เมื่อวานปู่กับย่าไปรับหลานกับพ่อเนติ์แม่หนอมให้มาพักที่บ้านปู่ย่ากันก่อน เพราะอากาศที่นี่สบายดีกว่า ออกซิเจนมากกว่า มีความเป็นธรรมชาติมากกว่าและไม่ค่อยร้อน หลานร้องกินเก่งมาก กินเสร็จเรอมั่ง แหวะมั่ง ตดมั่ง อึมั่งสารพัด พอได้อิ่มก็จะเงียบไม่โยเยไม่กวนหลับสบาย แต่เท้าเตะหมอนข้างหล่นประจำ อิอิ อ่านต่อ »
เมื่อตอนที่ภรรยาผมคลอดลูกชาย ผมรอลุ้นอยู่หน้าห้องคลอด ขอพยาบาลว่าจะขอให้กำลังใจภรรยาอยู่ใกล้ๆจะได้ไหมก็ได้รับการปฏิเสธ เรารอด้วยความกังวลใจ เพราะตอนครบกำหนดคลอดก็ไม่คลอด พอเลยกำหนดคลอดหลายวันก็เริ่มมีอาการ รีบไปโรงพยาบาลก็นอนอยู่อีกทั้งวันทั้งคืน จนคุณแม่ที่มารอคลอดหลังเราเขาคลอดกันหมดแล้ว จากที่เป็นคนแรกที่เข้ารอคลอดจนกลายเป็นคนสุดท้ายจนได้… อ่านต่อ »
ห่างเหินการเขียนบันทึกไปเสียนาน เพราะมัวไปเล่นเฟสบุ๊ค ถ่ายรูปโชว์ฝีมือ คุยคนโน้นคนนี้ เจอเพื่อนเก่าสมัยเรียนหนังสือด้วยกัน เจอคนรู้จักทักทายกันทั้งในจังหวัดและนอกจังหวัด แค่นี้ก็หมดเวลานั่งเขียนบทความแล้ว อ่านต่อ »
คราวนี้มาดูกันต่อว่า จากวันนั้นถึงวันโน้น(เมื่อป๋ามีอายุ ๕๕ ปั แต่ตอนนี้ป๋าจะครบ ๘๒ กุมภาพันธ์ปีหน้า)ป๋าทำงานอย่างไรมีเทคนิคอย่างไรจึงประสบความสำเร็จ…. อ่านต่อ »
