ติดฟอร์ม

โดย สาวตา เมื่อ 25 กุมภาพันธ 2010 เวลา 1:33 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, สังคม, เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1069

มีงานที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับอบต.โดยบังเอิญ งานเข้ามาสู่มือในวันหนึ่งในรูปของหนังสือขอวิทยากรโดยไม่ระบุชื่อของใคร หนังสือดูเหมือนถูกโบ๊ยมาจากกลุ่มงานหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกัน ที่กล่าวว่าดูหมือนถูกโบ๊ยเนื่องเพราะน้องหมอของกลุ่มงานนี้เคยแวะมาบอกว่าจะโอนงานในภาคชุมชนที่อยู่ในส่วนงานของเขามาให้ เหตุผลมีเพียงว่า “ทำงานไม่ทัน คนไม่พอ”

อืม ตอนที่ได้ยินคำบอกกล่าว ความคิดมันนำไปว่า อ้าว กลุ่มงานเราก็คนไม่พอเหมือนกันนี่นา คิดได้ยังไงละนี่ ที่ว่าคนอื่นมีคนมากกว่า แต่ด้วยคนกล่าวเป็นน้อง ฟังแล้วจึงเก็บเกี่ยวไว้ ไม่ได้ตอบว่าจะรับ แล้วใจก็ตกลงว่าให้เตรียมรับมือเอาไว้เืผื่อว่าเจ้านายบ้าจี้โอนงานมาใ้ห้รับต่อจริง

เมื่อใจรับที่จะเตรียมแล้ว ความคิดก็คิดต่อ คิดได้ว่ายังรับไหวในบางมุมบางเรื่องบางราวของงานได้ แค่เปลี่ยนมุมไปตามน้ำในบางเรื่องที่เป็นประโยชน์แบบทั่วไปไม่ทำตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญซะ แค่นี้ก็เข้ากันได้กับงานภาคชุมชนในส่วนของงานเดิมของกลุ่มงานโดยไม่หนักหนาแล้ว แถมยังจะได้เครือข่ายมาช่วยงานด้วย

เมื่อหนังสือถูกส่งมาให้เห็น แวบหนึ่งที่เห็นลายแทงว่าส่งเรื่องเข้ามาที่กลุ่มงาน ความคิดวิ่งปราดๆ เอาละวาเริ่มแล้วยกแรก ใคร่ครวญหลายรอบแล้วสรุปจะทำอะไรก็คิดกิจกรรมไม่ออก แวบหนึ่งความคิดโผล่มาสะกิดให้ส่งต่อหนังสือไปให้น้องรับงาน แล้วสติก็มาดึงรั้งให้ใคร่ครวญ ทำอะไรให้ได้ประโยชน์แบบวิน-วินทุกฝ่ายดีกว่า คิดออกแล้วก็ตกลงใจ เอาละวาให้ทีมน้องเขาอยู่รักษาภายในร.พ.เหอะ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ ออกไปตะลอนๆคนไข้ก็เสียโอกาส ใช้คนไม่สมประโยชน์ รับงานแล้วลองสร้างวิทยากรในรูปแบบใหม่สักตั้งดีกว่า ฝึกคนให้ทำงานแบบวิทยากรกลุ่มแบบใหม่ ดูทีรึจะได้เรียนได้รู้อะไรเพิ่มกันบ้างดีกว่า

หน้าตาคนที่ชวนไปทำงาน ระหว่างนั่งรอพิธีเปิด

คิดได้อย่างนี้ จึงแจ้นไปจีบคนมาจากหลายฝ่าย กลั่นกรองเอาประเด็นที่พบบ่อยว่าคนป่วยเข้าถึงร.พ.ช้าแล้วทำให้ผลการรักษาไม่ดีมีอะไรบ้าง ได้เรื่องมา 4 ประเด็นจากหน้างานจริงๆให้แจกจ่ายงานไปครบคน  ดูแล้วเห็นทั้งหมดเป็นเรื่องง่ายๆ ที่สามารถใช้เรียนแบบเล่นก็ได้ความรู้ก็ทำหน้าที่ต่อในการขายความคิดและปรึกษาเรื่องการจัดหาอุปกรณ์

จีบคนหน้างาน ใครไปด้วยได้บ้างหรือเธอ ได้แล้วก็ขายไอเดียว่า ชวนลองแบบนี้นะน้องที่รัก ได้หรือเปล่า จีบได้คนมาร่วมทำงาน ๗ คนด้วยกันจากหลายฝ่ายหลายงาน

จากนั้นก็ติดต่อกลับไปยังอบต.เพื่อตรวจสอบยืนยันเป้าประสงค์ อยากจะได้อะไรจากการจัดอบรม สงสัยจึงโทรมาถามเพราะเห็นหัวข้อตามตารางขอมาเยอะแต่เวลาให้มาเพียงครึ่งวัน แล้วแจ้งไปว่าขอนำทีมไปด้วยหลายคนจะฝึกแบบครูพละสอนนักเรียน ไม่มาสอนแบบแบบครูคณิตศาสตร์ พอใจหรือเปล่านะน้อง

ผู้จัดทักทายกับผู้มาเข้าร่วม…..ตรวจสอบอุปกรณ์ที่ขอให้เตรียมมีจำนวนแค่นี้เอง…ทำให้จำเป็นต้องคิดใหม่…ทำอะไรต่อดี

คำตอบรับบอกว่าได้ค่ะแบบงงๆ  จึงขอต่อว่าจัดอุปกรณ์ประกอบการสอนให้ได้ไหม คำตอบว่า ได้ค่ะอีกครั้ง จึงมีคำถามว่า คุยกับใครอยู่นะ พอบอกว่าเป็นหมอ น้ำเสียงที่คุยกลับบอกว่าเอ๊ะอะไรบางอย่าง ยิ่งพอแจ้งว่าขอให้จัดครบจำนวนคนที่เข้าอบรมเป็นวัสดุประกอบการเรียนของแต่ละคน  สิ่งที่ขอมี สี กระจกส่องหน้า ไม้จิ้มฟัน กระดาษA4 ทิชชูและยางวง ๔๐ วงต่อคนเข้า ๑ คน ก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆแทรกมา

พอขอให้จัดห้องประชุมแบบเรียนพละ มีที่ว่าง นั่งพื้น ยืดขาได้ เป็นที่โล่งที่ขยับกายได้สะดวก ก็มีเสียงต่อรองมาว่า ขอจัดโต๊ะเอาไว้ทำพิธีเปิดก่อน ผ่านพิธีเปิดแล้วจะจัดห้องให้โล่ง ฟังๆแล้วไม่ได้คิดอะไร จบกันไปในเรื่องที่ติดต่อกัน

นี่คือภาพ “ทางการ” ของคนพูด

นี่ก็เป็นภาพ “ทางการ” เช่นกันของคนฟัง

วันนี้คือวันรับเชิญ รวมทีมเดินทางไปให้ถึงสถานที่จัดกิจกรรมกะเวลาว่าเป็นบ่ายโมงตรง แต่ก็ไปให้ถึงตรงเวลาไม่ได้

คาดว่าถึงช้ากว่ากำหนดมากมายแล้ว ปรากฏว่าเมื่อไปถึงห้องจัดกิจกรรม ไม่มีเงาคนเข้าอบรมรออยู่สักคน เห็นแล้วงงจะให้มาสอนใคร (หนังสือแจ้งบอกผู้เข้า ๗๒ คน)

บ่ายโมงครึ่งผู้เข้าทะยอยกันมา รอนายกฯมาทำพิธีเปิดเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเต็ม นายกฯบอกเรื่องความในใจอีก รอจัดห้องให้เข้ากับกิจกรรมที่เตรียมอีก เหลือเวลาให้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ สองโมงครึ่งถึงสี่โมงเย็น

ถามคนเชิญก่อนกลับว่า เวลาที่ระบุในหนังสือเชิญไว้ ต้องเผื่อเวลารออย่างวันนี้ทุกครั้งไปหรือเปล่า ได้รับคำตอบว่า มักจะต้องเผื่อไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมง

ก่อนเริ่มพิธีเปิด นึกขึ้นได้ว่าขอให้ผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ให้ จึงบอกทีมงานให้ตรวจดูว่าพร้อมไหม พระเจ้าช่วยกล้วยทอด อุปกรณ์มีเตรียมมาให้แค่ในภาพแค่นั้นเอง คนเข้าร่วมนับหัวได้กว่า ๒๐ คน  (ที่จริงเมื่อวานก็มีสังหรณ์ ไม่รู้ว่ามีอะไรดลใจ สั่งความให้ลูกน้องไปจัดหาอุปกรณ์ไว้ใช้งานที่หน่วยงาน ด้วยคิดว่าจะติดมือมาด้วย แต่วันนี้วางใจซะว่าให้ไว้ใจคนอื่น จึงไม่ได้หยิบติดมือมาด้วยซะนี่)

เหตุการณ์ที่เจอวันนี้นับว่าเป็นเหตุการณ์ธรรมดาหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ที่แน่ๆนี่เป็นเหตุการณ์ธรรมดาๆของตรงนี้ค่ะ

« « Prev : ดีใจ…ที่คุยกับพี่รู้เรื่อง

Next : เปลี่ยนฟอร์ม » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "ติดฟอร์ม"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.034081935882568 sec
Sidebar: 0.12906885147095 sec