ลานดงหลวง

คนเรามีวิธีออกกำลังกายตามแบบเฉพาะที่ตนชอบ ผมน่ะหรือครับ ก็ทำงานรอบๆบ้าน ตัดหญ้า ล้างรถ ตัดแต่งกิ่งไม้ ย้ายโน่นย้ายนี่ แค่นี้ก็เหงื่อแตกเต็มตัว ผมเป็นคนเหงื่อมาก ขี้ร้อน เสียเหงื่อเยอะ และการออกกำลังกายอีกอย่างคือ ตีกอล์ฟ สนามในขอนแก่นมี 6 สนาม ตั้งแต่ราคา 200 บาทจนถึง 2500 บาท

สนามประจำของผมก็เป็นสนาม ร 8 และสนามท่าพระ เพราะใกล้และราคาถูก ส่วนราคาถูกที่สุดก็ที่สนามรถไฟ ซึ่งเป็นสนามเก่าแก่ที่สุด เล็ก อยู่ติดเมือง เหมาะสำหรับเด็กฝึกใหม่และผู้เฒ่า และหรือ นักธุรกิจที่เวลาน้อย

แต่ก่อนผมไปออกกำลังกายทุกวันเสาร์ หรืออาทิตย์ มาช่วงหลังนี้นานๆไปที แบบไม่มีก๊วน ไปถึงก๊วนใครไม่เต็ม 6 คนก็ขอเสียบ ส่วนมากเขาก็เชิญเราซึ่งเป็นมารยาทอย่างหนึ่งของกอล์ฟ แต่ก็มีบางทีเขาขออนุญาตเล่นเพียงกลุ่มเขาเท่านั้น เพราะเขาเล่นพนันกันและไม่ต้องการคนนอกเข้ามาขัดเขา ส่วนผมนั้นไม่ชอบพนัน ชอบที่จะออกกำลังกายเท่านั้น

การเดินเล่นกอล์ฟครบ 18 หลุมเป็นการทดสอบสุขภาพตัวเองอย่างดีเลย สมัยก่อนเดินสบายมาก เดี๋ยวนี้รู้สึกตัวเองว่า เออ เราเข้าสู่ สว.จริงๆแล้วนะเนี่ย เพราะร่างกายมันฟ้องเราเอง การขยับตัว การหมุนตัวมันไม่คล่องเหมือนเดิมแล้ว ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเราอ้วนมากขึ้นด้วย อิอิ

ผมชอบกอล์ฟอย่างหนึ่งคือ พบคนเยอะ สารพัดแบบ สารพัด อุปนิสัย อายุ ฐานะ ตำแหน่งหน้าที่การงาน การพูดการจา สะท้อนลึกๆเข้าไปด้านในของผู้นั้น

บางท่าน ยกมือไหว้ได้สะดวกใจ นิสัยดีมากๆ มีมารยาท ให้เกียรติ และน้ำใจนักกีฬา บางท่าน แย่มากๆ แม้แต่แคดดี้ยังแย่งกันหนีไม่อยากรับ “นาย” คนนี้ เพื่อนเก่าสมัยเรียน มศ.4-5 คนหนึ่ง อดีตเป็นพนักงานธนาคารตำแหน่งก็สูง เขาเรียกเจ้าพ่อสนาม เพราะมาเล่นทุกวัน หรือมากกว่าสามวันต่อสัปดาห์ และชอบการพนันเป็นชีวิตจิตใจ ที่แคดดี้ไม่ชอบคือ เวลาตีเสียก็มาลงที่แคดดี้ ถึงขนาดด่าพ่อแม่ ก็เคย บ่อยครั้งที่เพื่อนคนนี้มาถึงสนามแล้วแคดดี้ที่เป็นคิวต้องออก ซื้อให้เพื่อนออกแทน 100 บาท เพราะไม่อยากลากถุงกอล์ฟให้คนนี้…

หลังจากที่ห่างเหินไปเป็นเดือน วันนี้ผมลองไปออกกำลังกายหน่อย คนไม่มาก ส่วนหนึ่งอยากเชคสุขภาพว่าเป็นไงบ้าง พบว่า ไม่ได้ออกกำลังกายมาพักใหญ่ เอาเรื่องครับ รู้สึกร่างกายไม่เฟิร์ม เหมือนแต่ก่อน …

ผมพบเพื่อนใหม่เป็นชาวญี่ปุ่น เขามาคนเดียว หลังจากที่ทำความรู้จักกันตามมารยาทแล้วผมเริ่มซักไซร้ เขาพูดไทยได้ดีทีเดียว พูดอังกฤษได้ เขามาเมืองไทย 5 ครั้งแล้ว คืนนี้จะเดินทางกลับกรุงเทพฯแล้วเดินทางต่อไปญี่ปุ่นทันที เขาเป็นพนักงานขับรถ….???

ผมแปลกใจ คนญี่ปุ่นคนนี้เป็นพนักงานขับรถแต่พูดไทยได้ อังกฤษได้ ผมถามว่าเขาเรียนที่ไหน เขาตอบว่า เรียนเองจากหนังสือและเทป…???? มีเหตุผลมากมายที่จะไม่เชื่อ แต่อย่าไปสนใจประเด็นนั้นเลย ทำไมเป็นเมืองไทย..ผมถาม

เขาชอบเพราะชีวิตราคาถูก และเขาชอบท่องเที่ยวราคาถูกๆ เล่นกอล์ฟ โดยเดินทางคนเดียว เมื่อสองวันก่อนเขาอยู่ที่อุดรธานี ราคาค่าห้องพัก 300 บาท ถูกมาก เราคุยกันถึงว่า ผมเคยเห็นคนหนุ่มสาวเกาหลีเหมาเครื่องบินมาลงที่อุดร แล้วปิดสนามเล่นกอล์ฟที่หนองคาย เขาเองก็มีประสบการณ์ว่า ครั้งหนึ่งเขาไปเที่ยวเชียงใหม่ ไปตีกอล์ฟ พบว่า คนเกาหลี 80 คนมาเล่นกอล์ฟ แบบปิดสนามเหมือนกัน ราคาเล่นกอล์ฟเมืองไทยถูกมาก ในญี่ปุ่น ในเกาหลี แพงมาก

ผมจบ 18 หลุมคิดในใจว่าเดี๋ยวเราขับรถไปส่งเพื่อนใหม่ญี่ปุ่นคนนี้นะ ในเมืองไม่ไกลเราก็เลยกลับบ้าน ผมถามเขาว่าเดินทางมาสนามอย่างไร เขาบอกว่าเช่ารถมา… และเขาจะเล่นต่ออีก 18 หลุม…เราจึงแยกกันตรงนั้น..

ผมเป็นทึ่งกับภาษาไทยที่เขาใช้กับผม แม้ว่าจะไม่คล่องปรื๊อ แต่เข้าใจครบถ้วน ได้ใจความและเข้าใจมารยาท วัฒนธรรมไทยด้วย รู้จักขอบคุณ รู้จักไหว้… ภาษาอังกฤษเขากับผมก็สื่อสารกันรู้เรื่อง คนขับรถบ้านเขาไปไกลขนาดขับรถก็เรียนภาษาไปด้วย และมีเงินเก็บมาเที่ยวเมืองไทย

พี่น้องคนขับรถแท็กซี่ในกรุงเทพฯยังหาเช้ากินค่ำอยู่เลย นี่ฝนก็มาแล้ว หลายคนต้องกลับไปทำนาที่อีสานกันแล้ว….

« « Prev : เป็นต่อ..

Next : เมื่อนักมวลเมฆเผชิญภัย.. » »