หมอเจ๊เรียนโลก

มองไปเห็นเหรียญที่วางใกล้ๆ จึงนึกได้ว่าความเป็นไปของคลื่นอารมณ์ที่เคยประสบมันวนเวียนเป็นวงกลมเหมือนเหรียญ ถ้าสมมติการหมุนวนของคลื่นอารมณ์ในตัวตนของคนเป็นวงกลมเหมือนรูปลักษณ์เหรียญ สมมติโลกเป็นกระดาษใบใหญ่ ฉันว่าฉันเห็นคลื่นอารมณ์ของแต่ละคนหมุนวนอยู่คนละวงเกลื่อนกล่นอยู่ทั่วไปมากมายบนโลก คลื่นอารมณ์ที่เห็นดูคล้ายจะเหมือนกันแต่ก็ยังแยกแยะได้ว่าแม้จะอยู่ในคนๆเดียวกันมันก็มิใช่วงกลมเดียวกัน ยิ่งอยู่ในคนละคนยิ่งแล้วใหญ่ ชัดเจนเลยว่าไม่ใช่วงเดียวกัน

คลื่นอารมณ์เหล่านี้อยู่เป็นวงเดี่ยวๆอย่างโดดเด่นเพราะมีขนาดใหญ่ หรือเป็นวงที่อยู่ปะปนกันอยู่หลายวงโดยไม่มีวงใดเข้าไปอยู่ในวงกลมอื่นๆเลย เป็นวงที่ไปเกี่ยวพาดอยู่กับวงอื่นบ้าง เป็นวงที่หลงเข้าไปอยู่ภายในวงอื่นที่มีขนาดใหญ่กว่าบ้าง เป็นวงที่เข้าไปอยู่ภายในวงอื่นๆแล้วหลอมรวมกลายร่างปนอยู่ในวงใหม่โดยวงเดิมนั้นเหลืออยู่จนเจ้าของแทบมองไม่เห็นหรือไม่เหลือความเป็นวงกลมเดิมอยู่เลยบ้าง

ความสัมพันธ์ของเส้นรอบวงกับจุดศูนย์กลางของวงที่สมดุลให้วงกลมที่กลม สวยงาม แล้วคลื่นอารมณ์แต่ละวงที่แตกต่างกันไปบนโลกสมมติข้างต้นละมีสมดุลอะไรที่ช่วยทำให้วงคลื่นอารมณ์นี้สวยงาม รูปลักษณ์ของเหรียญใกล้มือนั้นทำให้มองเห็นความจริงว่า แท้จริงวงกลมแต่ละวงมันอยู่เดี่ยวๆ หากไม่มีมือใครจับเหรียญไปซ้อนกันให้เกิดความสัมพันธ์ การซ้อนกันของวงเหรียญจนกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน พาดกัน ซ้อนกันนั้นไม่เกิดขึ้นหรอก มองเห็นแล้วก็มีคำถามเกิดขึ้น แล้ววงคลื่นอารมณ์ละมันมีความสัมพันธ์เกิดขึ้นได้อย่างไร คำตอบออกมาพลัน “ใจ” ไงละที่เป็นตัวการ ไปทำให้ความสัมพันธ์เกิดขึ้น

แต่ก่อนนี้ภายใต้วิถีที่ดำรงอยู่ ฉันก็เหมือนคนอื่นที่ใจมันชอบออกไปที่อื่นๆนอกตัว ออกไปจนตามไม่ทัน ไม่รู้ คิดตามไม่ทันด้วยซ้ำว่า ออกไปทำไม เพื่ออะไร จนกระทั่งรู้จักท่องเที่ยวชมโลกภายในตน ฉันจึงเริ่มรู้จักและเข้าใจว่า ที่ใจมันชอบออกไปนอกตัวนั้น เป็นเพราะธรรมชาติได้สร้างคุณสัญญาที่ชื่อ “คุณอยาก” เอาไว้คอยสะกิดชวนให้โลดแล่นออกไปลิ้มรสชาติของธรรมชาติ คุณอยากนั้นเป็นคนที่ธรรมชาติได้ฝึกมาให้ทำหน้าที่เป็นครูสอนให้ใจรู้จักใช้ลิ้นของใจลิ้มรสของธรรมชาติ

การเสพติดและการปฏิเสธที่เกิดขึ้นในใจ มีคุณอยากอยู่เบื้องหลังทั้งสิ้น วิธีการของคุณอยากเขาแสนฉลาดอย่างยิ่ง เมื่อคุณอยาก อยากจะออกไปสู่โลกภายนอก เขาจะปรากฏกายออกมาสะกิดใจด้วยตัวตนที่ชัดเจน แต่เมื่อใดที่เขาไม่อยากจะให้ใจโลดแล่นออกไปละก็ เขาจะแปลงกายด้วยโฉมหน้าต่างๆมาสะกิดบอกทันที “คุณกลัว” “คุณไม่กล้า” “คุณกล้าๆกลัวๆ” “คุณไม่อยาก” “คุณลองหน่อย” “คุณอย่า” “คุณห้าม” ฯลฯ คือตัวอย่างโฉมหน้าที่คุณอยากเขาแปลงร่างมาทั้งสิ้น แล้วยังมีรูปลักษณ์อื่นอีกนะ 

ธรรมชาติได้สร้างคุณอยากมาเพื่อให้ทำหน้าที่ฝึกใจให้รู้จักการเสพ เมื่อคุณคิดจะเป็นผู้ที่ห้ามไม่ให้ใจได้ฝึกการเสพนี้ คุณอยากจึงแปลงร่างเข้าไปแทรกซึมทำงานร่วมกับคุณคิด เพื่อทำการเหนี่ยวนำและชวนคุณคิดไปร่วมทำหน้าที่ดูแลใจในขณะที่ใจโลดแล่นออกไปโลกภายนอก

เมื่อคุ้นชินจนทำงานด้วยลมหายใจเดียวกันแล้ว ทั้ง 2 ได้สร้างคุณสัญญา ชื่อ “ความจำ” ขึ้นมาเป็นโชคอัพ เบรก คันเร่ง สำหรับการสร้างความสมดุลของการทำงานร่วมกัน

มาถึงตรงนี้ ฉัน อ้อ! เลยว่า “สิ่งที่พิพากษาเมื่อได้ฟัง” มันเกิดขึ้นเพราะคุณจำคนนี้เขาทำงานนะเอง คุณจำคนนี้เขาทำงานเร็วมาก หลังจากทำงานเสร็จลงแล้วคุณจำเขาจะส่งผลงานการสร้างความสมดุลให้คุณอยากและคุณคิดรับรู้ในรูปคลื่นอารมณ์นะ

เจ้าคลื่นอารมณ์นี้มันไม่ได้เกิดอยู่ที่โลกภายในของคนหรอกนะ  ก็การลิ้มรสชาติของธรรมชาติมันเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อใจโลดแล่นออกไปสู่โลกภายนอกไง  การลองฝึกตามรู้ทำให้ฉันพอรู้แล้วว่าการที่เรารู้สึกว่าคลื่นอารมณ์อยู่ในคนที่เราเห็นเป็นเพราะใจเราเองมันโลดแล่นออกไปสู่โลกภายนอกแล้วไปพบและเห็นมันเข้า ไปพบเห็นแล้ว แตะเบรคไม่ทันบางครั้งมันก็ทำให้ใจแปดเปื้อนหมองมัว บางครั้งก็ทำให้ใจผ่องใส  ฉะนั้นความผ่องใสและหมองมัวก็เกิดขึ้นจากใจเราเองเป็นผู้นำพาไปพบพานมันมา

การฝึกใจให้ทันการสั่งของคุณอยาก คุณคิดได้นั้น จะเกิดต่อเมื่อใจสามารถติดตามการทำงานของคุณสัญญาทัน การฟังอย่างลึกน่าจะทำให้สติมันไวพอที่จะตามคุณสัญญาจนก้าวทันกันได้  จึงเป็นเรื่องที่พึงกระทำต่อๆไปให้ดีขึ้นๆ นี่คือการเดินออกจากไข่แดงอีกก้าวหนึ่งที่ฉันคิดว่าฉันจะทำเพื่อเรียนรู้วิถีของตนค่ะ

« « Prev : เสียงในใจที่พึงระวัง

Next : มีความสุขอีกวัน » »