ในแวดวงการศึกษาพูดกันถึงการเรียนการสอนในศตวรรษที่ ๒๑ และในนั้นก็จะพูดถึงการเรียนรู้ตลอดชีวิต ความจริงแล้วการเรียนรู้ตลอดชีวิตมันมีการปลูกฝังมาก่อนนานแล้ว เพียงแต่มายุคหลังเราละเลยที่จะใส่ใจกับมัน จนต้องรื้อฟื้นมาพูดกันใหม่ อ่านต่อ »
วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๕๗ ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบวันคล้ายวันเกิดปีที่ ๓ ของทอฝัน พอวันที่ ๒ เมษายน ก็เป็นวันครบรอบ ๙ เดือนของมาวัน หลานทั้งสองเติบโตอย่างมีความสุขในบ้านของเรา
ไม่ได้เขียนถึงหลานทั้งสองนานมากแล้ว เพราะปู่มีงานเยอะมากหลายด้าน กลับถึงบ้านแต่ละวันก็หมดแรง บางวันไม่ได้กินข้าวเที่ยงเพราะไม่รู้สึกหิว ร่างกายปู่ก็คงปรับตัวลดน้ำหนักกระมัง
ทุกวันนี้อาการของพี่ทอฝันดีขึ้นเยอะ อาการอิจฉาน้องหรือออกอาการเวลามีใครไปพูดกับน้องก่อนลดลงไปเยอะแล้ว แต่เริ่มแกล้งน้อง ฮา… วิธีการแกล้งของทอฝันก็คือ เวลาน้องทำท่าจะหลับ พี่ทอฝันก็จะมาร้องเพลงเสียงดังกล่อมน้อง บอกว่า ทอฝันจะร้องเพลงให้น้องฟัง แล้วตะโกน ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง….ฮา…จนคุณย่าบอกว่า ช้างตัวเล็กก็ได้…ฮา…บางทีไปนอนใกล้ๆน้อง พอเผลอก็เอาเท้าป้วนเปี้ยนแถวตัวน้อง ฮา…
ตั้งแต่เจ้าหลานคนที่สองคลอดออกมา ปู่ได้เขียนถึงเพียงครั้งเดียว เหมือนกับปู่รักหลานไม่เท่ากัน แต่ในความเป็นจริงปู่รักหลานทั้งสองมากๆๆๆ แต่อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่าทอฝันมีอาการอิจฉาน้องค่อนข้างหนัก ตั้งแต่น้องคลอดออกมา ทอฝันกับปู่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี กอดก็ไม่ได้ พูดด้วยก็ไม่ได้ นอนบนเตียงกับปู่ก็เอาหมอนมาบังไม่ให้ปู่มองหน้า ปู่กับย่าต้องประคับประคองความรู้สึกของทอฝัน ใช้ทุกวิถีทางที่จะให้ทอฝันกลับมาเป็นทอฝันคนเดิมที่เล่นกับปู่ เพิ่งเมื่อวานกับวันนี้ทอฝันเล่นกับปู่ ล้อเล่นกันบ้าง คุยกันดีๆบ้าง ให้ปู่กอด ให้ปู่อุ้มด้วยความเต็มใจ เริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม อิอิ
ปู่สังเกตว่าตั้งแต่น้องคลอดออกมา อาจมีเพื่อนบ้านพูดพาดพิงถึงน้องให้ทอฝันได้ยิน เพราะเมื่อปู่กอดทอฝันและพูดกับทอฝันว่าหลานรักของปู่ ทอฝันก็ปฏิเสธว่าไม่ใช่ หลานรักของปู่คือหลานคนที่สอง น้องมาวิน ยิ่งน้องมีอาการเท้าปุกเทียม ปู่ไปนวดขาให้น้องด้วยความเป็นห่วง เขี่ยเท้ากระตุ้นให้เท้าน้องกลับคืนสภาพ ทอฝันยิ่งรู้สึกว่าปู่รักเขาน้อยลงหรืออย่างไร ไม่ยอมพูดกับปู่เลย แต่พอเห็นปู่อยู่กับทอฝันมากกว่าเห็นอยู่กับน้อง พาทอฝันไปนอนกับน้อง ให้ทอฝันชงนมให้น้อง หยิบแพมเพิสให้น้อง อาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับ แต่ใครจะบอกว่าซื้อของไปฝากน้องก็จะมีอาการขัดขืนไม่ยอมให้คนนั้นอุ้ม ฮ่าๆ คงต้องปรับกันไปเรื่อยๆ
หลานมาวินหน้าตาเหมือนทอฝันอย่างกับแกะ ยิ้มง่าย ร้องเสียงดัง ผิวหนังลอกมากกว่าทอฝัน แถมบริเวณลำตัวและใบหน้ามีอาการเหมือนตุ่มสิวขึ้นบ่อย วันนี้ดูเหมือนไม่มีแล้ว พอวันรุ่งขึ้นก็เต็มไปหมดเหมือนเป็นสิวหนุ่ม แต่ก็เป็นแล้วหาย วันสองวันก็กลับคืนสู่สภาพปกติ แต่เดี๋ยวก็ขึ้นมาใหม่ อาจจะเป็นเพราะฮอร์โมนของแม่ยังมีเยอะอยู่หรืออย่างไร ดูหน้าตาของมาวินแล้วท่าทางจะหล่อเหลาเอาการ สงสัยจะหล่อเหมือนปู่ ฮา….
มาวินกินเก่ง วันแรกที่คลอดออกมา คุณย่าบอกว่ามาวินดูดนมแม่สุภาพกว่าพี่ทอฝัน ที่ไหนได้พอวันที่สองกลับดูดนมแม่เสียงดังจ๊วบๆ ยิ่งกว่าพี่ทอฝันเสียอีก ปู่ถ่ายรูปมาวินน้อยกว่าพี่ทอฝันเพราะพ่อเนติ์ซื้อกล้องถ่ายรูปใหม่แล้ว ถ่ายรูปมาวินอยู่บ่อยๆ แถมเวลาที่ปู่ไปเยี่ยมก็เป็นเวลาที่มาวินมักจะหลับ อ่านต่อ »
ผมได้รับหนังสือ “ชวน…แม่พ้นทุกข์” จากพระอานนท์ อัมมโร ซึ่งเป็นผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ ผมอ่านสองรอบแล้ว ด้วยความรู้สึกว่าเป็นหนังสือปฏิบัติธรรมที่อ่านง่าย เข้าใจง่าย และไม่ยากสำหรับผู้ที่คิดจะปฏิบัติธรรม จึงมาชวนท่านอ่านกันครับ อ่านต่อ »
