หมอเจ๊เรียนโลก

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแม่เสือท้องแก่ตัวหนึ่งใกล้จะคลอดลูกของเธอ วันหนึ่งขณะที่เธอกำลังออกล่าเหยื่อ เธอก็ได้พบกับแพะฝูงหนึ่ง แม้นเธอจะท้องแก่เธอก็ไล่ล่าและฆ่าแพะไปตัวหนึ่ง แต่อาการอิดโรยจากการล่านี้เร่งให้เธอต้องคลอดลูกเสือตัวผู้ออกมาตัวหนึ่ง ก่อนที่เธอจะสิ้นลม

ฝูงแพะแม้จะเตลิดหนีไปแล้วก็หวนกลับมาเมื่อรู้ ได้ว่าภยันตรายนั้นได้หมดไป เหล่าแพะเมื่อเข้าใกล้ร่างแม่เสือที่สิ้นลม ก็ได้พบเจ้าลูกเสือแรกเกิด และรับเข้าไปเลี้ยงดูในฝูงแพะต่อไป

เจ้า ลูกเสือเติบโตท่ามกลางหมู่แพะ และเชื่อว่าตัวเองก็เป็นแพะกับเขาด้วย เจ้าลูกเสือทั้งส่งเสียงและส่งกลิ่นตัวเหมือนแพะ และไม่กินเนื้อสัตว์เหมือนเหล่าแพะทั้งหลาย ทั้ง ๆ ที่ ภายในเนื้อในตัวของเขา เราย่อมตระหนักดีว่า หัวใจเสือของเขายังเต้นกระหึ่มอยู่

ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี จนวันหนึ่งเสือแก่ตัวหนึ่งผ่านมา เข้าไล่ล่าฝูงแพะฝูงนี้และฆ่าแพะตัวหนึ่ง ฝูงที่เหลือต่างหนีเอาตัวรอด เหลือแต่เจ้าเสือแพะของเรา ที่ไม่รู้จะหนีไปด้วยเหตุใด เพราะไม่รู้สึกถึงอันตรายนี้เลย

แม้นว่า เจ้าเสือเฒ่าจะกรำชำนาญการล่า แต่มันก็ไม่เคยประหลาดใจเท่านี้เมื่อมันพบเจ้าลูกเสือ ที่กำลังเติบโตเต็มที่ส่งกลิ่นตัวเหมือนแพะ ส่งเสียงเหมือนแพะ และยิ่งไปกว่านั้นออกท่าออกทางเหมือนแพะ เจ้าเสือเฒ่าด้วยความเก๋า มากกว่าที่จะเห็นอกเห็นใจ เข้างาบต้นคอเจ้าลูกเสือแล้วลากไปที่ธารน้ำใกล้ ๆ และจับเจ้าลูกเสือให้เห็นเงาสะท้อนของตนในน้ำ แต่เจ้าลูกเสือก็ยังไม่ชอบใจนักกับภาพที่เห็น สำหรับลูกเสือมันมองไม่เห็นค่าไม่เห็นว่าหน้าตาของมันจะคล้ายคลึงเจ้าเสือ เฒ่าอย่างไร

เจ้าเสือเฒ่าหงุดหงิดนักที่เจ้าลูกเสือไม่ยอมเข้าใจ มันลากเจ้าลูกเสือกลับไปที่ซากของเหยื่อที่มันเพิ่งฆ่า มันฉีกเนื้อแพะจากซากแล้วยัดเข้าไปในปากของเจ้าลูกเสือ เจ้าลูกเสือสะดุ้งและตกใจจนพยายามคายเนื้อดิบออกมา เจ้าเสือเฒ่ามุ่งมั่นยืนยันที่จะแสดงให้เจ้าลูกเสือ รู้ว่าจริง ๆ แล้วตัวลูกเสือนั้นเป็นใคร เจ้าเสือเฒ่าจึงยัดเนื้อเข้าไปจนแน่ใจว่าเจ้าลูกเสือกลืนเข้าไปจนหมด คราวนี้เจ้าเสือเฒ่าฉีกเนื้ออีกชิ้นแล้วโยนให้ลูกเสือ และแล้วการเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น

เจ้าลูกเสือของเรา ยอมชิมเนื้อดิบและเลือดอุ่น ๆ แล้วกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อมันกินเคี้ยวจนอิ่ม เจ้าลูกเสือบิดขี้เกียจ และส่งเสียงคำรามเป็นครั้งแรกในชีวิต และเป็นเสียงคำรามที่ทรงพลังของเจ้าป่าจากนั้นเจ้าเสือทั้งสองก็กระโจนหายไปในป่าลึก

เมื่อมองกลับมาที่เรื่องเสือเสือแพะแพะ เจ้าลูกเสือก่อนที่จะพบเสือเฒ่า เขาเชื่อว่าเขาเป็นแพะและเขารู้จักโลกตามประสาแพะแพะ ความเป็นจริงของลูกเสือในขณะนั้นเป็นความเป็นจริงจากมุมมองของแพะ แต่เราสามารถเห็นได้ว่าการรับรู้ตามประสาแพะของเขานั้น เป็นเพียงเศษเสี้ยวของตัวตนที่ครบถ้วนของเขา เรารู้ว่าเขาสามารถที่จะรับรู้ มีอารมณ์ มีกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย เราอาจจะตีความเรื่องนี้และพูดได้ว่า เขามีจุดยืนเป็น แพะ จนเจ้าเสือเฒ่าปลุกเขาให้ตื่นมาเห็นตัวตนที่แท้จริง ให้เขาได้ประจักษ์ถึงความเป็น เสือ ตัวจริงที่เขาพึงเป็น

นิทานเรื่องนี้มีคนนำมาฝาก อ่านแล้วนึกถึงการฝึกคน การฝึกตน

« « Prev : ทำเพื่ออะไร

Next : เมื่อครูลงมือ » »