หมอเจ๊เรียนโลก

#2 Nothing ให้ความคิดเห็นเมื่อ 14 สิงหาคม 2010 เวลา 20:23

เท่าที่ผมทราบนั้น(ไม่แน่ใจว่าจำมาจากไหน อาจจะมาจาก พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต))
สมัยหนึ่งพระพุทธศาสนาในอินเดียเจริญมาก มากจนคนส่วนใหญ่นับถือพระพุทธศาสนา และดินแดนอินเดียในสมัยนั้นกว้างกว่าสมัยนี้นัก
เมื่อศาสนาพุทธเจริญมาก ศาสนาพราหมณ์สู้ไม่ได้ จึงคิดหาวิธีที่จะกำจัดพระพุทธศาสนา ทำมาหลายวิธีก็ไม่สำเร็จ เพราะจุดแข็งของพระพุทธศาสนาคือ ไม่แบ่งชั้นวรรณะ ไม่มีการกดขี่ระหว่างชนชั้น ไม่บูชายัญ มีวัด มีพระสงฆ์ อะไรประมาณนี้แหละครับ
แต่สุดท้ายศาสนาพราหมณ์ก็ทำสำเร็จ โดยวิธีการให้พระพุทธเจ้าเป็นปางหนึ่งของพระเจ้า(จำไม่ได้ว่าองค์ไหนแล้วครับ)และปรับปรุงศาสนสถานให้มีผู้นำศาสนา ยกเลิกการบูชายัญ ฯลฯ

ข้อมูลที่เล่ามานั้นมาจากความจำที่เลือนๆ นะครับ แต่ก็คงประมาณนี้แหละครับ ถ้าหาหลักฐานยืนยันได้แล้วค่อยมาบอกนะครับ

แต่ก็เป็นอะไรที่เตือนใจเหล่าชาวพุทธอย่างเรานะครับ ว่าอย่าประมาท ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นประเสริฐนัก ช่วยกันศึกษาบ้าง ไม่ใช่ฟังผิวๆ แล้วเอามาประสมกับกิเลสตนเอง แล้วก็ทำผิดพลาด พุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งปัญญา ไม่ใช่อาศัยศรัทธาอย่างเดียว ถึงจะศรัทธาหรืออาศัยสิ่งอื่น สุดท้ายก็ต้องจบลงที่ปัญญา และกว่าจะได้มาซึ่งปัญญาก็ต้องศึกษา ที่เรียกว่าไตรสิกขา อันมี อธิสีลสิกขา อธิปัญญาสิกขา และอธิจิตสิกขา หรือเรียกอีกชื่อว่า มรรคมีองค์แปด ครับ

#4 Nothing ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 สิงหาคม 2010 เวลา 13:59

หาหลักฐานเจอแล้วครับ เพราะเพิ่งได้ฟังเหมือนกัน(แต่ที่เล่าข้างบนนั้นมาจากแหล่งอื่น) อิอิ
http://www.watnyanaves.net/th/album_detail/wandering-dhamma
ถ้ารีบก็โหลดเฉพาะข้อ 3.ความยิ่งใหญ่ที่ทำให้ทั้งเจริญและเสื่อม มาฟังก็ได้ครับ

ขอบคุณครับ