ตามลม(๑๘) : ได้ห้องน้ำสีชมพูมาแล้ว…เจอมีเทนด้วย…???
ตั้งโจทย์ว่าจะตามวัดก๊าซเรือนกระจกรอบตึกที่ไปตามรอยเอาไว้ ก็ลองทำดู ผลการวัดพบว่ามีก๊าซมีเทนอยู่เหนือบริเวณที่มีน้ำขัง
รับรู้ผลแล้วก็อึ้งนะ ผู้เชี่ยวชาญวัดก๊าซแปลผลว่า “ไม่เกินเกณฑ์” แต่ผู้อยู่ในพื้นที่รับผลทั้งกลิ่นและความร้อนในตัวอาคาร
ตามไปดูพื้นที่อีกครั้งก็พบว่า มีการติดพัดลมดูดอากาศไปเรียบร้อยแล้ว หลายจุดซะด้วยซิ เจ้าหน้าที่บอกว่าผู้ใหญ่สั่งให้ช่างมาติดให้ ฟังแล้วอึ้ง
ลงมือได้แค่ทำไม่รู้ไม่ชี้ ชวนให้วัดความชื้นในตึกให้ทั้งตอนปิดและเปิดพัดลมดูด เพื่อให้เขาได้เรียนรู้ผลการวัดเอง ทิ้งไว้ให้เขาเรียนรู้พักใหญ่แล้วไปขอดู โอ้โฮ ความชื้นพรวดขึ้นไปเป็นกว่า ๙๐% แต่เขาบอกไม่ได้ว่าพัดลมดูดเปิดหรือปิดอยู่
เห็นแล้วแอบสะดุ้งใจ นึกอยู่นานว่าบอกผลที่แปลไว้ยังไงดี สุดท้ายจำเป็นต้องบอกว่า ความชื้นที่วัดนั้นสูงขึ้น ที่หวังจะให้พัดลมช่วยดูดอากาศ แล้วทำให้โถงคนไข้สะอาดขึ้นนั้นน่าจะไม่ช่วย แต่ชวนเชื้อโรคมาอยู่ใกล้ตัวนานกว่าเดิมซะอีก อย่างนี้ลองหาทางจัดการแหล่งความชื้นในตึกที่จัดการได้ซะเหอะ แหล่งความชื้นที่ว่าก็มีห้องน้ำคนไข้ อ่างล้างมือในตึก บอกแล้วก็พาตัวจากมา
อีก ๑ สัปดาห์ถัดมาก็มีข่าวส่งมาว่ามีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในพื้นที่ ห้องน้ำของตึกนี้ได้รับการจัดการเสียใหม่ ใต้เตียงคนไข้ที่มีข้าวของวางเกลื่อน โล่ง-เรียบ
ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ เมื่อไปเห็นห้องน้ำที่เคยเปียกตลอดวัน แห้งผาก เจ้าของผลงานคือญาติคนไข้ ทีแรกนึกว่าหูฝาด แต่ใช่จริงๆ ขอบคุณนะคะ
สงสัยว่าเจ้าหน้าที่ทำยังไงจึงทำให้สิ่งที่พยาบาลเคยพูดว่าทำยาก ง่ายแบบพลิกฝ่ามือเยี่ยงนี้
คนลงมือเขาว่างี้ “หนูนำเรื่องที่ฟังจากหมอ มาเล่าให้ญาติคนไข้ฟังเรื่องเชื้อโรค ความชื้น ฝุ่น ทุกๆวันก่อนเริ่มงานตอนเช้า หนูชวนญาติมารวมกลุ่มแลกเปลี่ยนคุยกัน แล้วขออาสาสมัครจากในกลุ่ม เลือกจากคนที่เฝ้าไข้อยู่นานหน่อย ให้มาช่วยทำหน้าที่บอกต่อหรือเตือนเมื่อมีใครเผลอ สัปดาห์เดียวก็ได้ผลอย่างที่หมอเห็น หนูจะทำต่อไป….”
ฟังแล้วร้องว่า “ยอดเลย ห้องน้ำเธอไม่ได้แค่แห้งอย่างเดียวนะ สวยด้วย สีชมพูแจ่มแจ๋ว น่าใช้ขึ้นเป็นกอง เธอทำให้หมอมีกำลังใจช่วยต่อนะนี่ แจ๋วๆ ได้ความยังไงจะมาบอกต่อให้ช่วยกันต่อไป นะ นะ นะ”
อ้อนเขาแล้วก็จากมา จากวันนั้นจนวันนี้ เรื่องดีๆที่เขาทำไว้ก็ถูกฉันนำไปเล่าต่อในที่ต่างๆ แถมด้วยการชวนใครจากหลายตึกมาชมให้เห็นกับตา บางคนมาเห็นก็เกิดแรงฮึด กลับไปทำในพื้นที่ของตัวเองบ้าง
ความดีเริ่มแตกดอกออกผล ทำให้วันนี้มีห้องน้ำสวย สดชื่น (กว่าเดิม) คืนมาให้คนไข้หลายตึกเชียวแหละ
Next : ตามลม(๑๙): จะลดคาร์บอนไดออกไซด์…ต้องใช้หินปูนด้วยรึ » »
7 ความคิดเห็น
อิอิ ผมได้ตอบ gmail ไปแล้วนะหมอจ๋า เรื่องจะให้ไปช่วยกวาดขยะโรงพยาบาล อะไรทำได้ก็รับ อะไรทำไม่ได้ก็ไม่ได้ปฏิเสธ แต่ให้คห. เพื่อหาทางออกไปแล้วนะครับ
สงสัยว่าหมอคงไม่ได้รับเมล์ จึงไม่เห็นตอบให้หายวิตกเลย หุหุ
ก๊าซเรือนกระจกนั้น ผมว่ามันระดับมาโครโลกนะครับ ของเราทำดีอย่างไร ก็ไม่น่าส่งผลเกิน 0.1% ของโลก ส่วนไอ้กันมันมีผลกระทบ 20% มันยังไม่เซ็น เกียวโตโปรโตคอลเลยครับ ส่วนไทยเราเซ็นงกๆ
ผมไม่อยากเห็นไทยเราสนใจเรื่องก๊าซเรือนกระจกมากเกินไป เพียงแค่รัฐบวมไทย เลิกหงี้หง้าวส่งเสริมการลงทุนจากต่างชาติ เราจะลดการปลดปล่อยในส่วนของเราลงได้ 10 เท่า ชั่วข้ามคืน
ขอบคุณอาจารย์มากๆค่ะ ที่รับเป็นที่ปรึกษา เรื่องของขยะแก้วมีคนรับต่อ นำไปทดลองผสมปูนสร้างบ้านค่ะอาจารย์ จะลองดูก่อนแล้วจึงตัดสินใจต่อไปเรื่องเครื่องบดแก้วตามที่อาจารย์แนะนำ
เรื่องของก๊าซเรือนกระจกนั้นมีความสำคัญกับโรงพยาบาล ตรงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่ามีเทน
มีเทนมีความสำคัญในประเด็นอัคคีภัยที่อาจเกิดเพราะความสะเพร่าของคน รพ.จึงควรเ้ฝ้าระวังแบบปลอดภัยไว้ก่อน รู้ว่าตรงไหนมี ตรงไหนสูง ไม่พึงปล่อยไว้เป็นเชื้อเพลิง อีกอย่างในรพ.มีออกซิเจน ไฟเจอออกซิเจนเมื่อไรยิ่งโหมลุก คนอยู่ภายในพื้นที่ทั้งหมดไม่ปลอดภัย ประเด็นเหล่านี้ทำให้ต้องสนใจมันค่ะ
อ้อ เพิ่งเข้าใจครับ มันเป็นปัญหาสุขภาพและความปลอดภัยของคนไข้เสียมากกว่า นะครับ ไม่ได้เกี่ยวกับเรือนกระจกโลกสักเท่าใด
ว่าแต่ว่า หมอครับ มีเทน น่ะ มันเป็ก๊าซเรือนกระจกแรงกว่าCO2 ตั้งประมาณ 200 เท่านะครับ การเผาไหม้ของมันจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีความเข้มสูงระดับหนึ่ง ถ้ามีความเข้มสัดส่วนไม่ถึง 60% ของส่วนผสมสมบูรณ์มันก็ติดไฟไม่ได้หรอกครับ แต่แน่นอนมันคงเป็นอันตรายต่อสุขภาพทั้งหมอ และ คนไข้ ว่าแต่ว่า มีเทนนี้มันมากจากไหนหรือ ครับ น้ำเน่า หรือ ห้องสุขา
ข้อมูลที่อาจารย์มาเติมให้ ทำให้โล่งใจขึ้นหน่อยในเรื่องอัคคีภัย จะอย่างไรก็ยังควรมีข้อมูลพื้นฐานไว้ในมือเพื่อจัดการให้เหมาะ เพราะยังมีคนแอบสูบบุหรี่ในรพ.กันเยอะเลย
แหล่งผลิตมีเทนที่ไปวัดแล้วเจอ คือ จุดที่วางถังขยะซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ๒ ต้นและอยู่ห่างจากรางระบายน้ำเสียราวๆ ๑ เมตร ส่วนที่เหนือน้ำเน่า และห้องสุขานั้นกำลังจะลองวัดดูค่ะ
สมัยเด็กๆ ผมเคยอ่านหนังสือพิมพ์เจอว่า ส้วมระเบิด ขณะที่กระทาชายนั่งสูบบุหรี่ไปพร้อมกับนั่งส้วม สงสัยว่า มีเทนมันประจุไฟน่ะครับ ก็ส้วมสมัยก่อนตามบ้านนอก …ช่างเป็นการตายที่น่าสยดสยองพร้อมสะอิดสะเอียนเสียนี่กระไร
ตรงตึกเจ้าปัญหาที่ตามดูอยู่นี้ มีครบเครื่องเลยค่ะอาจารย์ ส้วมเก่า น้ำเน่าคงค้างใต้ตึก และอุนจิคงค้างอยู่นอกระบบการระบายของเสีย เรื่องมันก็เลยยาก
ความรู้หมอมีจำกัด แต่ในเมื่อ เป็นงานที่เข้ามารับผิดชอบ ตามหน้าที่ก็ต้องลงมืออะไรสักอย่าง ไม่ใช่อยู่เฉยๆ
ไม่ใคร่รู้อะไรก็ไต่เตาะแตะไปเรื่อยๆตามหลักวิทยาศาสตร์ ฟิสิกส์ ชีววิทยา เคมีพื้นฐาน ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ฯลฯ ที่เคยเรียน ความรู้สมัยมัธยมต้น-ปลายทั้งนั้นที่ถูกนำมาใช้ ครบเครื่องเลยค่ะอาจารย์ ส่วใหญ่ก็ลองเอาวิธีชาวบ้านๆมาใช้ ก่อนใช้ก็หาความรู้จากวิชาพื้นฐานเหล่านี้มาอธิบายซะก่อน
ที่ทำงานมีแต่ช่างรุ่นก่อนๆที่ทำงานด้วยประสบการณ์ถ่ายทอดรุ่นต่อรุ่นกันทั้งนั้น รู้ไม่จริงไปชวนเขาแก้ แล้วก็แก้ไม่ได้ มีหวังโดนตึ๊บ ทำให้เหนื่อยฟรี ใครๆก็โกรธที่อวดเก่ง
ลงมือไปก็ได้ผลบ้าง แก้ไปทีละเปลาะๆ แต่เรื่องง่ายๆ ค่อยๆแกะรอย ตอนลงมือแก้ตามความรู้ที่มีก็ไม่แน่ใจเท่าไร เพราะไม่เคยชักความรู้พวกนี้ออกมาใช้เลยตั้งแต่เรียนมา
ชักมาใช้แล้วได้เจออาจารย์มาช่วยเติมยิ่งใจชื้น กล้าลองต่อ สิ่งที่อาจารย์มาช่วยเติมเป็นสิ่งที่คลิกลงบนช่องว่างที่ไม่รู้พอดี๊พอดี ชนิดว่าชะตาต้องกันอย่างน่าประหลาดใจ
ด้วยความเมตตาที่อาจารย์มอบให้ ไม่น่าเชื่อว่าไอ้ที่ทำงานด้วยตรรกะง่ายๆไปนั้น ทำให้สิ่งที่มีปัญหามานานเริ่มคลี่คลายออกทีละน้อยแล้ว แถมคนที่เคยต้าน เคยไม่ยอมรับ เริ่มหันมาฟังบ้างแล้วค่ะ
แหม..ทำให้ผมรู้สึกพองๆ ที่ได้ทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อโลกกะเขาได้บ้าง ไม่ใช่ได้แต่นั่งด่าคนไปวันๆ หุหุ