ลานบนเกาะ

ปู่เขียนเล่าเรื่องพัฒนาการของหลานทอฝัน ถ่ายรูปทอฝันนำขึ้นโพสต์บนเฟสบุ๊ค จนแฟนๆทอฟันมีนับร้อยแล้ว

ทอฝันหลานปู่ครบ ๕ เดือนเมื่อวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๕๔ หลานสูงใหญ่น้ำหนักดีมาก ความสูงและน้ำหนักเกินเกณฑ์มาตรฐานของเด็กห้าเดือน แต่เป็นเกณฑ์มาตรฐานของเด็กสิบเอ็ดเดือน อะไรจะขนาดนั้นหลานฉัน….

หัดให้ทอฝันรำไทย ย่าสอนให้ทอฝันรำก่อนทำมือรำให้ดู ทำเสียงน้อย นอย…แบบเพลงไทยเดิม มือกระดุกกระดิกก่อนแล้วพยายามหัดรำตาม ต่อมาพอปู่ทำเสียงนอย น่อย น้อย….ทอฝันจะทำมือรำทันที ทอฝันเข้าใจเร็วมากในความรู้สึกของปู่

ทอฝันกระดื๊บกระดื๊บ และหมุนไปรอบทิศทางแต่ยังไม่คลาน สาเหตุหนึ่งอาจจะเป็นเพราะอยากให้อุ้มมากเกิน แต่พออุ้มแล้วทอฝันก็อยากจะเดิน ทอฝันก้าวเท้าซ้ายขวาตั้งแต่สองเดือนแรกแล้ว ทุกวันนี้พอใส่รถหัดเดินทอฝันจะเดินไปทั่ว ชอบเล่นกับดอกไม้ปลอมที่ติดอยู่กับรถเข็นแต่ทอฝันไม่สนใจกับเสียงเพลงที่ดังที่รถสักเท่าไหร่

ทอฝันทอฝันยังอารมณ์ดีทุกวัน เว้นแต่เวลามีอาการเป็นหวัดหายใจไม่ออกทอฝันจะงอแงมากเป็นพิเศษ ต้องใช้เครื่องช่วยดูดน้ำมูกซึ่งพอช่วยได้บ้าง แต่ที่แปลกคือทอฝันปรับตัวกับเสมหะในคอได้อย่างน่าแปลกใจ เพราะอยู่ๆเห็นทอฝันบ้วนเสมหะออกมา ไม่ใช่ครั้งเดียวแต่หลายครั้งแล้วด้วย

เขาว่ารูปนี้ทอฝันเหมือนหลิวเต๊อะหัว

ย่าให้ทอฝันทานอาหารเสริมด้วยจมูกข้าวกล้องผสมนมแม่ กล้วยน้ำว้าขูด ป้อนให้ทานด้วยช้อน และมีน้ำส้มคั้น ทอฝันกินทุกอย่าง เวลาคันเหงือกก็ให้แทะต้นหอม ทอฝันแทะได้สบายดีไม่มีอาการรังเกียจเชื่อว่าหลานจะกินผักเก่งเหมือนปู่

ทอฝันนั่งได้นานขึ้น แต่ปู่สังเกตว่าอาจจะเป็นเพราะใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปจึงทำให้นั่งไม่สบายเท่าที่ควร แต่ตอนนี้ทอฝันทรงตัวได้ดีขึ้นมากแล้ว แต่ที่น่าปวดหัวก็คือ ทอฝันไม่คลานแต่จะใช้วิธีกลิ้งไปโน่นนี่กับจะเกาะยืน แถมขายังแข็งแรงที่จะยืนได้เป็นพักๆ แถมชอบก้าวเดินซ้ายขวามาตั้งแต่สองเดือนแรก

เห็นทอฝันยกมือไหว้ อย่านึกว่าเธออยากให้อุ้มไปโน่นนี่นะ เพราะเดี๋ยวนี้ทอฝันจะหมายถึงให้อุ้มออกจากเตียง พอลุกออกมาได้จะไม่ยอมให้อุ้มตามปกติเพราะเธอจะโน้มตัวลงจะลงพื้น ไม่จับนั่งก็จะเดิน ถ้าปู่ย่าเมื่อยมากก็จะเอาใส่รถหัดเดินให้เธอเล่นคนเดียวบ้างก็จะเบาแรงไปเยอะ…

เดี๋ยวนี้ทอฝันจะเพิ่มอีกอย่างหนึ่งก็คือพออุ้มแล้วบอกให้กอดปู่หรือกอดย่าจะซบสักพักนึงแล้วก็จะทำตามใจตัวเอง อิอิ เมื่อสองวันก่อนญาญ่าอ้อยมาอุ้มทอฝันหันไปเจอย่าจะโผไปหาย่า พอย่าบอกสวัสดีก่อนก็ไม่ยอมทำ จนย่าพูดด้วยดีๆว่า สวัสดีคุณย่าสวยๆก่อนนะลูก ทอฝันก็จะสวัสดีแต่น้ำตาคลอปากแบะ…เหมือนหนูถูกบังคับ อิอิ รู้มากจริงๆ

ช่วงนี้ทอฝันเริ่มจำหน้าคนได้ ใครแปลกหน้ามาอุ้มจะเริ่มร้องไห้บ้าง แต่พออยู่ให้เห็นหน้านานๆทอฝันก็จะยอมให้อุ้ม และที่สังเกตได้เวลาผู้ใหญ่คุยกันทอฝันจะไม่งอแงแต่จะฟังเขาคุยกัน สงสัยโตขึ้นจะชอบฟังเขานินทากันหรือเปล่าไม่รู้ ฮ่าๆ

เมื่อวานรอให้ทอฝันอึ เพราะเมื่อวานซืนทั้งวันก็ไม่อึกลางคืนไปอยู่กับพ่อเนติ์แม่หนอมก็ไม่อึ เอากลับมาอีก อิอิ เล่นกับย่าก็ไม่อึ เล่นกับอานิวก็ไม่อึ พอปู่กลับมาจากไปต้อนรับผู้ใหญ่มาถึงบ้าน ทอฝันกระดี๊กระด๊ามาก ปู่พาไปเดินหน้าบ้านยิ้มแฉ่ง สักพักทอฝันตด…ฮ่าๆ ท้องแขม่วๆเป็นพักๆ เอาแล้วหนูทอฝัน…ปู่ช่วยเบ่งก็ยิ้มชอบใจ จับยืนคราวนี้ทอฝันปล่อยเสียเต็มแม็ก ฮ่าๆ ย่ามาช่วยเช็ดก้นแล้วปู่พาไปล้างก้นสนุกสนานกันดี…

เมื่อสองสามวันก่อน คุณย่าไปรื้อของในห้องเก็บของเจอรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าที่ปู่ซื้อมให้พ่อเนติ์เมื่อ ๒๙ ปีที่แล้ว ซื้อถ่านมาใส่ปรากฏว่ารถยังเคลื่อนที่ได้เลย แต่เอาทอฝันมาเทียบแล้วรถเล็กไปถนัดใจเลย จับทอฝันนั่งรถเอามือจับแฮนด์ เอาขาวางที่ขาตั้ง พอเปิดสวิทซ์ให้รถเดินทอฝันเอาขาค้ำไว้ ฮ่าๆรถไปไม่ได้ เอาใหม่เอาขาทอฝันตั้งบนที่ตั้งทอฝันก็ปล่อยมือจากแฮนด์ เอามือทอฝันจับแฮนด์ทอฝันก็เอาขาค้ำไว้…ฮา…เหนื่อยกับการหัวเราะทอฝัน.

« « Prev : รักแม่ครับ

Next : จากปู่ถึงหลาน(๗) » »