รู้ตัวรึเปล่า

โดย สาวตา เมื่อ 7 มีนาคม 2009 เวลา 16:13 ในหมวดหมู่ เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1142

ปราชญ์ทั้งหลายได้สะท้อนว่าการเรียนรู้ที่จะทำให้เกิดความงอกงามของความรู้พึงใช้การตั้งคำถาม เพื่อให้ได้คำถามที่ดีที่สุด ที่จะปลดปล่อยตัวตนให้มีวิวัฒน์ นำพาตัวตนไปพบกับความมหัศจรรย์ในโลก   เรื่องราวหลายเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้คนมีเหตุเนื่องมาจากความคาดหวังที่มีต่อความรักแล้วมีการทำงานของตัวตนกับความคาดหวังจนเกิดคำตัดสินอันสร้างทั้งความทุกข์และความสุขให้กับตน

 

เมื่อย้อนไปรำลึกถึงประโยค 2 ประโยคนี้ “What the system did to us!” และ “What did we do to ourselves!!”  แล้วตั้งคำถามเพื่อเรียนรู้ว่าการทำให้ “What the system did to us!” กลายมาเป็น “What did we do to ourselves!!” ยากเย็นรึไม่สำหรับตัวเรา

ลองเรียนรู้จากนิทานเรื่องนี้กันหน่อยไหม เรื่องนี้ถูกส่งต่อมาโดยน้ำมือของกัลยาณมิตรคนหนึ่งค่ะ รู้สึกดีกับมันจึงนำมาใช้เรียนรู้ในเรื่องของ “What did we do to ourselves!!”ค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า….. ชายคนหนึ่งเคยลงโทษลูกสาววัย 5 ขวบของเขา  เพราะนำเงินไปซื้อกระดาษห่อของขวั­ญสีทองม้วน หนึ่งซึ่งมีราคาแพง    ในขณะที่การเงินที่บ้านฝืดเคือง      แล้วเขาก็อารมณ์เสียอีกครั้งเมื่อลูกสาวของเขานำกระดาษสีทองราคาแพงนั้น  มาห่อกล่องของขวัญเพียงเพื่อตกแต่งไว้ใต้ต้นคริสต์มาส 

แต่กระนั้น…ลูกสาวตัวน้อยก็ได้มอบกล่องของขวั­ญนั้นให้พ่อของเธอในเช้าวันรุ่งขึ้น  และพูดว่า นี่สำหรับพ่อค่ะ  

พ่อของเธอกระอักกระอ่วนกับอาการที่ได้แสดงออกไปก่อนหน้านี้   แล้วความโกรธก็ได้พุ่งพล่านขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาพบว่ามันเป็นเพียงกล่องเปล่า 

เขาพูดด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราดว่า  ลูกไม่รู้จริงๆอย่างนั้นหรือว่าการจะให้ของขวั­ญใคร  มันจะต้องมีอะไรอยู่ในกล่องของขวัญ­ด้วย ? ‘  เด็กน้อยมองไปที่พ่อของเธอด้วยน้ำตา และพูดว่า  โอ…พ่อจ๋า มันไม่ใช่กล่องเปล่าเลย หนูเป่าจูบเข้าไปจนเต็ม  

ชายคนนั้นสะอึก ตัวชาด้วยความเสียใจ  เขาทรุดตัวลงแล้วโอบกอดลูกสาวไว้แน่น  เขาขอให้ลูกสาวยกโทษให้เขา  กับท่าทางโกรธเกรี้ยวเกินเหตุของเขา 

ต่อมาไม่นานอุบัติเหตุก็ได้คร่าชีวิตลูกสาวของชายคนนั้นไป  และว่ากันว่าเขาเก็บกล่องของขวัญ­สีทองล้ำค่านั้น ไว้ข้างเตียงตลอดชีวิตของเขาเลยทีเดียว 

เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกท้อแท้ใจ หรือต้องเผชิ­ญกับปั­ญหาที่ยากเย็นแสนเข็ญ เขาจะเปิดกล่องใบนี้ เพื่อหยิบจูบในจินตนาการขึ้นมาหนึ่งจูบ แล้วรำลึกถึงความรักของลูกน้อย ที่ได้ใส่จูบนั้นไว้ให้เขา

ในความเป็นจริง ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง พวกเราทุกคนล้วนได้รับกล่องของขวัญสีทองซึ่ง บรรจุด้วยความรัก ที่ปราศจากเงื่อนไข และรอยจูบจาก ลูกๆ , ครอบครัว และ เพื่อนๆ ไม่มีสมบัติใด ล้ำค่าไปกว่านี้อีกแล้ว

แต่ละบทแต่ละตอนของเรื่องราวนี้ ท่านเรียนรู้อะไร และรู้สึกอย่างไรกับเรี่องราว มีความรู้ใหม่อะไรบ้างที่เรียนรู้จากเรื่องราวที่ได้อ่านนี้

 

สำหรับตัวฉันซึ่งเป็นผู้นำมันมาเล่าต่อได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่า เรื่องนี้มันกระทบใจอะไร และสรุปกับตัวเองว่าเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความโกรธทำให้เกิดแรงพลังทางอารมณ์และความคิดพุ่งออกไปจับคนที่โกรธ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันกระทบใจ  ใจจึงไม่ยอมคลายออก ไม่ยอมผ่อนวางง่ายๆ 

ท่านละค่ะเรียนรู้อะไร และรู้สึกอย่างไรกับเรี่องราว มีความรู้ใหม่อะไรบ้างเกี่ยวกับใจท่าน และอะไรละที่ท่านได้เรียนรู้เมื่อใจเป็นอย่างนี้

 

 

 

« « Prev : เตือนสติตัวเอง

Next : เตรียมตัวไปตีแตกอีสาน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

1 ความคิดเห็น

  • #1 kwanchai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 7 มีนาคม 2009 เวลา 22:03

    นึกถึงคำว่า รู้กาย รู้จิต แล้วปัญญาจะเกิด ทุกอย่าง เกิดๆ ดับๆ
    ชาดำเย็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.20329904556274 sec
Sidebar: 1.0348210334778 sec