หมอเจ๊เรียนโลก

ความคับข้องใจที่ผู้คนเกิดขึ้นกับใคร
เป็นอะไรที่ส่งสัญญาณของใจให้รับรู้
……..
ว่ามีอะไรที่ผู้คนแคร์และห่วงใยอยู่ภายในใจ
………
และผู้คนเหล่านั้นกำลังไม่ให้อภัยตัวเอง
ลงโทษตัวเองซะมากกว่าอื่นใด
………
ถ้ามีเวลา ได้ใคร่ครวญไตร่ตรอง
ให้ใครคนนั้นลองเปลี่ยนมุมยืนจากจุดเดิมของตัวเอง
มายืนที่มุมใหม่
แล้วย้อนเหตุการณ์ไปเสมือนเรื่องราวเพิ่งเริ่มต้น
ถอดบท ณ จุดยืนเดิม
มารับบทใหม่ มองเรื่องราวที่ดำเนินไป
แบบแก้วว่างเปล่า
……..
น่าจะเห็นคำตอบบางอย่างที่เปลี่ยนไป
ลองเปลี่ยนจุดที่ยืนไปเรื่อยๆ
จนยืนอยู่ตรงจุดที่ผู้คนนั้นยืนอยู่
……..
แล้วมองเรื่องที่ดำเนินเรื่องไป
รวบรวมข้อมูลที่ได้
ผสมผสานทุกเรื่องใหม่
จึงตัดสินใจ
น่าจะได้คำตอบใหม่ ที่แปลกเปลี่ยนไป
เกี่ยวกับเรื่องที่ในใจแคร์อยู่นะเออ
………
หากว่าคำตอบ
ยังคงเป็นคำตอบเดิมอยู่
………
ให้ถามตัวเองว่า “ซื่อตรง” กับความรู้สึกในใจรึเปล่า
กับการหาคำตอบเมื่อเปลี่ยนมุมไปยืนตรงจุดยืนใหม่
………
แล้วอย่าลืมมองวกกลับด้วยว่า
เผลอยืนอยู่ในร่องหลุมอะไรอยู่รึเปล่า
หรือตกหลุมแล้วยังไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวแต่ไม่ยอมปีนขึ้นมาจากหลุมรึเปล่า
………
อย่าลืมมองเรื่องนี้ซะด้วยนะ
………
………
อย่าลืมทำตัวเป็นแก้วที่ว่าง ก่อนเก็บคำตอบใส่ลงไปซะละ
วกกลับมาดูอีกทีนะว่า ยืนมองอยู่ที่จุดยืนของมุมใหม่ จริงๆรึเปล่า
………
จริงใจกับตัวเอง + ซื่อตรงกับความจริง
ก็จะหาคำตอบได้ว่าควรตัดสินใจอย่างไร
ที่ดีได้มอบให้กับทุกคนที่เกี่ยว
………
ที่สำคัญที่สุด
มันให้คำตอบที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองโดยแน่แท้ ด้วยนะเออ…ขอบอก
………
มันช่วยให้หลุดพ้นการยึดติด “ผิด” “ถูก” ที่ก่นแต่้ค้นหาไว้ทำร้ายตัวเองได้นะน้อง

บันทึกอื่น

1. 3-O
2. ทบทวนเรื่องราว
3. ให้ค่าก็เลยหนักอก
4. คุณค่า

« « Prev : เปลี่ยว…เพื่อสร้างใจมั่น

Next : ฤทธิ์เดชของคำว่า “ไม่ใช่….” » »