หมอเจ๊เรียนโลก

คิวของผู้มาเล่าสู่กันฟังเมื่อหมดลง พวกเราก็มีโอกาสไปเห็นพื้นที่ภายในของมาบตาพุด วนเวียนชมสถานที่กันอยู่ราวๆชั่วโมงหนึ่งก็ออกจากไซด์งานกันมา มาถึงโรงแรมที่พักลุงเอกก็ต้อนพวกเราเข้าห้องประชุมอีกรอบ คราวนี้มีคนมาเล่าเรื่องเกาะช้างและผลกระทบในชุมชนมาบตาพุดในอีกมุมมองให้ฟัง

ทีมเล่าทีมแรกที่เจอเป็นทหารเรือที่ดูแลพื้นที่เกาะช้าง เขามาเล่าเรื่องความเป็นมาของทหารเรือที่ทำให้ไปเกี่ยวกับที่ดินที่มีข้อพิพาทกับชาวบ้าน เรื่องที่มีข้อขัดแย้งเป็นเรื่องการใช้ประโยชน์ที่ดินบนเกาะ การใช้เอกสารสิทธิหลายๆประเภทในการพิสูจน์การใช้ประโยชน์ที่ดินโดยชาวบ้านและข้อขัดกันกับแผนที่ทางอากาศที่หน่วยแผนที่ทหารจัดทำขึ้น

เกาะช้าง-เกาะเสม็ดเป็นพื้นที่ซึ่งทหารเรือได้ทำหน้าที่อย่างเข้มแข็งในการปกปักรักษาเขตแดนให้ประเทศไว้อย่างกล้าหาญ บันทึกในประวัติศาสตร์ไทยมีบอกเอาไว้ให้ชื่นชมลูกนาวีได้ การรักษาเขตแดนนี้ทหารเรือก็ยังต้องทำหน้าที่ต่อไปเลิกไม่ได้ จะเลิกก็ต่อเมื่อครม.มีคำสั่งให้เลิกปฏิบัติหน้าที่โน่นแหละ

ความกล้าหาญของลูกประดู่ไทยในทะเลตะวันออกของไทยแห่งนี้ได้ถูกจารึกไว้และเล่าขานต่อๆมาด้วยตำนานแห่งวีรกรรมชื่อว่า “ยุทธนาวีเกาะช้าง“  ซึ่งลูกประดู่ไทยเผชิญคู่สงครามคือฝรั่งเศสในยุคที่ตะวันตกขยายอิทธิพลเรื่องการล่าอาณานิคมใกล้เข้ามาๆ รายละเอียดสามารถตามลิงค์ไปอ่านได้

กลางวันฟังฝ่ายนักวิชการอิสระ ภาครัฐ และนักธุรกิจ กลางคืนก็มาฟังตัวแทนชาวบ้าน และทหารเรือบ้าง

ฟังเรื่องเกาะช้างจบ นายสุทธิ อัชฌาสัย ผู้ประสานงานเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก นักวิชาการผู้เป็นตัวแทนจากชุมชนที่เรียกร้องให้มีการแก้ไขปัญหาผลกระทบในมาบตาพุดก็รับไม้ต่อ เขามาเล่าถึงผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพที่ชาวบ้านเจอให้ฟัง มีรูปปัญหามา่โชว์ให้ดูด้วย ดูแล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นผลกระทบที่เกิดขึ้นเมื่อไร

เรื่องราวที่เขามาเล่ามีว่า หลังจากการพัฒนาต่อยอดในมาบตาพุดเกิดขึ้น ก็มีปัญหาต่างๆ อาทิ

การปล่อยน้ำกรดลงในน้ำ ซึ่งไม่สามารถรู้ว่าโรงงานไหนทำ

น้ำบ่อตื้นชุมชนที่เคยใช้ได้มีกลิ่น บางบ่อใช้ไม่ได้ บ้างก็ว่ามาจากน้ำเสียซึมปนเปื้อน บ้างก็บอกว่ามาจากการปล่อยน้ำเสียลงทะเลแล้วซึมเข้ามาในผืนดิน มีข้อถกเถียงกันว่าคืออะไรแน่ ซึ่งก็ยังไม่จบ

น้ำแล้ง ชุมชนไม่ได้ใช้น้ำ เกิดการแย่งน้ำ และเป็นปัญหาขัดแย้ง

ปัญหาน้ำ ใช้การดึงน้ำจากพื้นที่อื่นมาอันอาจเกิดผลจากพื้นที่อื่นๆได้

ภาพสิ่งแวดล้อมเหล่านี้แหละที่คุณสุทธินำมาให้พวกเรา้เห็น สถานที่จริงอยู่ตรงไหนบ้างพวกเราดูไม่ออก

สิ่งก่อสร้างในทะเลทำให้กระแสน้ำเปลี่ยนแปลงเกิดการกัดเซาะชายฝั่ง ฝั่งทะเลหดหายไปเรื่อยๆ

การถมทะเลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำ

มีขยะอุตสาหกรรมซึ่งมีการแอบขนทิ้งเรี่ยราด และแอบนำมาทิ้งข้ามเขตทั้งเขตอำเภอและจังหวัด

มีคลีนิกภูมิแพ้จำนวนเยอะมาก แต่ผลวินิจฉัยทางการไม่เห็นว่ามีความผิดปกติ

นอกจากนั้นเริ่มเกิดชุมชนแออัด สลัม การเกิดสถานบันเทิง (ที่นี่เคยเป็นที่มีผู้ติดเชื้อ HIV สูง) คนเป็นเหยื่อการพัฒนาแบบป้องกันไม่ทัน

เขาเล่าว่าฝ่ายสนับสนุนอุตสาหกรรมก็มี แต่คนระยองไม่ค่อยออกมาแสดงความเห็น  ส่วนของเขาเองเน้นการแสดงออกในที่สาธารณะ ไม่เน้นการใช้กำลัง ใช้เหตุผลเป็นที่รองรับ

ฟังเรื่องเล่ากันจนเกือบ ๒ ทุ่มด้วยบรรยากาศอย่างนี้

เมื่อกิจกรรมเล่าให้ฟังนี้จบลง พวกเรา็ก็ชวนกันไปแก้หิวที่ดาดฟ้าโรงแรม อาหารมื้อค่ำนี้เป็นเมนูอาหารฝรั่งซะเป็นส่วนใหญ่ คืนนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของพี่จุกกับดร.แดนด้วย จึงมีเซอร์ไพร๊ท์ให้ทั้ง ๒ ท่านร่วมกันตัดเค๊กวันเกิดกัน

ภายใต้บรรยากาศโรแมนติกที่มืดสลัวพอเห็นเงาหน้ารางๆ กินกันไปก็คุยกันไป อิ่มแล้วพวกเราก็ยังคุยกัน ทำความรู้จักกันไป มีหลายเรื่องเล่าสู่กันฟัง ได้รู้จักฝีมือ ได้รู้จักปูมหลังกันมากขึ้นผ่านเรื่องเล่านี่แหละ

เมื่อเปลี่ยนจากเรื่องเล่าธรรมดาๆมาเป็นการเล่าผ่านเพลงก็ให้ความผ่อนคลายในการเชื่อมสัมพันธ์กันและกัน

จวนวลา ๕ ทุ่ม ฉันกับรูมเมทก็ชวนกันกลับห้องพัก คืนนี้ฉันมีน้องคุ้ง(นารี เจริญผลพิริยะ) มาเป็นเพื่อนร่วมห้อง เราคุยเรื่องภาคใต้กันจนตี ๑ จึงเข้านอน

๑๕ กันยายน ๒๕๕๓

« « Prev : ทำอย่างนี้แหละจ๊า

Next : ตามรอยน้ำพุร้อน (๑) » »