ลานบนเกาะ

ตื่นเช้าขึ้นมา ทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก็ขึ้นรถไปเที่ยวกันต่อ เขาพาเราไปทะเลสาบซีหู แต่มันคนละด้านที่ผมเคยไป เพราะจำได้ว่าที่เคยไปพร้อมกับคณะอัยการเราจะได้เดินชมรูปปั้นและรูปโลหะของขุนพลงักฮุย แต่คราวนี้ไม่เห็น เราเดินไปที่จุดขึ้นเรือ ระหว่างทางมีวิวให้ถ่ายแต่ไม่มีเวลาที่จะรอให้คนออกไปจากจุดที่เราต้องการจะถ่ายเพราะขบวนทัวร์เขาเดินไปเรื่อยๆ ไม่เป็นไรถ่ายไปก่อนเท่าที่มุมมองเราเห็นว่างาม เอาเท่าที่ได้ก็แล้วกันจะอะไรมากมาย อิอิ นั่งเรือดูวิวไปเรื่อยถ่ายภาพไปด้วยมีความสุขดี มีภาพมาฝากอยู่แล้ว…

จากนั้นพาเราไปชิมชาครับ แถวนี้ชาที่ขึ้นชื่อต้องชาหลงจิ่ง ปลูกกันสุดลูกหูลูกตา เสียดายจุดที่รถเราไปจอดไม่มีคนเก็บใบชาทำงาน อยากถ่ายภาพเขากำลังเด็ดใบชา ไม่เป็นไร ถ่ายเท่าที่ถ่ายได้ ฮึ่ม…คนที่ไปเมืองจีนสักครั้งสองครั้งย่อมจะรู้ดีว่าเวลาเข้าไปร้านที่เขาจะขายของมันจะเป็นยังไง รู้แล้วคนมีวิชากรุณาอย่าปล่อยของ ฮ่าๆ ปล่อยให้เขาทำมาหากินเหอะ…เรารู้แล้วเราไม่ตกเป็นเหยื่อก็เป็นเรื่องของเรา พนักงานอธิบายว่าเมื่อเขารินน้ำชาให้ไม่ต้องบอกขอบคุณแต่ให้ใช้มือขวาเคาะสามเคาะ แสดงความขอบคุณแทน เราถามว่าถ้าใช้มือซ้ายเคาะล่ะ พนักงานสาวก็ตอบว่าแสดงว่าเราบอกคนรินว่า “ฉันรักเธอ” เราก็เลยเคาะด้วยมือซ้าย ฮา….

ความจริงเรื่องนี้เพื่อนเคยเล่าให้ฟังว่า ประเพณีนี้เกิดขึ้นในสมัยก่อน ฮ่องเต้ออกตรวจราชการหัวเมือง จึงปลอมตัวเป็นสามัญชน พอไปที่โรงเตี๊ยมก็ต้องแสดงบทบาทให้เหมาะสมมิฉะนั้นเขาจะรู้ว่าเป็นฮ่องเต้ ซึ่งอาจได้รับอันตรายได้ เวลาฮ่องเต้พระราชทานน้ำชาให้ขุนนางซึ่งต่างปลอมตัวกันมา ซึ่งปกติต้องคุกเข่าโขกศีรษะรับพระราชทาน แต่เนื่องจากปลอมตัวมาทำเช่นนั้ไม่ได้จึงต้องใช้นิ้วชี้แทนตัวเคาะสามครั้ง ผมว่าก็เท่ดี..อิอิ

ที่ชนบทแห่งนี้ จะมีคนขับรถมาดื่มชากัน เยอะพอสมควร สั่งชามาแล้วนั่งละเมียดละไมชมวิวตากลมกันไปเรื่อย เพราะลมพัดเอื่อยๆว่าไปแล้วบรรยากาศดีเหมือนกันครับ แต่พี่น้องเอ๊ย…ในร้านขายชาราคาค่อนข้างสูง แต่เวลาเราไปซื้อข้างนอกถูกกว่ากันเยอะ คุณภาพใบชาก็ไม่แตกต่างกัน แต่ถ้าไม่มีใครซื้อเลยไกด์จะเอาอะไรเป็นรายได้ละครับ เอาเหอะใครพอมีตังค์ก็อุดหนุนเขาหน่อย ส่วนพวกไม่มีตั้งค์ก็จิบชาฟรีก็แล้วกัน แฮ่…

ออกจากร้านขายชาที่ประตูทางออกมีขาหมูแห้งเยอะมาก ผมไม่รู้จะถามใครเพราะไกด์ไม่ได้อยู่ด้วย เพื่อนๆที่ไปด้วยกันแถวนั้นก็ไม่มีใครพูดจีนได้ ได้แต่ถ่ายรูปมาและรู้แต่ว่ามันเหม็นอ่ะ…

จากนั้นเขาพาเราไปนวดเท้า ซึ่งมันอยู่นอกรายการ ผมรับรู้มาก่อนแล้วจึงไม่ตามเขาไปนวด แต่เดินถ่ายรูปอยู่ข้างนอกกับคุณแอ๊ด เจออะไรงามๆแปลกก็ถ่าย ไม่แปลกแต่มันงามก็ถ่าย ถ่ายไปถ่ายมาได้ยินเสียงนกร้องก็เลยจัดการเปลี่ยนเลนส์เป็นซูม ๕๕-๒๐๐ มม.ของแคนนอน สอดสายตาไปเรื่อยและก็เจอ แม้สีสันมันจะไม่งามแต่มันก็เป็นนกเมืองจีนอ่ะ..อิอิ

ไกด์บอกเราว่าใกล้แถวนี้มีการแสดงย้อนอดีตของสมัยราชวงศ์ถังงดงามมาก มีใครสนใจอยากไปดูไหม ราคา ๒๒๐ หยวน ผมกับคุณแอ๊ดตกลงทันทีเพราะชอบดูการแสดงตั้งใจไว้เลยว่าอยากถ่ายรูปด้วยฟังก์ชั่น no flash ติดซูม ๕๕-๒๐๐ มม.ตัวเก่ง เขาพาไปทานอาหารเย็นก่อน แล้วพาพวกที่ต้องการชมการแสดงแยกไปต่างหาก แต่กว่าจะได้เข้าไปก็ต้องรอคิวซื้อตั๋วนานมาก ไม่มีเวลาเดินดูข้างใน พอเข้าไปข้างในบริเวณด้านในก็ต้องรีบเดินเข้าไปในโรงละครเพราะการแสดงกำลังจะเริ่ม ในขณะที่ระหว่างทางมีหมูบ้านจำลอง มีการทำขนมตุ๊บตั๊บ มีหน้าผาที่มีพระพุทธรูป ไม่ได้ดูอะไรมากมาย ไม่เป็นไรการแสดงเริ่มแล้วดูสนุกทุกชุด เพราะเป็นการแสดงที่ประกอบเทคนิคสมัยใหม่ มีการยิงแสงเลเซอร์ ฉากการแสดงเป็นจอแอลซีดี ฉากบังข้างก็เป็นแบบเดียวกัน ฉากป่าจึงเหมือนธรรมชาติมาก เอาภาพมาฝากเพราะงานนี้ถ่ายหลายรูปมากแต่เสียดายที่เวลามีการแสดงมาตามบันไดข้างเก้าอี้พวกลุกขึ้นยืนดูบังคนข้างหลังหมด เสียอารมณ์มาก…

ออกจากชมการแสดงมาแล้วไปช้อบปิ้งกันต่อที่ถนนโบราณ Hefang มีกิจกรรมน่าสนใจมากมายครับ ไปติดใจช่างปั้นที่รับจ้างปั้นกลางถนนเลย เขาว่าใช้เวลา ๑๕ นาทีเสร็จ เดินเข้าดูฝีมือการปั้นแล้วต้องยอมรับว่าเก่งจริงปั้นเหมือนครับ เดินออกมาเห็นเด็กเล่นอยู่กับรูปปั้นทองเหลืองซนมาก ถ่ายภาพไว้ดูเล่น มีการวาดภาพ มีการบรรเลงขลุ่ยเสียงแซกโซโฟน มีการทำขนม ทำหน้ากาก ฯลฯ

ได้เวลาเดินกลับมายังจุดนัดพบกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมเดิม พรุ่งนี้เช้าเราจะต้องเดินทางไปอีกเมืองหนึ่งครับเพื่อจะไปดูของดีที่ผมถ่ายรูปจนฉ่ำใจ เสียดายที่ไม่มีขาตั้ง แต่รับรองว่างานแกะสลักแต่ละชิ้น สุดยอด อย่าลืมตามอ่านนะครับ

« « Prev : ไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้3(ซูโจว อู๋ซี นานกิง หังโจว)

Next : ไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้5หังโจว ตงหยาง อี้อู » »