หาดใหญ่วันนี้
จับพลัดจับผลูให้ต้องมาบรรยายที่หาดใหญ่ให้นักบริหารระดับกลางและระดับสูงฟังเรื่องการบริหารทางเลือกและการตัดสินใจ และการบริหารความขัดแย้งและการเจรจาต่อรอง ไม่เคยบรรยายทั้งสองหัวข้อ เตรียมเอกสารสรุปย่อ แถมต้องทำข้อสอบ pre-test post-test เข้าให้อีก งานแก้อุทธรณ์ก็ไม่เรียบร้อย เหนื่อยมาก แถมยังเหนื่อยไม่พอ ทะลึ่งขับรถไปอีก ๔๔๐ กิโลเมตร แฮ่..
บรรยายรอบแรกเมื่อวันที่ ๒๙ พ.ค. ว่าไปหกชั่วโมง สายตัวแทบขาด อิอิ รุ่งเช้าโทร.หามะปราง ให้เอาของฝากไปเยี่ยม ดร.ธวัชชัย เสร็จแล้วถามทางไปวัดยางทอง มะปรางอธิบายอยู่เล็กน้อยแล้วบอกว่าหนูพาไปดีกว่า ฮา….
ไปเยี่ยมท่านเจ้าอาวาส ไปดูความงามของวัดยางทอง ท่านบอกว่าธรรมเนียมปฏิบัติเมื่อเจ้าอาวาสใหม่ขึ้นครองตำแหน่ง หน้าแรกๆก็ต้องทาสีโกฏอดีตเจ้าอาวาส เห็นความงามฝีมือท่านเจ้าอาวาสองค์ใหม่เข้าท่าดีเลยเอารูปมาฝาก เอารูปต้นจันทน์ขนาดยักษ์ ต้นมะขามขนาดยักษ์ ตู้พระไตรปิฎกที่มีลายรดน้ำ พระประธาน โบสถ์ มาให้ชมกันเป็นของฝาก
รอบสองนี้ขับรถมาถึงวันที่ ๕ มิ.ย. บรรยาย ๖-๗ มิ.ย. สองวันก็ ๑๒ ชั่วโมง ตอนวันที่ ๖ มิ.ย.บรรยายเสร็จสี่โมงเย็นก็เลยนั่งรอหลวงพี่ติ๊ก ท่านบรรยายตั้งแต่ ๕โมงเย็นถึงสองทุ่ม ก็เลยนั่งฟังท่านบรรยายไปด้วย ถ่ายรูปอากัปกิริยาคนฟังไปด้วย ดูกรู้ว่าสนุกสนานแค่ไหน
ตื่นเช้าจากหน้าต่างโรงแรมเห็นความงามก็ถ่ายรูปไว้ ตอนพลบค่ำก็มีความงามอีกแบบก็เอามาฝากอีกด้วย
หาดใหญ่วันเสาร์อาทิตย์ผู้คนหนาแน่น ห้องประชุมแต่ละโรงแรมเต็มไปหมด มีการประชุมสัมนาจนเดินชนกัน ที่จอดรถแต่ละโรงแรมก็หาที่จอดยาก ไปหาดใหญ่คราวนี้ไม่ได้ออกไปไหนเพราะพอเอารถออกไปกลับมาไม่รู้จะมีที่จอดหรือไม่ก็ไม่รู้ ยิ่งคราวนี้พักที่ลีการ์เด้นท์ ได้จอดใกล้ลิฟท์ จึงไม่อยากขับรถออกไปด้วยเหตุผลเดิม อิอิ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว.
« « Prev : โอวาทท่านเหลี่ยวฝานข้อที่สาม(๒)
Next : โอวาทข้อสี่ของท่านเหลี่ยวฝาน » »
10 ความคิดเห็น
เสียดายจัง พลาดโอกาสอีกรอบแล้ว
ตอนนี้ตะลอนทัวร์อยู่ขอนแก่นค่ะ
กว่าจะกลับสู่อ้อมอก ก็สิบกว่าคืน
อิอิ
เสียดายที่สวนกัน คราวที่แล้วไม่เจอคุณเมตตาก็เลยไม่ได้เอาของขวัญให้หลานฟ้า คราวนี้คุณเมตตาเข้าอบรมด้วยฝากไว้เรียบร้อยแล้ว เป็นดินสอสีที่ละลายน้ำได้ พอระบายรูปแล้วเอาน้ำแตะที่สีก็จะกลายเป็นสีน้ำสนุกดี คุณเมตตาว่าจะเอาไปฝากไว้ให้หลานที่ออฟฟิส.
ไปบรรยายคราวนี้ รศ.ดร.ชาคริต ไปนั่งฟังอยู่ด้วย เกร็งเลย อิอิ แต่ตอนบ่ายเริ่มเข้าที่ พอวันที่สองมันทั้งคนพูดคนฟัง ฮ่าๆ ตอนบ่ายของวันที่สอง อ.ชาคริตไม่อยู่ คราวนี้สนุกสนาน อิอิ
ทั่นอัยการ ถ่ายภาพฝืมือเยี่ยม เกือบจำไม่ได้ว่าเป็นบางมุมของวัดยางทอง
เจริญพร
ขอบพระคุณท่านครับ ไว้วันหลังไปเยี่ยมท่านใหม่จะเอาผักเหมียงไปฝากครับ จะเอาต้นด้วยไหมครับ
ที่จริง ถ้าได้ต้นมาปลูกก็เยี่ยมมาก แต่วัดพื้นที่แคบ (๔ ไร่กว่าๆ) หาจุดลงต้นไม้ค่อนข้างยาก อาทิตย์ก่อน น้องจากป่าไม้จังหวัดก็เอาต้นสักกับต้นตะเคียนประมาณสิบต้นมาให้ ก็ยังไม่มีที่ลง…
เจริญพร
ต้นผักเหมียงเป็นไม้พุ่ม ชอบอยู่ในที่ร่มแดดรำไร ปลูกใต้ต้นไม้ใหญ่ได้อย่างสบาย หน้าฝนไม่ค่อยแตกยอด ชอบแตกหน้าแล้ง แปลกดีครับ พันธุ์ที่ผมมีไม่ขมด้วย ออกรสมันๆ เขาว่ากันว่าถ้าเป็นแถวชุมพรจะออกรสขมนิด แต่ที่สวนผมและที่เอามาปลูกที่บ้านไม่ขมแต่มันอร่อยดีครับ ไปคราวหน้าจะเอาไปปลูกใต้ต้นไม้อื่นครับคงไม่เปลืองที่ครับ
สวัสดีค่ะท่านอัยการ
ตอนนี้คุณแม่มัวตะลอนทัวแถวขอนแก่น ยังไม่ได้กลับบ้านเลยค่ะ ได้รับทราบจากคุณเมตตาแล้ว (ฝากผ้าเกาะยอไว้ให้คุณแอ๊ดด้วย 1 ชิ้น คิดว่าคุณเมตตา คงจะลืมแน่ๆๆๆ อิอิ)
ขอบพระคุณมากนะคะ
ก๊าก…น้องแป๊ด คุณเมตตาเขาไม่ลืมหรอก พี่แอ๊ดฝากบอกขอบคุณมาแต่พี่เขียนโน่นเขียนนี่แล้วลืมบอกขอบคุณ อิอิ ขออำภัยเจงๆ ผ้าสวยมากๆ
BION I’m imdrsesep! Cool post!
Plainesg to find someone who can think like that