เจ้ามีที่มาอย่างไร(15)

โดย สาวตา เมื่อ 5 มกราคม 2009 เวลา 22:42 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1430

สาวน้อยเธอเล่าว่าเมื่อเรียนอยู่ที่บ้านตอนชั้นประถมปลายเคยมีการบ้านงานประดิษฐ์ดอกไม้ที่เธอได้เห็นเพื่อนๆเขาให้แม่ทำงานมาส่ง งานที่แม่ทำให้ ครูรู้หรือไม่รู้เธอไม่รู้ รู้แต่ว่าครูให้คะแนนเพื่อนดีๆทั้งนั้น การเป็นเช่นนั้นมันทำให้เธอกลับบ้านมาขอแม่บ้าง แม่จ๋า แม่จ๋า ทำดอกไม้ให้หนูไปส่งครูหน่อยนะแม่ แม่ทำได้สวยกว่าหนูทำนะแม่นะ แม่ตอบว่าไม่ทำหรอกลูก ลูกทำเองเหอะงานของลูกนะลูกนะ ฟังแม่แล้วเธอร้องแป่วแห้วแล้วตู  แม่ตอบมาให้เธอเซ็งผิดหวังที่หวังจากแม่ไม่ได้ แม่ไม่รักเธอหรือไรจึงปฏิเสธไม่ทำให้เธอ ปล่อยให้เธอคลำทางคิดทำเอาเอง ไม่มาเยี่ยมไม่มาสอนเคล็ดการทำ ทำไงให้สวยทั้งที่แม่เก่ง ผลงานที่ออกมามันไม่สวยด้วยอ่อนหัด แม่ยิ่งซัดซ้ำเติมให้รู้สึกแย่ต่อมันมากขึ้นด้วยการมายิ้มหัวเราะเมื่อเห็นผลงาน วิธีแสดงออกของแม่ทำให้เธอรู้สึกแย่กับตัวเอง เธอไม่อยากทำอยู่แล้วเพราะรู้ว่าทำได้ไม่เป็นเรื่อง แม่มามองพร้อมหัวเราะมันคือการซ้ำเติมให้หมดซึ่งความภูมิใจต่อผลงานไปเลย

 

ขณะที่สาวน้อยเล่าเรื่องชีวิตเรื่องนี้ให้ฉันฟังอยู่ เธอบอกว่าเธอรู้แล้วว่าเหตุของการแสดงความรู้สึกออกมาช้าจนคนอื่นดูเหมือนเธอไม่เศร้าเสียใจกับเรื่องของแม่ มันเกิดจากการที่แม่ฝึกฝนให้เธออดทนกับความรู้สึกของตัวเองมาตลอดด้วยการมอบเพียะ ไม่น่าเชื่อว่าความกลัวต่อเพียะจะมีผลให้เธออดกลั้นกับการไม่แสดงอารมณ์จนมันละลายเข้าไปอยู่ในตัวตนของเธอจนเป็นหนึ่งเดียวขนาดนั้นได้ เธอมักคว้าเอามันมาใช้โดยเธอไม่รู้ตัวอยู่เสมอเมื่อเธอต้องการปกป้องตัวเอง  

 

การเปลี่ยนสถานศึกษาไปยังมหาลัยแห่งใหม่ ไม่ได้ทำให้เธอและกิ๊กห่างกัน  เธอได้ย้ายที่อยู่ใหม่อีกครั้งด้วยว่าที่เดิมนั้นมันแออัด ที่อยู่แห่งใหม่ไม่ไกลจากสถานศึกษาใหม่เท่าไรนัก เป็นที่อยู่ที่เธอได้มีห้องส่วนตัวพำนักกายอยู่ เป็นที่อยู่ที่เธออยู่โดดเดี่ยวไร้เพื่อนพูดคุยยามเหงา มันเป็นเพียงห้องแบ่งให้เช่าในบ้านของรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งมีบรรยากาศต่างคนต่างอยู่ ภาพของทุกคนที่กลับถึงบ้านเข้าห้องของตนทันทีที่กินข้าวเสร็จยังติดตาอยู่

 

ไม่ใช่แต่เธอและกิ๊กที่มีความสนิทสนมกันมากขึ้นๆ พ่อของเธอสนิทสนมกับครอบครัวของกิ๊กมากขึ้นเช่นกัน พ่อไปมาหาสู่กับบ้านกิ๊กเป็นประจำไปแอบทำความรู้จักเอาไว้ตอนไหนไม่รู้เหมือนกัน เป็นไปได้ว่าเป็นเพราะเหตุว่าหลังจากแม่เสียชีวิตแล้วพ่อได้ย้ายบ้านมาอยู่ไม่ไกลจากบ้านเขามากนัก บ้านใหม่ของพ่อเป็นบ้านที่พ่อให้น้าสาวเช่าทำร้านค้าและอาศัยอยู่มาก่อนหน้านี้แล้ว พ่อแค่ย้ายตัวเข้ามาอาศัยแบ่งพื้นที่ใช้เพื่อวางเตียงนอนเตียงเดียวเอาไว้เท่านั้น พื้นที่ที่เหลือในบ้านพ่อให้น้าสาวน้าเขยทำมาหารายได้กันไป บ้านเก่าที่เคยอยู่กันมานั้นพ่อให้พี่ชายเขาอยู่กันไปกับแม่แท้ๆของตัวเขาเอง

 

การคบหาระหว่างเธอกับกิ๊กอยู่ในสายตาที่ผู้ใหญ่รับรู้ตลอดไม่ว่าที่บ้านหรือที่กรุงเทพฯ  ปีแรกหลังผ่านปีการศึกษาในสถานศึกษาแห่งใหม่ ปิดเทอมใหญ่ปีนั้น เธอและกิ๊กห่างกันในช่วงที่ใกล้เปิดเทอมใหม่ค่ะ เธอกลับเข้ากรุงแต่เขาไม่กลับ เขาอยู่รอนำเพื่อนเที่ยวภูเก็ตซะก่อนจึงจะเข้ากรุงตามมา เมื่อเธอกลับเข้าเมืองกรุงสองวันพลันมีข่าวร้ายมาเข้าหูซึ่งทำเธอตะลึงอึ้งไปทั้งตัว ข่าวนั้นบอกมากิ๊กจากลับไม่กลับมาหาเธอต่อไปแล้ว เขาไปเที่ยวแล้วจมน้ำหายไปที่หาดในยางยังหาร่างเขาไม่เจอะเจอเลย 

 

ข่าวร้ายที่เกิดขึ้นมาระเบิดความเศร้าเร้าให้เธอตัดสินใจ ขอกลับบ้านกลับไปให้เห็นกับตาเถอะนะ  กลับถึงบ้านแล้วได้พานพบหน้าตาญาติผู้ใหญ่ของกิ๊กแล้วต้องเชื่อว่าทั้งหมดเรื่องจริงแล้วหละ โอ้หมดสิ้นแล้วคนชิดใกล้ที่เข้าใจในความเป็นเธอ คนที่คอยอยู่คียงข้างเสมอไม่ว่าเธอมีสุขมีทุกข์อย่างไร คนที่คอยทำให้เธอรู้สึกว่าโลกนี้ยังมีความสวยงามอยู่ให้เห็น เป็นโลกใสๆที่มีเราอยู่ด้วยกัน

 

เธอผ่านช่วงนั้นมาได้ด้วยมือเพื่อนสาวผู้เป็นที่รักคนหนึ่ง เพื่อนรักเขารู้ว่าเธออยู่ไม่ได้ถ้าหากอยู่เดี่ยวที่บ้านเช่าหลังนั้น เขาจึงมาชวนเธอให้ไปอยู่ด้วยกันเพื่อเขาและพี่สาวจะได้ช่วยดูแลใจเธอกันได้ง่ายกว่า 

 

บทเรียนจากชีวิตจริง

 

ผู้ใหญ่อาจจะคิดว่าการปล่อยให้วัยรุ่นหาประสบการณ์ด้วยตัวเองเป็นการปล่อยให้ได้เรียนรู้อย่างอิสระ แต่วัยรุ่นเขาคิดว่าผู้ใหญ่ไม่รักไม่ห่วงนะจึงไม่สนใจ

 

วัยรุ่นให้ความสำคัญแล้วเปรียบเทียบการปฏิบัติไม่เหมือนกันของพ่อแม่ตนกับพ่อแม่ของเพื่อนอยู่เสมอ

 

การที่มีพ่อแม่เก่งทำให้วัยรุ่นมีความกังวลและไม่อยากทำงานอะไรที่มีโอกาสถูกนำไปเปรียบเทียบกับผลงานของพ่อแม่

 

วัยรุ่นอยากให้พ่อแม่ที่เก่งเป็นครูสอนให้และอยากได้รับความใส่ใจและความชื่นชมจากพ่อแม่ทั้งโดยภาษากายและด้วยคำพูดไปพร้อมกัน

 

วัยรุ่นที่ไม่มั่นใจและถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบไม่ถนัดอยู่ลึกๆ จะแปลภาษากายของผู้ใหญ่ที่แสดงออกต่อเขาเป็นด้านลบมากกว่าบวก

 

ภาพลบที่วัยรุ่นแปลไว้ต่อผู้ใหญ่คนไหนก็ตามจะถูกฝังอยู่ในสามัญสำนึกของเขาจนโตเป็นผู้ใหญ่โดยที่ตัวเขาก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน เป็นเหตุให้เขาเหินห่างผู้ใหญ่คนนั้นโดยปริยายเลยหละ

 

การสูญเสียเพื่อนต่างเพศคนสำคัญทำให้วัยรุ่นก้าวผ่านไปสู่การเป็นผู้ใหญ่อย่างก้าวกระโดด

 

จังหวะของการสูญเสียเพื่อนต่างเพศของวัยรุ่นเป็นข้อต่อสำคัญที่ทำให้วัยรุ่นเปลี่ยนแปลงตนเองไปในด้านร้ายหรือดีก็ได้ ขึ้นอยู่กับว่าภูมิหลังของการสูญเสียนั้นเป็นเรื่องธรรมดาหรือร้ายกว่าธรรมดา

 

ช่วงที่พบพานความสูญเสียเพื่อนต่างเพศ วัยรุ่นต้องการคนที่เข้าใจเขา พร้อมให้เวลาดูแลใส่ใจเขาและให้เวลาตัวเขาเยียวยาตัวเอง

 

วัยรุ่นที่มีพ่อแม่เก่ง เขาไม่ชอบหรอกที่มีคนเปรียบเทียบตัวเขากับพ่อแม่

 

Keywords :

 

สังคมที่แยกตัวเองต่างคนต่างอยู่ทำให้วัยรุ่นรู้สึกโดดเดี่ยวและค้นหาคำตอบให้กับตัวเองตลอดเวลา

 

การใช้ความรุนแรงกับเด็ก ทำให้จินตนาการดีๆ พฤติกรรมเรียนรู้ของเด็กถูกปิดกั้น ผู้ใหญ่พึงระวัง พึงงดใช้ความรุนแรงกับเด็กไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบใด

« « Prev : มุมดีๆของชีวิตในปี 2551

Next : กรรมของใครกัน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "เจ้ามีที่มาอย่างไร(15)"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.29397296905518 sec
Sidebar: 0.17282915115356 sec