ระหว่างที่คนอื่นๆชมสถานที่ภายในกันไปอยู่นั้น พี่อวบซึ่งเมื่อตอนเช้ายังสดชื่นอยู่เริ่มเปลี้ยลง จึงพักให้ตัวเองสบายตัวขึ้น นั่งรอเพื่อนๆอยู่ที่ตรงลานวังกระจก จนคนอื่นๆที่ไต่ขึ้นไปชมวังและวิวในส่วนที่อยู่สูงกว่ากลับลงมากันแล้ว พี่อวบจึงมาสมทบเดินไปด้วยกัน อ่านต่อ »
ช้างพาพวกเราเดินขึ้นยอดเขา ทะลุเข้าไปในวังตรงลานกว้างแห่งหนึ่ง ความกว้างของบริเวณแห่งนี้พอๆกับสนามฟุตบอลสนามหนึ่งได้เลยมั๊ง มองเห็นช้างเป็นแถวยาวเหยียดเดินเรียงเข้าไปแบบแถวตอนเรียงสอง ไปยังชานปูนข้างกำแพงแล้วเทียบตัวให้คนหย่อนตัวลงจากหลัง
อ่านต่อ »
พวกเรารวมตัวไปเข้าแถวรอคิวขึ้นช้างด้วยกัน โชคดีที่มากันเช้าแถวจึงไม่ยาวนัก แต่กว่าจะได้ขึ้นหลังช้างกันครบคน แดดก็เริ่มจัดจ้านแล้ว ช้างที่จัดไว้เขาให้นั่ง ๑ ตัว ๒ คน ค่านั่งช้างเขาคิดตัวละราวๆ ๑๕๐ บาท
ที่นั่งบนหลังช้างของที่นี่ไม่้เหมือนบ้านเรา ขึ้นนั่งแล้วต้องห้อยขาไว้ข้างตัวช้าง มีราวเหล็กไว้ให้ยึดจับกันตกใกล้ๆจุดวางก้น
เช้านี้อากาศแห้ง มองออกไปนอกหน้าต่างห้องพักก็เห็นตึกรามในเมืองหนาแน่นไปหมด บริเวณหน้าโรงแรมยังมีที่ว่างดูโปร่งตา เติมท้องกันอิ่มแล้ว ก็รวมพลขึ้นรถไปชมวังเก่าบนเขากัน ตามหาพี่อวบจัดการเรื่องยาและดูอาการแล้ว เมื่อพี่อวบบอกว่าไปด้วยไหว พวกเราก็พากันออกเดินทาง
เรื่องนอกโปรแกรมทำให้มีการแบ่งกลุ่ม ใครจะชมเมืองอยู่กันต่อ ใครไม่อยากรถจะพากลับที่พัก เอาเข้าจริงรถเบี้ยวเฉยเลย ขับรถวนพาคนที่จะกลับที่พักกลับมารอคนที่ไปชมเมืองที่จุดเดิมซะนี่ อ่านต่อ »