หมอเจ๊เรียนโลก

ช่วงนี้ฝนตกหนักไปทั่ว คราวก่อนตกภาคเหนือจนน้ำท่วม คราวนี้ที่ภาคกลางกำลังตกหนัก ภาคใต้ก็ตกมากเป็นระยะๆ จึงขอเอานิทานเรื่องนี้มาเล่าให้ฟังค่ะ

ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีบาทหลวงมาพำนักอาศัยสร้างโบสถ์เอาไว้เผยแพร่ศาสนา  ท่านจะเป็นคนที่มีศรัทธาต่อพระเจ้ามาก วันหนึ่งฝนตกหนักมาจนกรมอุตุนิยมวิทยาต้องเตือนภัยว่า ใน 20 วันข้างหน้าจะมีน้ำบ่าท่วมเข้ามาในหมู่บ้านแล้วจะเกิดน้ำท่วมใหญ่ ให้ทุกคนเตรียมตัวอพยพหนีน้ำกัน ชาวบ้านได้ยินข่าวก็เตรียมตัวอพยพกันทันที

มีชาวบ้านคนหนึ่งเป็นห่วงบาทหลวงจึงแวะไปถามข่าวคราวว่า ท่านทราบหรือยังว่าจะมีน้ำท่วมใหญ่ เขาก็ได้รับคำตอบว่า บาทหลวงรู้แล้วว่าจะมีน้ำท่วมใหญ่ ก่อนจากกันด้วยความเป็นห่วง เขาจึงบอกบาทหลวงว่า ให้เตรียมตัวไว้เขาจะแวะมารับเพื่ออพยพไปด้วยกัน บาทหลวงให้คำตอบเขาว่า “พ่อไม่ไปหรอก พ่อศรัทธาในพระเจ้า พ่อจะสวดอ้อนวอนให้พระองค์ช่วย”

แล้วฝนก็ตกลงมา น้ำเอ่อนองท่วมเข้ามาอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านต่างเตรียมตัวหนี ในขณะที่น้ำเอ่อสูงจนได้ครึ่งแข้งแล้วนั้น ชาวบ้านก็เอาเรือออกมาเตรียมหนี ระดับน้ำเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงเข่า บาทหลวงยืนอยู่หน้าโบสถ์แหงนหน้ามองฟ้าและพึมพำว่า “พระเจ้าช่วยด้วยเถิด” ชาวบ้านนั้นยังเป็นห่วงบาทหลวงอยู่ เมื่อพายเรือผ่านมาก็ชวนบาทหลวงขึ้นเรือ บาทหลวงตอบว่า “ท่านไปเหอะ พ่อเชื่อว่าพระเจ้าต้องช่วย”

พักหนึ่งต่อมาน้ำก็ท่วมสูงถึงเอว ชาวบ้านที่ผ่านมาเรื่อยๆก็ตะโกนเรียกบาทหลวงเตือนว่าน้ำถึงเอวแล้วให้ขึ้นเรือเถิด เดี๋ยวจะไม่รอด บาทหลวงตอบว่า “ลูกไปเหอะ พระเจ้าจะต้องช่วยแน่นอน”  แล้วชั่วโมงต่อมาน้ำก็ท่วมจนถึงคอ  ยังมีเรือของชาวบ้านที่อพยพไปไม่หมดผ่านมา เตือนและชวนบาทหลวงอีก ซึ่งบาทหลวงก็ตอบว่า “ลูกไปเถอะ อภินิหารของพระเจ้าต้องมีจริง”

และแล้วในที่สุด บาทหลวงก็จมน้ำตาย พอตายไปก็ได้พบพระเจ้า บาทหลวงสงสัยมาก จึงถามพระเจ้าว่า “ทำไมท่านจึงทำกับผมเยี่ยงนี้ ผมมีศรัทธาต่อท่านเปี่ยมล้น สวดอ้อนวอนท่านอยู่ตลอดเวลา ทำไมท่านจึงปล่อยให้ผมตายเล่า”

พระเจ้าตอบว่า “ก็ช่วยแล้วไง”

บาทหลวงสงสัยยิ่งนัก ถามกลับว่า “ช่วยยังไง”

พระเจ้าตอบว่า “ก็ส่งคนไปช่วยตั้งสามครั้งไง ท่านไม่ยอมไปกับเขาเอง จะหาว่าไม่ช่วยได้ไง”

« « Prev : เอาไว้เตือนใจ

Next : ของฝากชาวเฮฮาศาสตร์ » »