หมอเจ๊เรียนโลก

พวกเรารวมตัวไปเข้าแถวรอคิวขึ้นช้างด้วยกัน โชคดีที่มากันเช้าแถวจึงไม่ยาวนัก แต่กว่าจะได้ขึ้นหลังช้างกันครบคน แดดก็เริ่มจัดจ้านแล้ว ช้างที่จัดไว้เขาให้นั่ง ๑ ตัว ๒ คน ค่านั่งช้างเขาคิดตัวละราวๆ ๑๕๐ บาท

ที่นั่งบนหลังช้างของที่นี่ไม่้เหมือนบ้านเรา ขึ้นนั่งแล้วต้องห้อยขาไว้ข้างตัวช้าง มีราวเหล็กไว้ให้ยึดจับกันตกใกล้ๆจุดวางก้น

อ่านต่อ »

เช้านี้อากาศแห้ง มองออกไปนอกหน้าต่างห้องพักก็เห็นตึกรามในเมืองหนาแน่นไปหมด บริเวณหน้าโรงแรมยังมีที่ว่างดูโปร่งตา  เติมท้องกันอิ่มแล้ว ก็รวมพลขึ้นรถไปชมวังเก่าบนเขากัน ตามหาพี่อวบจัดการเรื่องยาและดูอาการแล้ว เมื่อพี่อวบบอกว่าไปด้วยไหว พวกเราก็พากันออกเดินทาง

อ่านต่อ »

เรื่องนอกโปรแกรมทำให้มีการแบ่งกลุ่ม ใครจะชมเมืองอยู่กันต่อ ใครไม่อยากรถจะพากลับที่พัก เอาเข้าจริงรถเบี้ยวเฉยเลย ขับรถวนพาคนที่จะกลับที่พักกลับมารอคนที่ไปชมเมืองที่จุดเดิมซะนี่ อ่านต่อ »

แม้แต่รัฐมนตรีคลังอินเดียยังพูดว่า “ลมมรสุมคือรัฐมนตรีคลังตัวจริงของอินเดีย” เรื่องลมฝนสำคัญกับอินเดียแค่ไหนคงยืนยันได้เนอะ

ไม่เชื่อก็ควรเชื่อได้แล้วว่าภาวะเศรษฐกิจอินเดียปีไหนจะดีหรือร้ายผูกพันและแขวนชะตาอยู่กับ “มรสุม” มาเห็นกับตาอย่างนี้ยิ่งเห็นภาพความลำบากของคนอินเดียเมื่อเกิดภัยธรรมชาติชัดเลยละ อ่านต่อ »

ย้อนนึกภาพวันแรกที่มาถึงอินเดีย แล้วห็นผู้คนมากมายพากันเดินทาง  แล้วบอกตัวเองว่า ต่อไปถ้าเห็นคนบนท้องถนนเดินทางด้วยเกวียนเทียมวัวเล่มเก่าคร่ำคร่าเป็นครอบครัวหรือรถบรรทุกรับจ้างที่แออัดยัดเยียดไปด้วยผู้คนทั้งหมู่บ้านละก็นั่นแหละเป็นภาพหนึ่งของการอพยพเพื่อหาที่ทำกินใหม่ของคนอินเดียเขาได้ด้วยละ อ่านต่อ »