ขอแค่รู้สึก…ให้ดีที่สุด….กับสิ่งที่ดีที่สุดในใจ….ก็พอ
อ่าน: 1411ไม่ว่าใครจะมาจากที่ใด ไม่ว่าจะเป็น จะอยู่อย่างไร ธรรมชาติก็ลงมือปกป้องเสมอ เป็นการปกป้องซึ่งทำให้การดำรงของเผ่าพันธุ์คงอยู่เป็นนิรันดร์
รูปแบบของการปกป้องนั้น บางครั้งก็ไม่มีใครได้รู้เห็น แต่ที่แน่ๆทุกสิ่งเป็นความเท่าเทียมที่ธรรมชาติได้สร้างขึ้นมา รูปหนึ่งของความเท่าเทียมอยู่ในรูปของการให้สิทธิ์เลือก เลือกหยิบจับ “สิ่งที่ดีที่สุด” มอบให้กับชีวิตหนึ่งๆ
อันว่า “สิ่งที่ดีที่สุด” นั้น มีหลากหลายรูปธรรมให้จับต้อง เครื่องวัด “สิ่งที่ดีที่สุด” คืออะไรใครรู้บ้างบอกกันหน่อย บรรทัดฐานที่ใช้วัดนั้น เป็นหนึ่งเดียวเหมือนกันแน่หรือ เป็นของจริงแน่นอนเลยหรือว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งเดียวกัน
แล้วเรื่องราวของคนธรรมดา สามารถเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของเขาได้บ้างไหม
ในคืนที่เดินทางไกลต่อขึ้นไปสู่แดนอีสาน เมื่อเท้าเหยียบพื้นดินสุวรรณภูมิฉันก็ให้แท๊กซี่่คันหนึ่งนำพาไปสู่สถานีรถทัวร์
หนุ่มคนขับรุ่นราวคราวลูก คงถูกโฉลกอะไรสักอย่าง ชวนฉันสนทนาตลอดทาง
“พี่อยู่ใต้ที่ไหนหรือพี่”
“ผมเคยไปอยู่ภูเก็ตนะพี่”
“จ๊าบมากเลยพี่ เดินทางแบกเป้ใบเดียว”
“สงสัยพี่จะพูดภาษาฝรั่งคล่องนะพี่”
“พี่จะไปทำไมที่บุรีรัมย์ละพี่”
“ทำไมไปอีสานละพี่ ทำไมไม่นัดเจอกันที่ไหนสักแห่งละพี่”
“โห เพื่อนพี่คนนี้เขาคงสำคัญกับพี่มากเลยเนอะ”
“มีความสุขเนอะพี่เนอะ ได้ไปเจอเพื่อน เล่าเรื่องราวสมัยเรียนสนุกๆด้วยกัน กินข้าวกันไปคุยกันไป คุยกับคนรู้ใจนี่มีความสุขนะพี่นะ”
………………………………………
แล้วฉันก็ชวนเขาสนทนาบ้าง “น้องเป็นคนบ้านไหน” “เมืองพลครับ”
“ขับแท๊กซี่นานแล้วเหรอ” “ไม่กี่ปีมานี่เองครับ”
“มีเงินพอใช้หรือเปล่า” “มันต้องเหลือบ้างเป็นธรรมดาพี่”
“มีครอบครัวแล้วยังน้อง” “ผมมีแฟนครับ…..เงียบ”
“อย่างนี้ที่บ้านก็เหลือแต่พ่อแม่ซิ แล้วไปเยี่ยมบ้างหรือเปล่า”
“ไปครับไป ผมไปช่วงสงกรานต์ ไปวันที่คนอื่นเขากลับกันหมดแล้ว ไปตอนนั้นดังดี เจอคนมากมาย มีแต่เราคนเดียวที่คนมาหามาคุยด้วย เด่นดี”
“ไปเมืองพลนี่ใช้เวลานานเท่าไร” “๓ ชั่วโมง”
“อะไรขอนแก่นใกล้อย่างนั้นเลยเหรอ” “ผมขับแท๊กซี่ไปเองครับ”
“แล้วบุรีรัมย์ไกลมั๊ย” “ใกล้ๆกันแหละพี่ เดี๋ยวนี้รถเยอะ ไปง่าย”
):X%$#@#&**
“พี่น้องมาทำงานกรุงเทพฯกันหมดเลยเหรอ”
“พี่สาวอยู่บ้านกับแม่ นี่ก็มาชวนผมให้สมทบเงินให้พ่อ พ่อเขาจะบวชลูกคนเล็ก จัดงานใหญ่เชียว เชิญคนมาเยอะ พ่อผมเขาพิการ”
“ฟังดูแล้วพ่อของน้องนี่เป็นคนใจใหญ่ดีเนอะ”
“ใช่ๆ เขามีคนรู้จักเยอะ ไปคุยกับใครเขายอมทำให้พ่อผมหมดแหละ แต่ก่อนเมื่อยังไม่พิการ แกเป็นผู้ใหญ่บ้าน ใครๆก็ฟังแกหมด ใครขอให้ช่วยทำอะไรแกทำให้หมด ผมนับถือแกนะ แกสู้จริงๆ ขนาดแกพิการ แกไม่เคยขอเงินผมเลย ทำอะไรของแกไป”
……………………….
“คิดยังไงถึงมาขับแท็กซี่ละ”
“สมัยก่อนผมชอบไปกับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ไปเล่นเกมส์หยอดเหรียญนะพี่ เคยเห็นมั๊ย ผูกเหรียญกับเชือกแล้วหยอดไม่ให้ตู้กินนะพี่ หยอดลงไปพอมีเสียงคลิกก็ดึงมันขึ้นมาให้เร็ว พี่นึกออกมั๊ย……..เล่นกันเป็นทุกคน……..วันหนึ่ง เพื่อนมันชวนไปขโมยเสื้อผ้าหน้าราม วิ่งหนีมาพร้อมเสื้อผ้ารองเท้า ชาวบ้านแถวนั้นเขาล้อมวง โชคดีแหวกวงล้อมมาได้….ตั้งแต่วันนั้นก็คิดได้ว่าถึงเวลาที่ควรทำอะไรสักอย่าง เกิดมาทั้งที่ควรมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับเขาบ้าง…..ทีแรกก็ไปทำงานบริษัท……”
“โห…..” อุทานในใจ…เงียบ….ไม่กล้าคุย…ไม่ได้กลัว..แค่เกรงว่าจะกลายเป็นสอนไม่ถูกที่ถูกเวลา
“ผมมาคิดๆดูแล้ว ผมเสียเวลาไปนานเชียวพี่ นี่ตอนนี้ผมมีแฟน…..ก็มีปัญหากันบ้าง……เงียบ….คนเรานะพี่ โตแล้วก็ควรมีอะไรเป็นเป้าหมายยึดบ้าง พอเราเหลวไหลมาก่อน ผมก็เข้าใจเค้านะพี่…….ผมมานึกดูนะพี่ ถ้าคืนนั้นที่หน้าราม ผมถูกกระทืบจนตายหรือติดคุก…..ผมจะเป็นยังไง….วันนี้ผมคงไม่ได้มาอยู่อย่างนี้..ขับแท็กซี่อย่างนี้…เงียบ…..”
……………………….
สายตาพลันมองไปเห็น นครชัยแอร์อยู่ข้างหน้า
“น้องๆ ความดีของน้องมีมากนะ ความดีได้ช่วยน้องไว้ โชคดีจริงๆ ดูแลความดีของตัวเองไว้นะ” ยื่นค่าโดยสารให้ “ขอบคุณที่มาส่งนะน้อง” แล้วก็พาตัวลงมาจากรถ
ตัวอย่างที่เล่าข้างบนนี้ เป็นเรื่อง”สิ่งที่ดีที่สุด” ของชีวิตได้หรือเปล่า เรื่องราวอย่างที่เล่าข้างบนนี้ เป็นสิ่งธรรมดาๆหรือเปล่า
แล้วไอ้เจ้า “สิ่งที่ดีที่สุด” นั้นดีที่สุดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ใช่แน่หรือ
สิ่งที่กล่าวกันว่า “่ดีที่สุด” เป็นสมบัติเฉพาะของช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นหรือเปล่า น่าคิดเหมือนกันนะ
สำหรับหนุ่มโชเฟอร์ข้างบน เขาได้ใช้สิทธิ์เลือกสิ่งที่ดีที่สุดของเขาแล้วยัง เห็นบ้างหรือเปล่า
รู้สึกไหมว่ามีข้อจำกัดที่ทำให้การเลือกของเขาอยู่ภายใต้เงื่อนไข แต่เขาก็ได้ลงมือเลือกไปแล้ว เลือกเงื่อนไขที่ส่งความเหมาะสมมาให้
รู้สึกไหมว่าเขาเป็นคนซื่อสัตย์ ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองจนกล้าเล่า แล้วความกล้านั้นก็ได้ช่วยให้ความทรงจำที่มีอยู่ของเขามีค่า หนุนเนื่องนำพาตัวให้คงไว้ซึ่งการดูแลตัวเองได้ ถึงแม้สิ่งที่ดีที่สุดจะไม่ใช่สิ่งเดียวกับที่เขาเลือกก็ตาม
๗ มีนาคม ๒๕๕๓
Next : คนสองใจ » »
ความคิดเห็นสำหรับ "ขอแค่รู้สึก…ให้ดีที่สุด….กับสิ่งที่ดีที่สุดในใจ….ก็พอ"