บันทึกถึงลูกสาว๔
๑๔ มีนาคม ๒๕๒๖
พ่อไม่มีเวลาบันทึกเรื่องราวเพราะพ่อกำลังเตรียมสอบ จะหยิบสมุดมาเขียนบางทีก็ไม่รู้จะเขียนอะไรจึงต้องวางทิ้งไว้ ส่วนของพี่เนติ์ เดือน ก.พ.ก็ไม่ได้เขียน อาการมือเย็น เท้าเย็นของลูกก็ยังไม่หายขาดไปทีเดียว มีเป็นบางครั้ง วันก่อนว่าจะไปถามหมอที่ภูเก็ตก็ลืม พ่อไปเอารถกลับมาเมื่อวันที่ ๕ มี.ค.๒๖ ลูกก็เพิ่งได้นั่งรถพ่อวันที่ ๖ มี.ค. ชักเหมือนพี่เนติ์ตอนแรกๆอีกคน ยิ่งเมื่อวานพ่อพาไปบางสัก(หาดบางสัก ตะกั่วป่า) ลูกหลับสบายเพราะลมเย็นดี พอขึ้นรถลูกหลับ พอรถจอดลูกตื่น สงสัยพ่อต้องขับรถพาลูกเที่ยวทุกวันอีกคนละมั๊ง อ่านต่อ »