ลานป้าจุ๋ม

หมู่นี้ป้าจุ๋มก็ชีพจรลงเท้าขึ้นเหนือ ล่องใต้ ไปอีสานเป็นว่าเล่นเหมือนกัน เมื่อวานเพิ่งกลับจากชุมพร ขับรถไปเองมีน้องสาวที่น่ารักคนนึงลางานนั่งรถไปด้วย โดยมีความตั้งใจว่าจะต้องไปกราบกรมหลวงชุมพรที่หาดทรายรีกัน และเราก็ได้ไปสมดังที่ตั้งใจ

ก่อนขึ้นไปกราบท่านก็มายืนอ่านคำบันทึกของพระองค์ท่านก็ขนลุกซู่เลยค่ะและอดน้ำตาไหลไม่ได้เลย พอขึ้นไปกราบท่านก็กราบเรียนท่านอีกครั้งว่าท่านคงทราบความเป็นไปของคนที่คิดไม่ดีต่อบ้านเมืองแล้วนะคะ ขอให้พระองค์ท่านช่วยปกป้องคนดีและให้ได้คนดีมาปกครองดูแลบ้านเมืองที่พระองค์ท่านรักและหวงแหนด้วยเถิด

ภาพที่งดงามและดูมุ่งมั่นจริงจังและบันทึกของพระองค์ท่านที่อยากให้คนไทยทุกคนได้อ่าน

ภาพโดยรวมทั่วไปบริเวณศาลฯและน้องสาวที่ไปด้วยกัน

หลังจากนั้นก็เข้าไปทำงานในศูนย์วิจัยพืชสวนฯครั้งนี้พอมีเวลาชมนกชมไม้รอบๆบริเวณศูนย์ฯ พบต้นไม้ใหญ่ทรงโปร่งสวยกำลังออกดอกเป็นช่อดอกก็สวยมีกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่ต้นสูงมากเก็บไม่ถึงและเกรงใจที่จะบอกให้คนงานปีนไปเก็บให้เลยได้แต่เดินเก็บดอกที่ร่วงลงมาแล้วนำมาวางรวมกันเพื่อถ่ายรูปมาให้ได้ดูกัน สอบถามได้ความว่าเป็นไม้โตเร็ว ทรงต้นสวย เป็นไม้ที่น่าเอาไปปลูกป่าอีกชนิดหนึ่ง(ได้ฝากให้น้องที่อยู่ที่นั่นช่วยเก็บเมล็ดไว้ให้แล้วเพื่อที่จะได้นำไปแจกต่อไป)

ภาพต้นไม้ที่กล่าวถึงและต้นกล้าที่ได้มาราว 10 ต้นไว้แจกผู้ที่สนใจนำไปปลูกในช่วงฝนปีนี้ค่ะ

ขอพี่น้องชาวลานฯทุกท่านจงแคล้วคลาดจากพยันตรายทั้งปวง

กราบพระสยามเทวาธิราชและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายได้โปรดคุ้มครองประเทศไทยให้รอดพ้นจากหมู่มารทั้งหลายด้วยเถิด…

ใครที่เคยมีประสบการณ์”เฉียด”มาแล้วคงจะทราบกันดีว่าเป็นอย่างไรและรู้สึกอย่างไรหลังจากนั้น…ชีวิตคนเรานี้ “เป๊าะ”เดียวจริงๆ…หากหัวใจหยุดเต้น ทุกอย่างก็จบค่ะ

ป้าจุ๋มเคยผ่านประสบการณ์นี้เมื่อวันที่ 7-15 ม.ค.2553 คือเมื่อปีกว่าๆมานี้เองค่ะ คือมีการติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างรุนแรง ไข้ขึ้นแตะ 40 องศาตลอดเวลา หัวใจเต้นอ่อนแรงแบบไม่อยากจะเต้นแล้วคือรู้สึกหวิวแบบจะหยุดเต้นจริงๆ… ดีว่าตอนนั้นควบคุมสติได้จึงค่อยๆควบคุมสถานการณ์ได้ วันนั้นไปทำบุญกับหลวงตาบัวที่วัดบ้านตาดค่ะ คิดว่าจะเอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นั่นเสียแล้ว…อาจเป็นด้วยพลังบุญที่เราได้ตั้งใจมาทำจึงทำให้รอดชีวิตมาได้ค่ะ…

ปกติเคยคิดว่าตัวเองจะเป็นคนค่อนข้างแข็งแรงค่ะ มักถูกจัดอยู่ในกลุ่มผู้มีลาภอันประเสริฐค่ะ  ”อโรคยา ปรมาลาภา” คือ “ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” เลยทำให้บางครั้งดำเนินชีวิตแบบสบายๆมาตลอด ค่อยๆทำบุญ ค่อยๆทำดีไปทีละน้อยตามสะดวก แต่หลังจากผ่านนาทีวิกฤตเฉียดตายมาครั้งนั้นทำให้ได้สติ ได้คิด ทำอะไรไม่ประมาทและเร่งมือสร้างบุญสร้างกุศลเพิ่มขึ้นอีก

โดยส่วนตัวมีความเชื่อว่าการที่คนเราเกิดมามีความแตกต่างกันมากมายนั้นคงเป็นเพราะบุญและกรรมเก่าที่สร้างมา รวมทั้งบุญและกรรมใหม่ที่้สร้างขึ้นในชาตินี้ด้วย ป้าจุ๋มโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น พ่อ-แม่ พี่ๆและน้องๆรักป้าจุ๋ม ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย…แต่ไม่เดือดร้อนเพราะครอบครัวเราใช้ชีวิตแบบพอเพียงมาตลอด…พ่อ-แม่พาทำบุญทำทานมาตั้งแต่เล็กๆ สอนให้ลูกมีน้ำใจ รู้จักเอื้ออาทรต่อคนอื่น และทำความดี…ซึ่งก็ได้ปฏิบัติตามคำสอนพ่อ-แม่มาตลอด…

ชาติหน้ามีจริงหรือเปล่าไม่แน่ใจ… แต่ค่อนข้างแน่ใจว่าบุญกุศลและการทำความดีในชาตินี้กระมังที่ทำให้ชีวิตครอบครัวไม่มีปัญหา…ครอบครัวมีแต่ความสงบสุขตลอดมา…(ตามอัตภาพค่ะ)

และเมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมานี้คนใกล้ตัวคือน้องชายผ่านนาทีเฉียดตายถึง 2 ครั้งในเดือนเดียวกันคือครั้งแรกหัวใจหยุดเต้นเลย โชคดีที่หมอปั๊มขึ้นมาได้ และห่างจากนั้นราว 15 วันคราวนี้เกิดอาการstroke พูดไม่ได้ ลืมตาค้าง แขนขาอ่อนแรงเมื่อเข้าโรงพยาบาลก็ติดเชื้อที่ปอดอีก คราวนี้เรียกว่าทีมแพทย์ก็พูดไม่ออกได้แต่มองหน้ากัน เรียกว่าลูกเมียร้องไห้กันระงมแล้ว…แต่ก็ผ่านมาด้วยดี อย่างไม่น่าเชื่อค่ะ ตอนนี้เขาพูดคุยได้ปกติ เดินเหิรได้เหมือนปกติ แต่ความแข็งแรงก็ยังต้องฟื้นฟูอยู่ค่ะ

จากเหตุการณ์วิกฤตที่เกิดขึ้นกับตัวเองและคนใกล้ตัวทำให้ได้คิดว่าความจริงชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก ก็อยากใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำความดีและทำบุญทำกุศลให้มากๆ

ช่วงนี้ป้าจุ๋มจึงไม่ค่อยได้อยู่บ้านนัก จะชวนครอบครัว พี่ๆน้องๆไปทำบุญที่ต่างจังหวัดบ้าง แถวๆกรุงเทพฯและชานเมืองบ้าง

ช่วงปลายเดือนที่แล้วไปร่วมทำบุญสร้างพระถวายวัดป่าพัฒนารามที่จ.ชัยภูมิกับพี่สาวและน้องชายที่เพิ่งหายป่วย  อันนี้อุ๊ยสร้อยได้ฝากปัจจัยไปร่วมบุญด้วยค่ะ ก็ขอให้ได้รับบุญกุศลตามที่ตั้งใจไว้ค่ะ

พระพุทธรูป 2 องค์ที่สร้างถวายวัดป่าพัฒนาราม   พิธีบวงสรวงก่อนถวายองค์พระและบายศรีที่พวกเราไปช่วยกันทำ

(ดอกบัวนี้ป้าจุ๋มจับกลีบเองค่ะ มีคนชมว่าสวยค่ะ..อิอิ)

ป้าจุ๋มได้ใช้วิชาpaintingช่วยทาสีดอกบัวที่ฐานองค์พระด้วย  และเหรียญที่ระลึกในงาน

การทำบุญในครั้งนี้เราล่วงหน้าไป 3 วันก่อนงานเพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปช่วยทำบายศรีด้วย ซึ่งก็ได้ทำสมใจ(ป้าจุ๋มแค่เป็นลูกมือค่ะ ช่วยจีบใบตอง ช่วยพับกลีบบัว แต่คนที่ตั้งบายศรีจริงๆเขาต้องมีครูค่ะ)

เมื่อไปล่วงหน้าก่อนหลายวันก็ไม่ปล่อยให้โอกาสดีลอยนวลไป ป้าจุ๋มกับพี่สาวและน้องๆก็พากันไปกราบสักการะเจ้าพ่อพญาแล คนดีของบ้านเมืองในอดีต แวะชมเต่ายักษ์และให้อาหารปลาด้วยค่ะ

เมื่อไปเยือนชัยภูมิก็ไปสักการะเจ้าพ่อพญาแล   ชมเต่ายักษ์  และเลี้ยงอาหารปลา

ไม่พลาดเลยมาอีสาน…ส้มตำ ไก่ย่าง ข้าวเหนียว  อร่อยมากๆค่ะ…

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วก็ไปร่วมทอดผ้าป่าอีกที่โคราชค่ะ เป็นผ้าป่าสามัคคีที่ทางวัดจะนำไปสร้างโบสถ์ค่ะ มีผู้คนไปมากมาย(เพราะหลายกองค่ะ) ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส…ต่างอิ่มบุญค่ะ

วัดป่าตะครองงามและดอกไม้ธรรมชาติในวัดค่ะ

ต้นดอกไม้เงินบานเต็มวัดเลยค่ะ และทุกคนยิ้มแย้มและมีความสุขกันทั่วหน้า

เมื่อวานนี้มีโอกาสไปร่วมในพิธีกวนข้าวกระยาทิพย์เฉลิมพระเกียรติและถ่ายชีวิตโคกระบือ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวงในโอกาสจะครบ 7 รอบคือ 84 พรรษา ในงานวิสาขบูชา ณ มณฑลพิธีกรมทหารราบที่ 11 รู้สึกว่าดีใจมากที่ได้ไปค่ะ มีวัดต่างๆมาจากหลายจังหวัดตั้งเต๊นท์ให้เราได้ร่วมทำบุญโดยไม่ต้องเดินทางไปไกล และยังได้ข้าวกระยาทิพย์ซึ่งถือว่าเป็นศิริมงคลอย่างยิ่ง เขาได้ทำพิธีเต็มรูปแบบ หลังจากกวนเสร็จสมเด็จพระเทพฯท่านทรงสุหร่ายด้วย

สำหรับข้าวทิพย์ที่ป้าจุ๋มไปบูชามาแล้วจะแบ่งไว้ให้คนที่บ้านได้กินกันและจะแบ่งส่งไปให้พี่น้องชาวลานฯบางท่านเท่าที่มีและจะส่งได้(เพราะได้มาไม่มากค่ะ) จะได้กินกันเพื่อความเป็นศิริมงคลแก่ชีวิต นอกจากนี้มีคนบอกเคล็ดมาว่าสำหรับคนเจ็บป่วยให้ตั้งจิตอธิษฐานให้ดีจะหายจากการเจ็บป่วย ป้าจุ๋มจะแบ่งส่งไปให้น้องชายป้าจุ๋มที่เพิ่งหายป่วยด้วยค่ะ

บรรยากาศรอบๆงาน มีพระธาตุที่อัญเชิญจากพระบรมมหาราชวังให้เราได้สักการะ เตาสำหรับกวนข้าวทิพย์

สมเด็จพระเทพฯทรงพระสุหร่ายข้าวทิพย์    ขอส่งความรักด้วยหัวใจสีชมพู

และข้าวทิพย์ที่แบ่งเเป็นห่อเล็กๆ    และพระธาตุหลวงที่เวียงจันทร์มาให้ได้สักการะด้วยค่ะ

ในโอกาสวันวิสาขบูชานี้ ป้าจุ๋มขอกราบอาราธนาพระพุทธคุณและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกได้ปกป้องคุ้มครองพี่น้องชาวลานฯทุกท่านให้แคล้วคลาดจากพยันตรายทั้งปวง ชีวิตมีแต่ความสงบสุขตลอดไปค่ะ…

ในโอกาสวันแห่งความรักวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2511 นี้

ป้าจุ๋มขอส่งความรักความปรารถนาดีมายังพี่น้องชาวลานฯทุกท่านค่ะ

ขอให้มีแต่ความสุข สมหวังในทุกสิ่งค่ะ…

ท่านใดที่มีคู่รักที่หวานชื่นแล้วก็ขอให้มีความสุขและหวานชื่นตลอดไปอย่าได้รู้คลาย…

ท่านใดที่กำลังจะมีความรักก็ขอให้สมหวังค่ะ…ป้าจุ๋มเชื่อเสมอมาว่าความรัก ความจริงใจนั้น…มีพลัง…และช่วยแก้ปัญหาได้ทุกเรื่องค่ะ…

ในโอกาส Valentine ปีนี้ป้าจุ๋มและหวานใจโชคดีได้รับเชิญไปสถานที่แห่งหนึ่งที่มีความพิเศษทีเดียวค่ะ เขาวางแผนจะเปิดเป็นResort&Spa ระดับ 6 ดาวทีเดียว(เขาบอกมาอย่างนั้น)ค่ะ ซึ่งป้าจุ๋มเชื่อว่าเขาทำได้ค่ะ แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อมเปิด แต่มีความพร้อมมากพอที่จะจัดงานพิเศษๆสำหรับวันแห่งความรัก เช่น Valentine event ในครั้งนี้

ยอมรับว่าเขาจัดได้อย่างดี มีรสนิยมที่เลิศหรูมาก ดอกไม้ที่นำมาจัดนั้นเป็นดอกไม้สดทั้งหมด มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกไม้สวยๆและหัวใจเต็มไปหมด และเนื่องจากเป็นปีกระต่ายก็จะมีกระต่ายดอกไม้อยู่เต็มไปหมดเช่นกัน น่ารักและสวยงามมากค่ะ

พร้อมทั้งเลี้ยงอาหารว่างและอาหารกลางวันที่แสนอร่อยและพิเศษเช่นกัน(โดยเฉพาะไอศครีม Homemade หลากรส มีราว 10 รสให้เลือก ป้าจุ๋มขอชิมทุกรสอย่างละนิด อร่อยทุกรสเลยค่ะ ป้าจุ๋มชิมเผื่อคอไอศครีมทุกท่านค่ะ…อิอิ)

เมื่อมีโอกาสดี ได้ไปเห็น ตื่นตาตื่นใจและ มีความสุขมากก็เลยขอนำความสุข สดชื่นมาฝากพี่น้องชาวลานฯทุกท่านด้วยค่ะ

ป้าจุ๋มลืมแก่ไปเลยค่ะ…วิ่งไปโผล่ช่องหัวใจโน้น ช่องหัวใจนี้ และไปขอบคุณท่านcupidที่มอบความรักให้แก่ชาวโลก…แล้วก็ขอถ่ายรูปบางส่วนมาให้ดูชมกันค่ะ

ในโอกาสปีใหม่ 2511 นี้ป้าจุ๋มและครอบครัวขอส่งความรัก ความสุขสมหวัง แด่พี่น้องชาวลานทุกท่านค่ะ

เป็นรูป “นกคู่รัก” และ”หัวใจคู่กัน” (เป็นงานpaint ทำเองที่หวานใจและป้าจุ๋มไปเรียนมา) มีนัยว่า…ท่านที่มีคู่แล้วก็ขอให้เป็นรักนิรันดร์ สำหรับท่านที่ยังไม่มีก็ขอให้ได้พบและสมหวังค่ะ

เป็นตัวอย่างภาพเล็กๆน้อยๆที่เราได้ไปร่ำเรียนมาค่ะ

หมู่นี้มัวไปคร่ำเคร่งกับการเรียนวาดภาพและpaintภาพ ซึ่งต้องไปเรียนทุกวัน แต่ยังมีแบ่งเวลาให้กับงานวิจัยที่ยังคงมีอยู่บ้าง งานสังคมบ้าง ไปเที่ยวบ้าง ออกกำลังกาย ไปทำบุญ ทำวัตรปฏิบัติธรรมบ้าง โดยที่ไม่ได้เบียดเบียนตัวเองและใครๆ  เวลาก็หมดไปอย่างรวดเร็ว…

ป้าจุ๋มกับหวานใจตกลงกันว่าขอใช้เวลาส่วนที่เหลืออยู่นี้ให้รางวัลกับตัวเองบ้าง เพราะคิดว่าได้ทำประโยชน์ให้กับสังคมและประเทศชาติมาเท่าที่ความสามารถจะทำได้มาระดับหนึ่งแล้ว โดยเฉพาะหวานใจของป้าจุ๋มค่ะ ต่อไปนี้ก็อยากจะทำอะไรที่สบายๆซึ่งลูกๆเขาก็เห็นด้วยและสนับสนุนเต็มที่

แต่อย่างไรก็ยังคิดถึงชาวลานฯอย่างสม่ำเสมอค่ะ ขอให้ชาวลานฯทุกท่านมีสติที่มั่นคง จิตใจสงบ-เย็น และมีความสุขตลอดไปค่ะ

 

หลังจากได้พยายามอยู่เดือนกว่าๆ ในที่สุดป้าจุ๋มก็ทำสำเร็จท่ามกลางความฉุกละหุกพอสมควรค่ะ เพราะเดิมตั้งใจจะส่งหมวกมาร่วมบุญ 10 ใบก็พยามยามตั้งใจทำแต่ระหว่างนั้นก็มีคนมาเห็นถูกจิ๊กไปหลายใบ ก็กังวลนิดหน่อยเกรงจะถักไม่ครบและทันเวลาค่ะ…

ประจวบกับเดือนนี้ลูกรักกลับจากอังกฤษมาเยี่ยมบ้านอีก 1 เดือนที่ผ่านมาเพิ่งกลับไปเมื่อเช้านี้พร้อมกับหมวกที่แม่ลัดคิวถักให้กลับไปด้วย 4 ใบ และระหว่างนั้นก็มีกิจกรรมของครอบครัวร่วมกันตลอดเดือน…

แต่อย่างไรก็ตามความตั้งใจที่มีอยู่เดิมก็ทำให้มีกำลังใจถักจนเสร็จได้ แม้จะไม่สวยมากแต่ขอบอกว่าป้าจุ๋มตั้งใจถักด้วยความรักและความห่วงใยทุกชิ้นค่ะ อยากจะถักให้ได้มากกว่านี้แต่ก็ทำได้แค่นี้ค่ะ

ยังมีไหมพรมอีก 1 กองที่ซื้อมาเตรียมไว้แล้วแต่ยังไม่ได้ทำค่ะ ไว้จะค่อยทำในโอกาสต่อไปค่ะ

ตอนนี้ขอพักชั่วคราวก่อนสำหรับไหมพรมค่ะ และขอส่งข่าวท่านจอมป่วนว่าจะไปซ้อมฝีมือทำขนมครกค่ะ(เข้ากท.เมื่อไหร่บอกล่วงหน้า 1 วันรับรองได้กินแน่ คุณน้าข้างบ้านท่านมีโม่แบบโบราณค่ะ พร้อมนี้ขอส่งข่าวคุณบางทรายมือโม่แป้งด้วยค่ะ ว่าจะมาช่วยโม่แป้งไหมคะ

เป็นหมวกทั้งหมดที่ส่งมาร่วมบุญค่ะ

หมวกและผ้าพันคอออกแบบน่ารักพิเศษสำหรับน้องเบิร์ดค่ะ

หมวกและผ้าพันคอสีหวานนี้สำหรับน้อง”ข้าวหอม”ลูกสาวที่น่ารักของน้องไพโรจน์ค่ะ

ไหมพรมอีก 1 กองรออยู่ค่ะ กำลังคิดว่าคิวต่อไปจะทำให้ใครดีค่ะ…

หลังจากทราบข่าวว่าน้องเบิร์ดและคุณแม่ตั้งใจทำหมวกไว้แจกตอนปีใหม่ป้าจุ๋มก็รู้สึกยินดีและอนุโมทนาด้วยค่ะ พร้อมกับคิดและตั้งใจว่าจะพยายามทำมาร่วมบุญด้วยค่ะ(เป็นความดีเล็กๆน้อยๆที่พอทำได้ค่ะและมีความสุขด้วยค่ะ)
ก็แอบซุ่มทำหลังจากนั้นเป็นต้นมา วันนี้ส่งภาพมาให้ดูก่อนเท่าที่ทำได้ค่ะ ได้หมวกสีขาว 2 ใบค่ะสีอื่นอย่างละใบค่ะ ไม่ค่อยสวยเพราะมือยังไม่นิ่งค่ะ(ไม่ได้ทำนานแล้ว) และมีปัญหาเรื่องขนาด คิดว่าคงจะใหญ่ไปหน่อยสำหรับเด็กอ่อนค่ะ แต่มีวัยรุ่นแถวบ้านแอบชอบหมวกลายเขียวมีดอกและหมวกสีชมพู(เพราะป้าจุ๋มใส่ไหมมีประกายตรงขอบเล็กน้อย…อิอิ) และอาจจะต้องทำให้เด็กใหม่เปลี่ยนขนาดทำให้เล็กลงหน่อยค่ะ

หมวกที่ทำเสร็จบ้างแล้วค่ะ และผ้าพันคอเพิ่งเริ่มต้น 2 ผืนค่ะแถมดอกปีบยูนานที่บ้านกำลังบานสวยเต็มต้นค่ะ

ขณะที่ป้าจุ๋มทำหมวกอยู่ลูกรักที่อยู่Londonเขาskypeเข้ามาคุยด้วย ถามว่าแม่เหงาไหมทำอะไรอยู่ แม่บอกว่าไม่เหงาเลยกำลังสนุก พร้อมกับยกหมวกให้ดูแล้วบอกเขาว่าจะทำแล้วเอาไปไหน เขาบอกว่าดีเลยอยากได้บ้าง เพราะตอนนี้ถีบจักรยานไปทำงานเป็นการออกกำลังกายด้วยแต่ตอนนี้อากาศเย็นอยากได้หมวกที่คลุมปิดหูและมีเชือกผูกกันหลุดด้วย แม่ก็รีบแซงคิวจัดให้ก่อน ตอนนี้เสร็จแล้วกำลังจะส่งไปให้ค่ะ

หมวกที่ลูกรักrequestedด่วนจากLondonค่ะ แม่ลองดูแล้วปิดหูพอดี อุ่นด้วยค่ะ

ต่อจากนี้ไปป้าจุ๋มจะกลับมารีบทำหมวกเด็กต่อค่ะ คราวนี้ตั้งใจจะทำให้สวยๆค่ะ

ระยะนี้อากาศในบริเวณกรุงเทพฯและปริมณฑลต้องถือว่าดีเหลือเกินค่ะ มีฝนตกตอนกลางคืนทุกคืนค่ะ ทำให้อากาศเย็นพอสบายๆ กลางคืนนอนห่มผ้าพออุ่นๆ ไม่ต้องเปิดแอร์ เปิดพัดลมให้เปลืองไฟเลยค่ะ ตื่นเช้ามาอากาศสดชื่นมาก ใครที่ชอบวิ่งออกกำลังกาย จะชอบอากาศช่วงนี้มาก เพราะสดชื่นและไม่ทำให้เหนื่อยมากค่ะ การออกกำลังกายตอนเช้าจะทำให้สุขภาพแข็งแรงดีค่ะ

ป้าจุ๋มและหวานใจก็จะตื่นแต่เช้า(ตี 5 ค่ะ)มาวิ่งและเดินเร็วๆสลับกัน จนได้เหงื่อในยามเช้าทุกวันค่ะ ก็รู้สึกว่าร่างกายค่อนข้างfit&firmดีค่ะ

เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว(22 ส.ค.)ที่ผ่านมารู้ข่าวว่ามีการวิ่ง “เสียเหงื่อเพื่อชาติ” อโยธยามาราธอน เขาโฆษณาชักชวนว่า”บรรพบุรุษเสียเลือดเพื่อชาติ แต่เราไปวิ่งเสียเหงื่อก็เพื่อชาติ”เช่นกันค่ะ คำโฆษณาโดนใจค่ะ…เพราะเขาบอกว่ารายได้ทั้งหมดจะนำไปบูรณะโบราณสถานในจ.อยุธยา ซึ่งถือว่าเป็นการช่วยชาติได้อีกทางเช่นกันค่ะ

ดังนั้นใครไปวิ่งก็ได้สองต่อคือ ได้ช่วยชาติและได้สุขภาพที่แข็งแรงด้วยค่ะ และมีแถมอีกคือหางบัตรที่สมัครวิ่งในวันนั้นสามารถนำไปเข้าชมพิพิธภัณฑ์ฟรีอีกต่างหาก เรียกว่าได้ 3 ต่อก็ได้ค่ะ

การวิ่งครั้งนี้หวานใจป้าจุ๋มลงmini-marathon ส่วนป้าจุ๋มลงFun runแค่ 3.5 ก.ม.ค่ะ(ยังไม่กล้าลง mini-marathon ค่ะยังfitไม่พอค่ะ)
ผลออกมาก็สบายๆค่ะได้เหรียญมาครองเพิ่มในcollectionอีกคนละ 1 เหรียญค่ะ

ก็ขอชื่นชมคณะกรรมการผู้จัดการวิ่งในครั้งนี้ นับว่าจัดได้ค่อนข้างดีค่ะ ก็ได้รับความร่วมมือดีค่ะ คนมาวิ่งค่อนข้างมากทีเดียว และมีผู้วิ่งบางส่วนลงทุนแต่งตัวแบบนักรบโบราณมาเพื่อช่วยสร้างบรรยากาศด้วยค่ะ(มีการประกวดตอนหลังวิ่งด้วยค่ะ) และก่อนวิ่งจะมีการทำบุญตักบาตรด้วยค่ะ เรียกว่าครบเครื่องเมืองอโยธยาเลยค่ะ

หลังวิ่งก็ไปเที่ยวต่อ เลือกไปเที่ยวตลาดน้ำอโยธยาเพราะยังไม่เคยไป คนเยอะมากจนเกือบหมดสนุกเลย ต่างไปแย่งกันกิน แย่งกันซื้อของ โชคดีที่วันนั้นตัดสินใจไปเช้าหน่อยคือราว 10 โมงเช้า คนยังไม่เยอะมาก แต่อย่างไรก็ยังขอแนะนำค่ะว่าเป็นสถานที่ที่น่าไปเที่ยวอีกแห่งค่ะ เรากินอาหารเที่ยงที่นั่น มีของกินอร่อยๆให้เลือกซื้อเลือกกินได้มากมาย รวมทั้งซื้อของฝากด้วยค่ะ ที่พลาดไม่ได้คือโรตีสายไหม ขนมดอกจอก ขนมกง(ขนมโบราณทั้งนั้น ปรากฎว่าลูกชายชอบใจขนมดอกจอก…โบ…เหมือนกันนะลูกชายเรา)

ช่วงบ่ายก็ไปไหว้พระที่วัดมเหยงคณ์เพราะอยู่ใกล้ตลาดน้ำฯแห่งนี้ค่ะ แล้วก็ไปเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ต่อค่ะบัตรฟรี(แหมไปเสียเหงื่อเพื่อชาติครั้งนี้นับว่าคุ้มจริงๆค่ะ…เรียกเสียเก๋เลยว่า “เสียเหงื่อเพื่อชาติ”…อิอิ)

บรรยากาศทั่วไปใน”อโยธยา มาราธอน”

มีช้างมาเต้นในพิธีเปิดน้องช้างบ้ายอและคึกด้วยส่ายสะโพกเสียหางแทบหลุดค่ะ น่ารักมาก
และล่างขวาสุดหวานใจของป้าจุ๋มก่อนออกวิ่ง…ส่งสัญญาณบอกพร้อมจ้า…

หลังวิ่งได้รับเหรียญและมีการถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึกค่ะ
(ขอถ่ายกับสาวที่ใส่ตะเบงมานค่ะ เธอสวยและดูsexyน่ารักค่ะ)

ไปเที่ยวตลาดน้ำอโยธยามีไอศครีมมะพร้าวอร่อยตักใส่ในลูกมะพร้าวอ่อนค่ะ
ป้าจุ๋มไปยืนตากแดดเข้าคิวซื้อตั้งนานกว่าจะได้…คิวยาวเหยียดค่ะ

ขอแนะนำให้ลงเรือดูรอบๆตลาดก่อนเพื่อดูบรรยากาศ ค่าโดยสาร 20บาท/คนค่ะ
และหมายตาร้านอาหารที่น่าสนใจว่าอยู่ตรงไหน

หมายตาร้านนี้ก่อนคือร้านดอกไม้ชุบแป้งทอด กรอบอร่อย กะทงละ 20 บาทค่ะ
แม่ค้าที่นั่นส่วนใหญ่ก็ใส่ผ้าไทยๆค่ะ

มีการแสดงให้ดูด้วยค่ะ ก็มีภาพมาให้ดูแค่พอให้รู้สึกอยากไปเที่ยวค่ะ

ความจริงดูๆแล้วเมืองไทยเรามีอะไรดีๆอีกมากมาย ทั้งของกิน สถานที่ท่องเที่ยวล้วนดีๆทั้งนั้น ยังไม่เห็นต้องดิ้นรนไปเที่ยวต่างประเทศเลย บ้านเราเองก็ยังเที่ยวไม่หมดเลยค่ะ

ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์แล้วรู้สึกรักชาติขึ้นอีกมาก มีอะไรให้เราได้ภูมิใจมากมายแต่เรายังไม่รู้อีกมาก ก็เลยซื้อหนังสือนำชมพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เจ้าสามพระยา(ภาคภาษาอังกฤษค่ะ)มาอ่านให้รู้เรื่องละเอียดเวลาไปดูจะได้สนุกและน่าสนใจกว่านี้ค่ะ อ่านไว้เผื่อมีเพื่อนต่างชาติมาเที่ยวจะได้นำชมได้(วางแผนชวนเพื่อนต่างชาติมาเที่ยวเมืองไทยค่ะ คนไทยจะได้มีรายได้เพิ่มค่ะ ตอนนี้เราสองคนมีเวลาค่อนข้างว่างและเป็นอิสระที่จะพาเพื่อนๆเที่ยวได้ค่ะ)

ป้าจุ๋มไปวิ่งคราวนี้ ได้วิ่ง ได้ทำบุญและไปเที่ยวเผื่อทุกท่านด้วยค่ะ ขอให้สนุกและมีความสุขร่วมกันนะคะ

อันเนื่องจากเมื่อหลายวันมาโน้น…น้องเบิร์ดได้ทำ “ถั่วกรอบแก้ว” ไปฝากมิตรรักแฟนเพลงที่จ.ยโสธร ในคราวที่ได้รับเชิญไปบรรยาย(เยือนถิ่นเก่า…) ป้าจุ๋มก็รู้สึกว่า อึม…ดีน๊ะ เพราะของฝากทั่วไปซื้อที่ไหนก็ได้แต่หากทำเองนี่มันเห็นความตั้งใจและเห็นคุณค่าของความตั้งใจจ้า(โดยส่วนตัว…ป้าจุ๋มคิดอย่างนั้นค่ะ)

ก็เลยเป็นที่มาของถั่วกรอบแก้วในวันนี้ค่ะ…เคยพาลูกๆทำสมัยเขายังเล็กๆค่ะ นัยว่าเป็นการเรียนวิชาการบ้านการเรือน…อิอิ ก็ทำแค่กะทะเล็กๆ พอทำเสร็จสักพักก็จะกินกันหมด ทำใหม่ๆจะหอมมากและกรอบด้วยค่ะ นี่วางมือมานับสิบปีแล้วค่ะ พอเห็นน้องเบิร์ดทำก็เกิดแรงจูงใจให้อยากลุกขึ้นมาทำอีกครั้งค่ะ แต่ก็ทำสูตรเดิมๆคือทำไม่มากค่ะ(เพราะตอนนี้ทุกคนพยายามควบคุมน้ำหนักกันค่ะ)และอีกอย่างไม่มั่นใจฝีมือตัวเองว่าจะยังคงทำได้ดีอยู่หรือเปล่าค่ะ…ผลก็ปรากฎว่ายังใช้ได้จ้า…

เริ่มจากคัดเมล็ดถั่วใหม่ๆสวยๆ จากนั้นทำตามขั้นตอนในDIYของน้องเบิร์ดค่ะ
(ป้าจุ๋มไม่ได้ใส่เนยค่ะ)

เป็นไงคะ ถั่วกรอบแก้วป้าจุ๋ม อุดมด้วยงาค่ะ

วันนี้ก็เลยมี “ถั่วกรอบแก้ว” มาฝากทุกท่านค่ะ ทั้งกรอบทั้งหอมเพราะทำใหม่ๆและยังอุดมด้วยงา(ทำเองเสียอย่าง ใส่เยอะๆเลยอร่อยดีและมีประโยชน์ด้วย สูตรนี้ทำขายไม่ได้ ทำแจกอย่างเดียวจ้า…อิอิ)

เพลงดอกโสนบานเช้า ดอกสะเดาบานเย็น เป็นเพลงที่ค่อนข้างฮิตติดอันดับมานานทีเดียวค่ะ…แต่ฟังครั้งใดก็ทำให้มีหงุดหงิดเล็กๆทุกทีค่ะ…เพราะเพลงนี้แต่งไม่ตรงกับความเป็นจริง ไม่อยากให้เด็กๆหรือคนที่ไม่รู้จักธรรมชาติของดอกไม้ที่มีประโยชน์ทั้ง 2 ชนิดนี้ถูกเข้าใจผิดๆไปค่ะ…

ความจริงแล้วดอกโสนบานตอนเย็นค่ะ…บานตอนเย็นแน่ๆ และในตอนเช้าเขาจะหุบค่ะ
ส่วนดอกสะเดาแท้จริงแล้วบานในตอนเช้าค่ะ…บานตอนเช้าแน่ๆเช่นกันค่ะ

เพลงไทยมีอีกหลายเพลงแต่งเพียงให้ได้คำคล้องจองก็ว่ากันไปเรื่อย ทั้งๆที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงค่ะ

เอ…แล้ววันนี้ป้าจุ๋มเกิดอะไรขึ้น…มานั่งจับผิดคนแต่งเพลง…อิอิ
ไม่มีอะไรมากค่ะ…เนื่องจากควันหลงจากวันแม่ทำให้ป้าจุ๋มนั่งทบทวนคิดอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราประทับใจในสิ่งที่แม่เคยทำให้เราที่เป็นลูกค่ะ…

ก็นึกได้ว่ามีครั้งหนึ่งป้าจุ๋มประทับใจมากค่ะ…คือตอนป้าจุ๋มมีอาการแพ้ท้องตอนที่กำลังจะมีลูกชายคนเล็กค่ะ คนที่เคยแพ้ท้องคงจะทราบดีว่าเวลาแพ้ท้องมันเป็นอย่างไร(สำหรับคนที่ไม่เคยแพ้ท้องก็คงจะไม่ค่อยเข้าใจค่ะ…อิอิ)

ตอนนั้นรู้สึกอยากกินขนมดอกโสนมากๆค่ะ…อยากกินมากจนกระวนกระวายค่ะ แล้วมันช่างเป็นขนมที่หากินยากเย็น แม่ค้าไม่ค่อยทำขาย…ก็เดือดร้อนแม่อีกแล้วค่ะ…มาทำให้ลูกกินค่ะ(คนแพ้ท้องเลยค่อยดีขึ้นมาหน่อยค่ะ)

เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว…ก็เลยคิดย้อนอดีต ก็ทำขนมดอกโสนกินกันเพื่อรำลึกถึงแม่ค่ะ…ก็พอไหวค่ะ ทุกคนในบ้านกินแล้วบอกอร่อยเช่นกันค่ะ

ขนมดอกโสน…เป็นขนมโบราณของไทยแท้ ที่ดี มีคุณค่าและอร่อยด้วยค่ะ

ป้าจุ๋มขอกราบคารวะครูคนแรกที่คิดทำขนมดอกโสนที่แสนอร่อยและมีคุณค่าของไทยชนิดนี้ด้วยค่ะ ป้าจุ๋มเรียนจากคุณแม่ค่ะ

ดอกโสนบานตอนเย็นจ้า…

นำมาคลุกแป้ง นึ่งแล้วโรยด้วยพร้าวขูดน้ำตาลและงาคั่วเองใหม่ๆ

เป็นไงคะ น่ากินไหมคะ ไม่เป็นไรป้าจุ๋มได้กินเผื่อพี่น้องชาวลานฯแล้วค่ะ(ทำเองกินเอง…ก็กินได้เยอะไม่ต้องซื้อค่ะ)
ไหนๆกินกันแล้วมารู้จักโสนและคุณค่าของโสนกันหน่อยนะคะ

โสนเป็นพืชล้มลุก จะออกดอกมากช่วงหน้าฝนค่ะ ดอกเขาสวยแบบน่ารักและจะมีกลิ่นหอมเย็นอ่อนๆชื่นใจค่ะ
ดอกโสนนำมาประกอบเป็นอาหารได้หลายชนิดค่ะ เช่นผัดกับไข่หรือลวกแล้วราดหัวกะทิจิ้มน้ำพริกอร่อยเหาะไปเลย หรือจะนำมาทำแกงส้ม ผัดน้ำมันหอย แล้วแต่จะทำอะไรก็อร่อยค่ะ(เพราะชอบค่ะ)

นอกจากความสวย อร่อยแล้ว ยังมีสรรพคุณ ดอกแก้พิษร้อน ถอนพิษไข้ และยังมีคุณค่าทางโภชนาการอีกมากมายเช่นมีธาตุแคลเซี่ยมสูง ซึ่งบำรุงกระดูก ธาตุฟอสฟอรัสบำรุงกระดูกและสมอง ธาตุเหล็กบำรุงเลือด และยังมีวิตามินA วิตามินB1 วิตามินฺB2 ไนอะซิน และวิตามินCอีกด้วยค่ะ

แปลกใจที่ไม่ค่อยได้รับความนิยมค่ะ เช่นขนมดอกโสนนี่ ทั้งอร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการที่ดี ดีต่อสุขภาพด้วย แต่คนไทยยุคใหม่กลับไปนิยมขนมฝรั่ง เช่นcakeและขนมฝรั่งอื่นๆอีกที่ล้วนอุดมด้วยไขมัน ส่วนใหญ่จะเป็นไขมันที่ก่อให้เกิดโรคหัวใจ(Trans fat)

ดังนั้นช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ป้าจุ๋มขอแนะนำให้มากินดอกโสนค่ะ(ทั้งนำมาทำขนมและกินเป็นผักค่ะ) เพราะกำลังบานสะพรั่งสวยงามในยามเย็น(ไม่ใช่บานตอนเช้าสักหน่อย) นอกจากมีคุณค่าทางโภชนาการมากมายแล้ว ราคายังถูกหรือถ้าไปเก็บเองก็ไม่ต้องซื้อค่ะ(ประหยัดได้อีก) และที่แน่ๆคือปลอดภัยจากสารพิษแน่นอน เพราะเกิดเองตามธรรมชาติค่ะ

ขอเชิญชวนทุกท่านมากินดอกโสนของของเราดีที่ทั้งดีและราคาถูกที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งในขณะนี้ค่ะ

ในระยะนี้มักได้ข่าวถึงความอึดอัดไม่สบายใจของน้องๆที่ยังอยู่ในวัยทำงานอยู่เสมอ คนที่เคยร่วมงานวิจัยฯสนิทสนมและรักๆกันก็จะโทรศัพท์มาระบายความในใจให้ฟังเสมอ (โทรฯมาทำไมไม่รู้เพราะเราเป็นราษฎรเต็มขั้นแล้ว ช่วยอะไรใครไม่ได้เลย นอกจากรับฟังแล้วก็ปลอบใจและให้กำลังใจกันไปค่ะ)
เข้าใจว่าคงจะเครียดกันที่ต้องทั้งเร่งทำรายงาน ทำโน่นนี่สารพัด งบประมาณก็ถูกตัด ไม่ได้รับความเป็นธรรม…ปัญหามีมากมาย ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในยุคโลกาภิวัฒน์นี้…
จิตใจผู้คนเปลี่ยนแปลงไปมากมีคนเห็นแต่แก่ได้ เอาแต่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น…และช่วงชิงชัยชนะกัน เอาแต่พวกของตน…บางแห่งทำกันแบบขาดคุณธรรมและความยุติธรรมด้วย ก็เล่นเอาคนดีๆที่ตั้งใจทำงานทั้งหลายท้อแท้ไปก็มาก…ก็ได้แต่ภาวนาขอให้คุณพระคุ้มครองคนดีเหล่านั้นและอย่าได้ท้อแท้ค่ะ…
ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวัน…มีผลทำให้ต้นไม้ทั้งไม้ดอก ไม้ผล ที่บ้านป้าจุ๋มพลอยสดชื่นและแข่งกันออกดอกออกลูกกันสะพรั่ง…ยามเช้าๆ เย็นๆไปเดินดูแล้วก็ทำให้มีความสุขและชื่นใจจังเลยค่ะ(ทำให้ไม่อยากออกจากบ้านไปไหนเลย)
ดอกพวงชมพูหรือฝรั่งเขาเรียกว่าดอก “Chain of Love” หรือดอก “Heart on a Chain” ซึ่งเป็นดอกไม้ที่ป้าจุ๋มชอบมากๆอีกชนิดหนึ่งค่ะ…ชอบที่มีสีชมพูสวยหวาน กลีบดอกเป็นรูปหัวใจน่ารัก แถมออกดอกให้ชื่นชมได้ตลอดปีค่ะ…
ดอกพวงชมพูนี้ปลูกง่ายมาก และที่สำคัญคือกินได้ด้วยนำมาชุบแป้งทอดจิ้มน้ำพริกหรือยำก็อร่อยค่ะมีกลิ่นหอมชื่นใจค่ะ(นับว่านอกจากสวยน่ารักแล้วยังมีประโยชน์อีกด้วยค่ะ) น่าปลูกไว้ประดับบ้านค่ะ
วันนี้ป้าจุ๋มก็เลยขอส่งดอกไม้แสนรักนี้มามอบเพื่อเป็นกำลังใจแด่พี่น้องชาวลานฯทุกท่านค่ะ พิเศษแด่อุ๊ยสร้อย น้องครูอึ่ง และน้องอึ่งอ๊อบค่ะ ทราบว่ามีงานหนักหน่วงเอาการทีเดียว…
ชมแล้วชื่นใจแล้วก็ขอให้มีความสุขและมีพลังใจเต็มเปี่ยมที่จะสู้งานต่อไปค่ะ…คนดีต้องไม่ท้อแท้ค่ะ

“พวงชมพู” สีชมพูหวานกลีบดอกเป็นรูปหัวใจน่ารัก

“Chain of Love”ริมรั้วหน้าประตูทางเข้าบ้านค่ะ

ขอแถมดอกช้องแมว มะเฟือง นางพญากาหลงและดอกบานไม่รู้โรยค่ะ
ขอคุณพระคุ้มครองทุกท่านค่ะ