ลานป้าจุ๋ม

เมื่อวันที่ 15-16เม.ย.ที่ผ่านมานี้เป็นวันดีและคนดีในลานฯของเราบวชค่ะ(ดร.เม้ง) พี่น้องชาวลานฯจากทั่วสารทิศก็ตั้งใจจะไปร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกัน แต่ด้วยความจำเป็นและมีเหตุขัดข้องสำหรับหลายๆท่านที่ได้ตั้งใจไว้ทำให้ไม่สามารถไปได้  พอถึงวันจริงก็มีตัวแทนได้ไปเท่าที่เห็นในภาพที่นำเสนอไปบ้างแล้วค่ะ การไปพร้อมหน้าของพี่น้องชาวลานฯทำให้โยมพ่อโยมแม่รู้สึกอบอุ่นและคงสัมผัสถึงความรักที่เรามีให้กัน วันกลับท่านมาส่งที่รถและท่านได้พูดกับป้าจุ๋มว่าขอขอบคุณและท่านปลื้มใจมากๆที่พี่น้องชาวลานฯมากันได้มากขนาดนี้ ก่อนจากท่านก็ได้มากอดลาตามธรรมเนียมชาวลานฯด้วยความสนิทสนมและด้วยสายตาและสีหน้าเปี่ยมสุขยิ่งค่ะ พลอยทำให้เราสุขใจไปด้วยและรู้สึกว่าเป็นบุญและดีใจจริงๆที่ได้ไปร่วมบุญในครั้งนี้ค่ะ วันนี้ขอนำเสนอภาพเก็บตกเพิ่มเติมค่ะ

ภาพนี้ขอถ่ายเมื่อพวกเราไปถึงใหม่ๆ แม่ลำดวนอิดเอื้อนยังไม่อยากถ่าย บ่นว่ายังไม่ส้วย ยังไม่ส้วย เพราะเตรียมงานมาแต่เช้ายังไม่ได้แต่งตัวส้วยเลย แต่ก็ทนความตื้อพวกเราไม่ได้ ก็เลยได้ภาพที่งดงามนี้มาค่ะ

นี่ก็ยกทีมสีเหลืองสวยอร่ามมาเลยค่ะ ครอบครัวแสนหวานและอบอุ่นด้วยไอรัก น้ำใจนี่ยิ่งกว่ามหาสมุทร และน่ารักเหลือเกินโดยเฉพาะหลานนิวค่ะ ป้าจุ๋มก็ขอให้ครอบครัวท่านมีแต่ความสุขสมหวังอบอวลด้วยไอรักและสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนาตลอดไปค่ะ (ได้ข่าวว่าขับรถหลงทางกว่าจะมาถึงก็มืดเลยเพราะมัวเถียงกับGPSค่ะ)

นี่ก็มาครอบครัวเช่นกันค่ะอ.Handy ซึ่งตอนแรกบอกว่าเสียใจคงมาไม่ได้เพราะจะติดธุระอยู่เมืองเหนือแต่แล้วก็มาได้ค่ะ ป้าจุ๋มเลยได้กอดหลานWebได้คลายความคิดถึง ตั้งใจเรียนและเป็นเด็กดีนะจ๊ะหลานรัก ไว้มีโอกาสป้าจะไปเยี่ยมจ้า ขอให้อ.Handyนำพาครอบครัวไปด้วยดีและจะคิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้ทุกอย่างค่ะ

คนกลางคือลุงพูนค่ะ ที่มีเฮที่ไหนถึงตัวไปไม่ได้ก็มีของฝาก วันนี้ลุงพูนก็มาพร้อมสบู่ทำเองมาแจกพวกเราเช่นเคยค่ะ ขอให้คนน้ำใจงามอย่างลุงพูนมีแต่ความสุขนะคะจะคิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมประสงค์ในทุกสิ่งค่ะ

ดูหน้าก็รู้ว่าหนุ่มบุญหนักคนนี้ชื่อโสทร กัดฟันมุ่งมั่นว่าต้องทำให้ได้เพื่อนรักบวชทั้งที บอกว่าเคยแบกปุ๋ยหนักกระสอบละ 50 กิโลเป็นประจำ แต๋โถพ่อหนุ่มน้อยจ๋า…ท่านนาคหนักแค่ 78 กิโลกรัมเท่านั้นแถมยังเดินช้าๆอีก บุญนี้หนักจริงๆ ได้ข่าวว่าได้รับผลบุญแบบเต็มๆไปแล้วและรับแบบตรงเลย(บอกว่าระบมทั้งตัวเลยครับ)ก็เล่นรับบุญหนักกว่าใครๆก็เป็นอย่างนี้แหละ

ไม่เท่านั้นนะคะพ่อหนุ่มใจงามคนนี้อาสาบริการรับ-ส่งน้องเบิร์ดที่บินลัดฟ้ามาจากเชียงราย(นี่ก็อีกคนspiritแรงมั๊กๆๆค่ะ)และพาไปกินของดีเมืองตรัง แถมยังมีน้ำใจห่อมาฝากพวกเราได้อร่อยกันทั่วหน้าจ้า ขอผลบุญนี้ส่งผลให้โสทรคนดีคนนี้จงประสพแต่ความสุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนานะจ๊ะ

หมูย่างที่อร่อยที่สุดของเมืองตรัง-ปลาหมึกย่างและข้าวยำปักษ์ใต้ค่ะ (นำภาพมาให้ดูเฉยๆไม่ต้องการให้ใครอิจฉาค่ะ)

ทางซ้ายมือสุดคือน้องเบิร์ดคนเก่งน่ารักและspiritแรงบินลัดฟ้ามาจากเชียงรายค่ะและสาวคนกลางคือหนิงกลิ้งที่น่ารักของชาวลานฯที่หายหน้าหายตาไปนานก็อุตส่าห์บินลัดฟ้ามาจากมหาสารคามค่ะไม่ยอมแพ้น้องเบิร์ด ก็ขอปรบมือให้ทั้งสองคนค่ะ น้องหนิงยังคงความสมบูรณ์ไว้อย่างสม่ำเสมอ น่ารัก น่ากอดเช่นเดิมค่ะ คราวนี้ทิ้งคุณแม่บินเดี่ยว ประมาณว่าจะมาหาคู่หูเอาข้างหน้า..อิอิ

 นี่ก็ไม่ใช่ใคร…หลานรักอาคอนคนหนึ่ง ป้าจุ๋มเป็นห่วงถามว่าทำไมต้องเอียงคอแทบหักขนาดนั้น ก็ได้รับคำสารภาพว่าความจริงอยากนั่งชิดอาคอนมากกว่านั้น แต่เป็นห่วงในความปลอดภัยของชีวิต ด้วยเกรงว่าจะมีคนเข้าใจผิด!!! เลยต้องเอียงคอเพื่อให้ใกล้อาคอนอย่างที่เห็นค่ะ  หายหน้าไปนานมัวไปตั้งใจเรียน เทอมนี้ลงไป 10 วิชา  กินมดเสีย 8 ตัวหน้าตาก็เลยเป็นอย่างที่เห็นค่ะ…อิอิ(น่ารักเหมือนเดิมค่ะ)

ภาพนี้แหละที่น้องเบิร์ดสงสัยว่าพระองค์ที่ถือกล้องใหญ่อยู่นั้นทำไมผมดำจัง ดูไปดูมาอ๋อไม่ใช่ใคร???ไม่เฉลยให้ทายกันเองค่ะ

 เนื่องจากกลุ่มเรานั่งหลบมุมอยู่หลังโบสถ์ค่ะ ป้าจุ๋มนั่งกอดหลานwebค่ะ

ขอมอบบุญกุศลและความสุขที่พึงได้พึงมีจากการร่วมอนุโมทนาบุญในครั้งนี้จงมีแด่ชาวลานฯทุกท่านค่ะ

 ะ

สุดท้ายบันทึกนี้ป้าจุ๋มขอฝากดอกเล็บมือนางสวยๆหอมๆน่ารักๆจากสวนในบ้านป้าจุ๋มเอง ช่วงนี้กำลังออกดอกและบานสะพรั่งหอมอบอวลไปทั่วบริเวณบ้านค่ะ

« « Prev : นับว่าบุญบันดาล

Next : ณ วันนี้เมื่อปีที่แล้ว » »