ลานดงหลวง

#2 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2010 เวลา 17:17

เจอนักวิทยาศาสตร์ที่ใจอย่างลุงแสน  นักวิทยาศาสตร์ที่ชื่อปริญญาอยากจะขอคืนปริญญาเสียจริงๆ…..ให้อายลุงแสนนัก  เรียนมาตั้งมามาย  อยู่แต่ในตำรา น่าหัวร่อ..เยาะเย้ยตัวเอง….ที่เป็นนักวิทยาศาสตร์เก๊….555

#4 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2010 เวลา 22:24

สวัสดีครับ #1#2#3  ผมควรจะนอนค้างในหมู่บ้านคืนนี้ แต่ วันนี้ขณะที่พี่น้องจากมหาสารคามมาดูงาน เราก็ทราบว่า ญาติของผู้นำเราเสียชีวิตเพราะอายุมาก และได้เชิญผมไปเป็นผู้ถวายผ้าบังสกุลพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมง  ผมจึงต้องออกมาในเมืองเพื่อมาเอาเสื้อผ้าที่เหมาะสมกับประเพณีงานศพ และเข้าร่วมงานอย่างเคารพ  จึงได้ออกมาเจ๊าะแจ๊ะครับ มีหลายอย่างที่น่าสนใจ แล้วจะเล่าให้ฟังครับ

ป้าหวานครับป้าหวานถ่อมตัวเกินไปครับ เรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับปรอทนั้น ผมเป็นคนแนะนำลุงแสนครับ แต่ีถึงแม้ผมจะแนะนำและสนับสนุนอุปกรณ์ แต่ลุงแสนก็ทำให้ทึ่งเพราะลุงแสนจดบันทึกได้มากกว่าที่ผมคาดหวัง  คล้ายๆลุงแสนเข้าใจและเห็นความสำคัญและเอาด้วย เล่นด้วยทำนองนั้น

อาจจะเรียกว่าลุงแสนเป็นนักวิจัยชาวบ้าน  แต่ก็ต้องเสริมแนะแลกเปลี่ยนกันพอสมควรต่อไปเพราะ  การบันทึกก้ได้มากกว่าครึ่ง มากกว่านี้ก็คือเอาข้อมูลนั้นมาวิเคราะห์และทำสถิติของระบบภูมิือากาศในดงหลวงที่เกี่ยวเนื่องกับการเกษตร

บันทึกแบบนี้กรมอุตุนิยมวิทยาไม่มี ไม่ได้คิด ไม่ได้ทำ และไม่มีทางทำแม้อาจจะคิด เพราะไม่มีทางที่จะจ้างคนมาบันทุกทุกวันแบบเช้า เที่ยง เย็นทุกวัน…ฯลฯ พร้อมกับบันทึกเหตุการณืที่เกิดขึ้นในวันนั้น  ซึ่งเป็นสถิติที่มีความหมายต่อการคาดการณ์ในอนาคต…ฯลฯ…

โดยปกติชาวบ้านทั่วไปก็ทราบว่า เมื่อมดขนไข่หนีไป หมายความว่าอย่างไร อธิบายว่าฝนจะตก และมักจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ถามว่ามดทราบได้อย่างใด….สิ่งที่อธิบายกันก็คือ มดนั้น sensitive ต่อ ความชื้นสัมพัทธ์ เช่นเดียวกัน เห็ดจำนวนมากก็มีเงื่อนไขนี้ ชาวบ้านจะรู้ว่า หากวันไหนฝนตกแต่ร้อนมากๆ เห็ดบางชนิดจะออกมา การบอกเล่าเหล่านี้สืบต่อกันมานาน แต่ไม่ได้มีการศึกษาอย่างเป็นวิทยาศาสตร์

การที่ผมแนะนำลุงแสนเช่นนี้ จึงเหมือนถูกคน เพราะลุงแสนทำโดยที่ผมไม่ต้องอธิบา่ยซ้ำอีกเลย

เรื่่องนี้ยังทำได้อีกมากและควรจะทำให้มากๆ หลายๆคน ข้อมูลที่ได้ก็จะมีความแม่ยำมากขึ้นตามหลักการ Reproduction  หรื่อผลจากการทำซ้ำๆ

ลุงแสนแค่เริ่มต้นเท่านั้นครับ และยังมีข้อบกพร่องที่จะต้องเสนอแนะต่อไป
แต่ก็ทึ่งที่ทำได้ไง (เพราะแอบคิดในทางไม่ดีว่า เอ่อ..ลุงจะทำได้สักกี่น้ำน้าาาาาา) เพราะนี่คือภาระ และความสนใจจริงๆ หากไม่สนใจจะมานั่งบันทึกทำไม และในเวลาอันสั้นก็ไม่ได้อะไรด้วย

ผมจะพยายามเสริมแนะ สนับสนุนให้เกิดความสมบูรณ์มากๆขึ้นไป
เรื่องนี้มีเบื้องหลังครับ  แล้วจะเล่าให้ฟังครับ

ขอบคุณครับ