หมอเจ๊เรียนโลก

ที่แห่งแรกของเมืองสีชมพูที่พวกเราไปดูกันชื่อ City Palace ที่นี่เขาปิดห้าโมงเย็น วังนี้เป็นวังใหม่สร้างขึ้นใจกลางเมืองเพื่อใช้แทนวังเดิมที่อยู่บนเขา ภายในวังเป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงของใช้ส่วนพระองค์ของมหาราชาแห่งเมืองชัยปุระไว้ให้ดู เขาว่ากันว่าส่วนหนึ่งของวังนี้ปัจจุบันยังมีการใช้สอยเป็นวังหลวงอยู่

อ่านต่อ »

มาเห็นรถสามล้อถีบและรถลากที่เมืองนี้แล้วนึกถึงสภาพในเมืองใหญ่อย่างโกลกาตาและเดลี ดูเหมือนรถทั้ง ๒ ประเภทนี้จะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะที่เปิดทางเลือกไว้ให้ผู้คนระดับหนึ่งได้เลือกโลจิสติกส์ของตน

งานการและการผลิตที่ได้เห็นทำให้เห็นกันตรงหน้าประตูเข้าทัชมาฮาลด้วยระบบมือทำและทำด้วยแรงงานคน

เหล่านี้เห็นเรื่อยมาในทุกเมืองและให้ภาพสังคมอินเดียชัดเจน

อ่านต่อ »

ตลาดของเมืองนี้ดูจอแจเหมือนตลาดละลายทรัพย์ในเมืองกรุงหรือตลาดเปิดท้ายในชนบทผสมกัน  ประเภทร้านมีทั้งตึกแถวยาวตลอดเส้นถนน ประเภทรถเข็นเคลื่อนย้ายได้ หรือวางแบกะดิน เห็นผู้หญิงมาจับจ่ายซื้อของมากกว่าในหลายเมืองที่ผ่านตามาแล้ว ไม่รู้เป็นคนในพื้นที่หรือสัญจรมาจากเมืองอื่น

อ่านต่อ »

ออกเดินทางกันมาต่อ คุยกันในรถมาได้เรื่อยๆ รถบัสคันหนึ่งที่นั่งกันมา คุยแลกเปลี่ยนกันเรื่องวิชาการหลายเรื่อง ได้พี่โจวิเคราะห์เรื่องการเมืองให้ฟัง ขอไม่เล่าในที่นี้ดีกว่า กลัวว่าจะโดนปิดบล็อกอ่ะค่ะ
อ่านต่อ »

นอกจากเรื่องเขตแดนแล้ว ทั้ง ๒ ประเทศยังมีความขัดแย้งกันเรื่องน้ำด้วย สืบเนื่องจากอินเดียสร้างเขื่อนเก็บกั้นน้ำในแคว้นแคชเมียร์และปัญจาบเพื่อแก้ปัญหาความแห้งแล้งให้กับหลายพื้นที่ซึ่งใช้น้ำจากแม่น้ำสินธุ  แม่น้ำนี้มีต้นน้ำอยู่ในแคว้นแคชเมียร์ และเป็นสายเลือดเดียวของปากีสถาน การสร้างเขื่อนจะทำให้น้ำในแม่น้ำสินธุซึ่งแห้งแล้งมากอยู่แล้วยิ่งมีน้ำลดลงทันที

อ่านต่อ »