ให้ค่าก็เลยหนักอก

โดย สาวตา เมื่อ 24 สิงหาคม 2009 เวลา 23:45 ในหมวดหมู่ เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1185

ทำให้ความทุกข์ให้เป็นทรัพย์โดยตัดรากแก้วซะ
ปล่อยไว้ก็แต่รากฝอยที่หล่อเลี้ยง
…………..
เพื่อให้ยังคงเหลือเป็นทรัพย์ที่ให้คุณค่าอยู่
อย่างพอประมาณกับเหตุ
………….
ควรขอบคุณ….เจ้า….ทุกข์ทั้งหลาย
ที่มันเข้ามาเยือนให้ได้ทดสอบอารมณ์ของเรา
………….
ติดทุกข์ดีกว่าติดสุข
………….
ติดทุกข์ทำให้มีโอกาสใคร่ครวญ ไตร่ตรอง
แล้วเกิดปัญญาตามมา
ปัญญานำพาให้ใจสดใส
บริสุทธิ์และผ่องแผ้วยิ่งขึ้นๆ
…………
ติดสุขมันทำให้ใจเตลิด สติเตลิด
ลืมทดสอบอารมณ์บ่อยกว่าจริงเชียว
………..
ลองสังเกตใจดูนะเวลามีสุขมากๆ
…………
ใจเหงาและโหยหาสุขมากขึ้นรึเปล่า
หงุดหงิดง่ายขึ้นรึเปล่า
…………
นี่แหละการมาเยือนของทุกข์
เพื่อทดสอบอารมณ์ว่าติดสุขรึเปล่า
…………
ทุกข์หลังสุขถือว่าเป็นคุณนะ….ที่จะทำให้ไม่หลง
ไม่ระเริงในสุขจนเกินพอดี
………..
สุขก็คือภาวะที่มีทุกข์น้อยมากๆๆๆๆๆ
……….
สุขและสงบคือภาวะที่มีสุขพอดีๆ
……….
การให้ค่าของแต่ละบุคคล
คือน้ำหนักของความทุกข์และความสุขนะเออ
……….
มันจะคานกันจนให้ผลลัพธ์ด้านสุขรึเปล่า
………..
ก็อยู่ที่ใจยอมให้ความคิดที่เสพติดความทุกข์มันมาเป็นนายรึเปล่า นะจ๊ะ นะจ๊ะ

« « Prev : แค่นตัวเองไว้

Next : คุณค่า » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "ให้ค่าก็เลยหนักอก"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.022279977798462 sec
Sidebar: 0.2488899230957 sec