ลานบนเกาะ

คราวนี้มาดูกันต่อว่า จากวันนั้นถึงวันโน้น(เมื่อป๋ามีอายุ ๕๕ ปั แต่ตอนนี้ป๋าจะครบ ๘๒ กุมภาพันธ์ปีหน้า)ป๋าทำงานอย่างไรมีเทคนิคอย่างไรจึงประสบความสำเร็จ….

หลังจากเปิดปั๊มน้ำมันได้สักระยะหนึ่ง เขาก็ได้ขอลาออกจากการเป็นตัวแทนจำหน่ายวิทยุ-โทรทัศน์ และจักรเย็บผ้าในระบบผ่อนส่งของบริษัทนั้น เพราะเห็นว่ามันเป็นงานหนัก ทั้งจะต้องออกหาลูกค้าแทบจะไม่มีเวลาพักผ่อน อีกอย่างตอนนี้เขาก็ได้ประสบความสำเร็จพอสมควรแล้ว

เมื่อลาออกจากการเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าในระบบผ่อนส่งและเป็นอิสระแก่ตัวเองแล้ว เขาจึงได้มาเปิดร้านจำหน่ายวิทยุโทรทัศน์ ที่เป็นของตัวเอง เขาได้สั่งสินค้าเหล่านี้เข้ามาจำหน่ายทุกยี่ห้อ ซึ่งตอนที่เป็นตัวแทนอยู่เขาจำหน่ายได้เพียงยี่ห้อเดียว ยี่ห้ออื่นขายไม่ได้เลย และเหนื่อยมากก็ตอนออกหาลูกค้าและตอนออกไปเก็บเงิน เพราะจะต้องอดทนทุกอย่างบางรายขอผัดผ่อนตั้งสองสามเดือน เกือบปีก็มี บางครั้งถึงทะเลาะกัน

แต่เมื่อเขามาเปิดร้านใหม่ ระบบใหม่ เขาสบายใจขึ้น มีปัญหาน้อยลง เพราะเขาจำหน่ายในราคาที่เป็นธรรม แต่คุณภาพเป็นที่ยอมรับ ของไม่มีคุณภาพเขาไม่สั่งมาจำหน่าย นอกจากนี้เขาได้จ้างช่างไว้บริการลูกค้า ทั้งรับซ่อมด้วยในราคาที่ไม่แพง

การรับลูกจ้างเข้ามาทำงานในร้านก็เป็นเรื่องสำคัญ เพราะลูกค้าบางคนถ้าคนขายพูดจาดีถูกใจแทบไม่ต้องต่อรองราคาเลย คำพูดเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวัง ใครๆก็อยากเข้าร้าน ถ้าพูดถูกใจ ลูกจ้างในร้านทุกคนเขาเป็นคนคัดเลือกเอง จะต้องเป็นคนพูดจานิ่มนวล พูดเป็น และต้องทนต่อคำต่อราคาและต่อว่าในบางครั้งด้วย

ด้วยความที่เขาไม่ชอบจำเจ ไม่ชอบอยู่นิ่ง ต่อมาอีกไม่นาน เขาเปิดร้านจำหน่ายสินค้าที่ใช้ในสำนักงานทั่วไป โดยเฉพาะกับหน่วยราชการ เช่น เครื่องพิมพ์ดีด โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องอัดสำเนา ตลอดจนอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิด หน่วยราชการต้องการอะไรเขาจัดหาให้ได้หมด และขายให้ในราคาถูกอีกด้วย ในเรื่องคุณภาพเขาบอกลูกค้าของเขาว่า “สำหรับคุณภาพไม่ต้องห่วง ของไม่ดีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน ผมไม่สั่งเข้ามาเด็ดขาด ต้องรักษาชื่อร้าน”

ในวงการธุรกิจการค้า ถ้าเสียชื่อก็ไปไม่รอด และอีกประการหนึ่งจะต้องพยายามสร้างความสัมพันธ์กับหน่วยงานอื่นๆตลอด
เวลา เพื่อให้ตลาดกว้างออกไป ไม่เฉพาะแต่วงการธุรกิจ แม้แต่หน่วยราชการอื่นๆก็๖องไปทำความรู้จักและสัมพันธ์ด้วย เขาปฏิบัติเช่นนี้เสมอมา

แต่อย่างไรก็ตาม การค้าขายกับหน่วยราชการ ก็มีข้อเสียอยู่ตรงที่ว่า ต้องผ่านขั้นตอนมาก กว่าจะได้เงินก็ใช้เวลามาก ไม่เหมือนเอกชนขายวันนี้ก็ได้เงินวันนี้ ระบบราชการต้องส่งของให้ก่อนแล้วค่อยจ่ายเงินให้ภายหลังจากขอเบิกเงินได้แล้ว เขายอมรับระบบนี้ เขาได้รับเงินเต็มเม็ดเต็มหน่วยเพียงแต่เวลาช้าไปบ้าง อย่างไรก็ดีระยะนี้สินค้าของเขากำลังได้รับความนิยมจากหน่วยราชการต่างๆ ในจังหวัดมาก รายได้ก็อยู่ในขั้นดีทีเดียว

ประสบความสำเร็จ

นับตั้งแต่ขี่จักรยานค้าขายระหว่างโคกกลอยกับอำเภอท้ายเหมือง จนกระทั่งบัดนี้ “เขาไม่เคยอยู่นิ่ง” และเขาทำงานหนักที่สุดก็ในช่วงที่ปั่นจักรยานและเป็นตัวแทนของบริษัท เขาทำงานหนักมากแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ต้องออกหาลูกค้าอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะไปไหนก็ตาม เขาพยายามหาโอกาสหาจังหวะเสนอรายการสินค้าเท่าที่จะพอมีจังหวะดีๆเสนอได้

แม้ว่าในช่วงที่ว่านี้ เขาจะลำบากทำงานหนักมากก็ตาม แต่เขาก็ภูมิใจมากที่ได้ประสบความสำเร็จในการประกอบอาชีพในช่วงนี้เอง นับว่าเป็นช่วงที่เขาสามารถยืนยืดอกได้แล้ว เมื่อได้ประสบความสำเร็จแล้ว อะไรๆมันก็คล่องไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อประสานงาน การใช้เครดิต การขอความร่วมมือและการขยายกิจการต่างๆ ดูมันสะดวกสบายไปหมด แม้แต่วงสังคมชั้นสูงที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้ขึ้นไปสัมผัสก็ได้ไปร่วมวงด้วย

แต่ไม่ว่าใครก็ตาม แม้แต่ตัวเขาจะประสบความสำเร็จอย่างนี้ได้นั้น ต่างก็ต้องมีหลักการทำงานเป็นของตนเอง ซึ่งบางอย่างอาจเหมือนกัน บางอย่างอาจผิดแผกกันไปบ้าง แต่สำหรับตัวเขายึดหลักว่า

ต้องสนใจและรักงานที่ทำ

หมั่นศึกษาหาความรู้ด้านการค้าและสภาวะของตลาด

ต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

รู้จักใช้คนและควบคุมกันในการทำงาน

ขณะนี้เขามีลูกน้องอยู่ในบังคับบัญชาหลายสิบคน เขาถือว่าทุกคนมีความสำคัญตามหน้าที่ของแต่ละคนๆไป ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำไปตามหน้าที่ เขาให้ความยุติธรรมกับทุกคน มีอะไรที่ลูกน้องไม่เข้าใจหรือสงสัย เขาก็ชี้แจงหรือบอกให้ทราบ แนะนำให้ลูกน้องทำงานด้วยความอดทน รกงานที่ทำ ทำงานด้วยใจรักจริงๆ เขาไม่เคยทำตัวเป็น “เจ้านาย” เขาให้ความเป็นกันเองกับทุกคนเสมอ ในทุกปีและทุกครั้งที่มีงานเทศกาลงานเลี้ยงต่างๆ เขาจะเชิญชวนผู้ร่วมงานทุกคนมากินเลี้ยงเพื่อสังสรรค์กัน และในขณะที่ทุกคนมารวมอย่างนี้เขาจะพูดให้คติเตือนใจผู้ร่วมงานอยู่เสมอว่า ขอให้ทุกคนมีความ “อดทน ขยัน ซื่อสัตย์ ยุติธรรม”

ขณะนี้ เขามีชีวิตที่มีความสุขกับงานที่เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยมือของเขาเอง

นี่คือเรื่องราวชีวิตจริงของเขา คุณจำเริญ ทองตัน นักธุรกิจวัน ๕๕ ปี ที่สำนักงานดำเนินงานธุรกิจหลายอย่างที่จังหวัดพังงา ท่านจะพบเขาได้ที่ร้านจำเริญภัณฑ์ในตัวเมืองพังงา หรือที่ปั๊มน้ำมัน จำเริญภัณฑ์บริการ ตำบลโคกกลอย อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา

สัมภาษณ์ วิเคราะห์ สีหาบุตร
ธรรมศักดิ์ มีอิศระ
สมคาด คุณมาศ
เขียน วิเคราะห์ สีหาบุตร

พรุ่งนี้ป๋าจะเข้ารับรางวัล “พ่อตัวอย่างแห่งชาติที่สวนอัมพร” เรื่องราวของป๋าที่สื่อได้นำเสนอต่อสังคม และเรื่องราวความรักของป๋าที่ลูกๆเขียน แม้ผมจะไม่ได้นำที่ลูกทุกคนเขียนมาลงไว้ทั้งหมดก็ตาม พอที่จะยอมรับได้ไหมครับว่าป๋าควรจะเป็นป๋าตัวอย่างแห่งชาติ อิอิ

หมายเหตุ คัดลอกมาจากหนังสือชีวิตต้องสู้ ซึ่งกรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ ได้จัดพิมพ์ขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ.๒๕๒๘ และได้คัดลอกลงพิมพ์เมื่อคราวป๋ามีอายุครบ ๖๐ ปีมาครั้งหนึ่งแล้ว

« « Prev : คำสอนของพ่อ(๒)

Next : ภรรยาข่มขืนสามีผิดกฎหมายไหม… » »