ติดกระดุมเม็ดแรก
กลับจากการเรียนรู้ที่สถาบันพระปกเกล้าในสัปดาห์สุดท้ายของเดือนกรกฎาคมแล้ว ฉันมีเวลาเหลือสำหรับการทำงานประจำอยู่ไม่มากก็ถึงกำหนดเดินทางอีกครั้ง คราวนี้เป็นการเดินทางไกลออกไปยังแดนชมพูทวีปโน่นเลย
ทีแรกฉันคิดว่าจะมีเวลาเหลือให้ฉันได้เคลียร์งานเพียงหนึ่งวันทำการ แต่เอาเข้าจริงกลับได้เวลาเพิ่มมาอีกหนึ่งวันทำการ ซึ่งเป็นเวลาที่ฉันพอใจกับมัน ด้วยเวลาที่ได้เพิ่มมาทำให้ฉันได้มีโอกาสร่วมให้ความเห็นเกี่ยวกับทิศทางของการวางแผนยุทธศาสตร์ของโรงพยาบาลในทีมผู้บริหารก่อนการดำเนินการจัดทำแผนของระดับหัวหน้างานจะเกิดขึ้น
วันทำการวันแรกที่ไปทำงาน เวลาทั้งหมดถูกใช้ไปกับการทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงชวนให้เหล่านางฟ้าที่ทำงานเรื่องการดูแลผู้ป่วยเบาหวานในสถานีอนามัยมองเห็นศักยภาพของตัวเองในการทำงาน ซึ่งทำให้ได้มาซึ่งการกำหนดขอบเขตการทำงานให้หนุนต่อความปลอดภัยของผู้ป่วยที่เดินเข้ามาสู่มือของเธอ ความเชื่อมโยงในการทำงานร่วมกันเป็นทีมระหว่างผู้เชี่ยวชาญหลักๆด้านการรักษาพยาบาลได้รับการทบทวนและกำหนดจังหวะของการทำงานร่วมกันใหม่
เมื่อพวกเธอทำงานกันจบลงแล้ว เธอก็บอกว่ารู้สึกขอบคุณที่วันนี้ฉันได้ช่วยให้เธอสบายใจที่สุดนับแต่ได้จัดการประชุมในลักษณะนี้มาหลายครั้งแล้ว ซึ่งทำให้ฉันแปลกใจกับคำบอกเล่าของเธอไม่น้อยที่เป็นอะไรไปได้ขนาดนั้นเชียวหรือ
ในวันทำการถัดมา เหล่านางฟ้ากลุ่มนี้มาประชุมร่วมกันอีกครั้งในตอนเช้า คราวนี้เธอมาเพื่อร่วมกันฝึกทำ AAR ภาพรวมการทำงานของเธอตามแนวทางของ TQA ผ่านเรื่องเล่า
ฉันมานั่งทำงานกับเธอด้วย ทำงานกันไปคุยกันไป ก็เป็นอะไรที่ยากไม่เบาในการทำให้เธอเข้าใจวิธีเล่าเรื่องโดยไม่เติมแมงโม้ เที่ยง กินข้าวด้วยกัน อิ่มท้องแล้ว หัวหน้างานจากสำนักงานสาธารณสุขอำเภอก็ขอลาไป กลุ่มทำงานกันต่อไป
นั่งอยู่กันสักครู่ ก็มีโทรศัพท์จากเลขาฯเจ้านายมาตามตัวฉัน ฉันขอเข้าไปร่วมประชุมล่าช้าเล็กน้อย
เมื่อเข้าไปร่วมประชุมก็พบว่า เรื่องราวของเมื่อวานนี้ที่กลุ่มนางฟ้าทำงานกันได้ถูกนำมาเสนอให้ทีมบริหารที่รออยู่ในห้องเจ้านายรับฟัง หลังจากนั้นน้องหัวหน้ากลุ่มงานพัฒนาระบบบริการก็ปรึกษาเรื่องการทำแผนยุทธศาสตร์โรงพยาบาล
ฉันนั่งทำงานร่วมอยู่ด้วยจนได้เวลา ๕ โมงเย็น การประชุมก็ยังไม่เลิก ฉันจึงขอปลีกตัวมาเตรียมตัวเดินทาง
ได้เวลา ๖ โมงเย็น คุณสามีก็ช่วยพาตัวออกจากบ้านมายังสนามบินกระบี่ สัมภาระที่ติดตัวไปคราวนี้บรรจุในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ซุกเป้คู่ใจใบเดิมไปด้วยเผื่อใช้
วันนี้ทั้งวันอากาศดี แต่พอช่วงเย็นฝนก็เริ่มตั้งเค้า ก่อนออกจากบ้านฝนยังไม่ตก แต่ตั้งเค้าหนาตา เมื่อพาตัวมาถึงสนามบินยังมีแดด นั่งรอเวลาสักครู่ฝนหนาก็ตกลงมาห่าใหญ่ เมื่อฝนหยุดตกแล้ว สนามบินแฉะทีเดียว วันนี้ผู้โดยสารค่อนข้างแน่นกว่าทุกวัน
การไปศึกษาดูงานในรอบนี้ สถาบันพระปกเกล้ากำหนดให้นักเรียนโข่งแบ่งเป็น ๒ สาย ส่วนหนึ่งไปอินเดีย อีกส่วนหนึ่งไปจีน
นักศึกษาที่ไปจากจังหวัดในภาคใต้ ถูกแบ่งออกเป็น ๒ กลุ่ม กลุ่มหนึ่งไปอินเดีย กลุ่มหนึ่งไปจีน กลุ่มที่ไปอินเดียมีคุณอับดุลการีม คุณปาเรซ น้องยะและฉันไปด้วยกัน พร้อมๆกันนั้นก็เป็นสมาชิกห้องที่สนใจเรื่องพหุวัฒนธรรมและนักวิชาการที่มีบทบาทสำคัญในด้านกฏหมายและหลักคิดด้านการเมืองและการปกครองรวมแล้ว ๔๐ กว่าชีวิต
๓ สิงหาคม ๒๕๕๓
« « Prev : เปลี่ยนประเทศไทยด้วยธรรมะ
Next : หากระดุมติดเม็ดต่อไป » »
2 ความคิดเห็น
อี่นี้ หายเหนื่อย รึยางล่ะนายยย… (^_____^)
ตามไปเที่ยวอินเดียด้วยคนค่ะ