ลานเก็บเรื่องมาเล่า

เพราะท่านรองเลขาฯส.ป.ก.มอบหมายงานพิเศษให้ผมจึงต้องอยู่ขอนแก่นและทำให้มีโอกาสพบปะพ่อครูบาฯ อ.ไร้กรอบ และน้องทวีสิน ซึ่งท่านได้รับเชิญจาก ดร.ศักดิ์พงศ์ให้ไปร่วมประชุมที่ มมส.

ตั้งใจจะแอบไปร่วมฟังการพูดคุยกันที่ มมส.แต่การประชุมของผมที่ศาลากลางจังหวัดไม่จบเมื่อจบก็เลยมุ่งหน้ากลับขอนแก่น ป้าหวานคนใจงามก็กริ๊งกร๊างมาถามว่าจะไปวัดหลวงพ่อกล้วยกับพ่อครูบาไหม ผมตกลงและจะแวะรับป้าหวานไปด้วย ไปสมทบทีมของ พ่อครูบาที่วัดฯ

ท่าน อ.ไร้กรอบท่านคุ้นเคยที่นี่มานานจึงพาไปกราบหลวงพ่อกล้วยที่ท่านกำลังดูงานก่อสร้างอาคารต้อนรับญาติโยมที่จะมาแวะเวียนที่วัดนี้ หลวงพ่อกล้วยเชื้อเชิญให้เดินชมวัดและให้มาพำนักพักพิงที่นี่ได้ตลอดเวลาที่อยากมา มีอาคาร ที่พักเพียงพอที่จะรับ..แม้อาคารริมอ่างน้ำที่ร่มเย็นดังภาพ

ท่าน อ.ไร้กรอบชี้ให้พวกเราดูภาพซ้ายมือบนนั่นว่านี่คือที่สุดท้ายของพระอาจารย์ที่จะเผาร่างเมื่อท่านมรณภาพ มันเป็นมรณานุสติที่ดีใครที่ทะยานอยากควรที่จะมาพินิจพิจารณาความไม่แน่นอนของชีวิตแห่งนี้..

เห็นแล้วก็ชุ่มชื่นใจ ล้วนกระตุกให้ผู้ผันผ่านตัวเองมาที่นี่ได้เห็นธรรมในธรรม พระพุทธองค์ทิ้งร่องรอยให้ปุถุชนได้ไตร่ตรองสภาวะอันเป็นอนิจจัง

ข้าน้อยขอก้มกราบพระพุทธองค์ผู้บริสุทธิ์ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

เราเดินผ่านป่าช้า ซึ่งอยู่บริเวณใจกลางวัด พบหญิงสาวสองท่านกำลังกางเต็นท์นอนกลางป่าช้านี้ เธอรู้จักกับท่าน อ.ไร้กรอบ และแนะนำว่าเธอเป็นแอร์โฮสเทตสายการบินเยอรมัน การมานอนในป่าช้าเป็นกระบวนการกำหนดมรณานุสติที่ดียิ่งและเธอมีใจที่แก่กล้า มุ่งมั่นเกินปุถุชนด้วยซ้ำ สาธุ

ภาพซ้ายมือนั่นคือหลุมศพตัวอย่างที่อยู่เต็มไปหมดในป่าช้ากลางวัดแห่งนี้ พร้อมที่จะเชื้อเชิญทุกท่านเข้ามาฝึกภายในตัวเอง

เชิญทุกท่านนะครับ…..

« « Prev : แรงเหวี่ยงทางสังคม

Next : พูดจาภาษาเอี้ยง.. » »