บันทึกถึงลูกสาว๕
อ่าน: 2017ห่างหายจากวงการเสียหลายวันเพราะงานท่วมหัวครับ วันนี้พอมีเวลาว่างก็เลยนำบันทึกมาให้อ่านกันต่อ อ่านต่อ »
ห่างหายจากวงการเสียหลายวันเพราะงานท่วมหัวครับ วันนี้พอมีเวลาว่างก็เลยนำบันทึกมาให้อ่านกันต่อ อ่านต่อ »
๑๔ มีนาคม ๒๕๒๖
พ่อไม่มีเวลาบันทึกเรื่องราวเพราะพ่อกำลังเตรียมสอบ จะหยิบสมุดมาเขียนบางทีก็ไม่รู้จะเขียนอะไรจึงต้องวางทิ้งไว้ ส่วนของพี่เนติ์ เดือน ก.พ.ก็ไม่ได้เขียน อาการมือเย็น เท้าเย็นของลูกก็ยังไม่หายขาดไปทีเดียว มีเป็นบางครั้ง วันก่อนว่าจะไปถามหมอที่ภูเก็ตก็ลืม พ่อไปเอารถกลับมาเมื่อวันที่ ๕ มี.ค.๒๖ ลูกก็เพิ่งได้นั่งรถพ่อวันที่ ๖ มี.ค. ชักเหมือนพี่เนติ์ตอนแรกๆอีกคน ยิ่งเมื่อวานพ่อพาไปบางสัก(หาดบางสัก ตะกั่วป่า) ลูกหลับสบายเพราะลมเย็นดี พอขึ้นรถลูกหลับ พอรถจอดลูกตื่น สงสัยพ่อต้องขับรถพาลูกเที่ยวทุกวันอีกคนละมั๊ง อ่านต่อ »
ตอนแรกตั้งใจว่าจะให้จบที่สี่ตอน แต่คืนนี้นั่งดูละครเรื่องนี้ก็อดที่จะลุกขึ้นมาเขียนอธิบายข้อกฎหมายไม่ได้ เพราะหากไม่อธิบายผู้ชมละครจะเข้าใจข้อกฎหมายผิดพลาดและจะทำให้เกิดการได้เปรียบเสียเปรียบในข้อกฎหมายที่เมื่อเกิดขึ้นแล้วแก้ไขไม่ได้ นอกจากจะเสียเพื่อนแล้วยังจะเสียเงินอีกด้วย อ่านต่อ »
เขียนมาถึงนี่ตอนที่สี่เข้าไปแล้ว…
คราวที่แล้วผมเล่าว่า ผู้ที่พบเห็นหรือผู้ที่ทราบว่ามีการกระทำความรุนแรงเกิดขึ้นมีหน้าที่แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ คนขี้สงสัยก็จะสงสัยต่อไปอีกว่า แจ้งทางโทรศัพท์ได้ไหม แจ้งทางอีแมว เอ๊ย อีเมล์ ได้ไหม แจ้งทางจดหมายได้ไหม ไม่ต้องสงสัยอีกแล้วครับ เพราะกฎหมายเขาบอกว่า อ่านต่อ »
ช่วงนี้คุณแอ๊ดอ่านบทโทรทัศน์จบแล้วผมก็เลยได้หยิบมาอ่านมั่ง อ่านจบแล้ว และละครก็ใกล้จบเต็มทีแล้ว ศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ดูมั่งไม่ดูมั่ง คงต้องรีบมาเขียนไม่งั้นละครจบเสียก่อนก็จะเสียมวย อิอิ
อ่านต่อ »