงแหล่งความชื้น ก็ได้คิดอีกเรื่อง ตึกที่ไปค้นหาทางแก้ปัญหาแล้วเจอปัญหาเพิ่มขึ้น ได้ความรู้เพิ่มมามากมุมแห่งนี้ แม้จะอยู่ที่ชั้นล่าง แต่หลังคาตึกนี้เป็นแอ่งสามารถรับปริมาณน้ำฝนสะสมบนหลังคาได้ น้ำฝนบนหลังคาจะเป็นแหล่งพาความชื้นมาให้ชั้นนี้ด้วยหรือเปล่าก็เป็นเรื่องต้้องหาความรู้อยู่เหมือนกัน จะได้รู้ว่ามีทางจัดการเรื่องเปียก-แห้งที่ไหนบ้างได้ครบจุด
ทบทวนกันก็ได้ข้อมูลเพิ่มมาว่า ในช่วงเวลาของวันบันทึกทิศทางลมไว้แล้วพบลมไม่พัดตรงจุดที่คนไข้วัณโรคนอนอยู่ในวันนั้นๆ มีฝนตกในช่วงเวลาใกล้ๆกับที่ได้บันทึกอุณหภูมิมาให้
ได้ข้อมูลเพิ่มมาอีกหน่อยอย่างนี้ก็ต้องไปสังเกตต่อว่าตรงนี้จะมีความชื้นสูงเกือบ ๑๐๐% ในช่วงเวลาฝนตกหรือเปล่า เวลาอื่นๆความชื้นเป็นอย่างไร ก่อนที่จะไปจัดการต่อเรื่องทิศทางที่จะจัดการเติมลม-ดูดลมด้วยพัดลมดูดอากาศ อืม เรื่องราวซับซ้อนจนทำให้รู้สึกยังไงๆ