หมอเจ๊เรียนโลก

วันนี้ขอไฟเขียวลูกชายไปเที่ยว  ขนเอาลูกน้องรวม 5 ชีวิตและเจ้าหน้าที่ฝ่ายพัสดุไปเที่ยวด้วยกันเป็นเรื่องที่ไม่นึกฝันว่าพวกเขาจะยอมไปด้วยโดยสมัครใจกันเอง  นอกจากพวกกันเองแล้วก็มีนักเรียนแพทย์ต่างชาติคนหนึ่งไปด้วย

ตะลอนกันไปหลายที่  แวะไปท่าปอมเที่ยวเป็นที่แรก ไปแล้วเจอทีมหมอฟันมาจากภาคกลางช่วยเอื้ออำนวยถ่ายภาพหมู่ให้  หมอฟันทีี่พบกันนี้อยู่ในส่วนเอกชนและส่วนภาครัฐ สองคนทำคลินิกส่วนตัว ส่วนอีกหนึ่งคนสังกัดทหารเรือ พวกเธอมาเที่ยวตัวเปล่า แล้วมาเช่าเหมารถขับเที่ยวเอง  มิตรภาพเกิดขึ้นง่ายๆด้วยเรื่องการคุยเล่นๆระหว่างที่มีการถามไถ่เส้นทาง ละจากกันที่ท่าปอมโดยพวกเธอนั้นจะไปเที่ยวต่อที่น้ำตกร้อน แนะนำเส้นทางให้แล้ว บ๊ายบายจากกันด้วยความสุขใจ

เที่ยวเล่นกันที่ท่าปอมแล้วก็พบว่าน้ำลงไปซะแล้ว เปลี่ยนแผนไปต่อที่ไหน นั่งคิดกันนานแล้วตัดสินใจ ไปต่ออำเภออ่าวลึก ไปนั่งเรือเล่นในป่าโกงกาง ปีนถ้ำดูภาพเขียนโบราณแล้วสัมผัสธรรมชาติที่นั้นก็ดี ว่าแล้วก็ไปกันต่อ แต่ก่อนจะเที่ยวควรทำให้อิ่มท้อง เส้นทางที่ผ่านนั้นไปถึงท่าที่สามารถหาอาหารทะเลอร่อยๆกินได้  ก็เลยไปที่แหลมสักซึ่งเป็นท่าเรือที่ต่อไปเกาะยาวได้ แวะกินอาหารเที่ยงที่นี่ เสร็จแล้วจึงต่อไปที่เป้าหมาย  มีเด็กตัวน้อยลูกสาวเจ้าของเรือที่จะใช้ล่องเที่ยวป่าอาสากันมาเป็นไก๊ด์น้อยให้สนุกกันเชียว

เที่ยวกันจบทุกคุ้งน้ำ พากันขึ้นบกต่อมาที่น้ำตกธารโบกขรณี ได้เห็นต้นไม้เติบโตเจริญเป็นศรีชุ่มฉ่ำเย็นใจ สบายใจกับการได้เห็นต้นไม้ 3 ต้นปลูกโดยพระหัตถ์พ่อแม่ของแผ่นดินและสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา่เจริญเติบโต 3 ต้นยังอยู่เป็นศรีอยู่ในป่านี้เป็นขวัญกำลังใจให้ เอะใจอยู่บ้างที่เห็นต้นที่ปลูกโดยฝีพระหัตถ์ของสมเด็จแม่โตใหญ่กว่าต้นอื่น  ไม่มีความรู้เรื่องดินจึงไม่สามารถวิเคราะห์เหตุผลได้

เดินทั่วเขตของน้ำตกก็เย็นลงแล้ว ชวนพากันกลับ กลับมาถึงที่บ้านนั้น มีแต่บ้านว่างไม่มีผู้คน นึกได้ลูกชายเรียนอยู่และในวันนี้จะกลับบ้านค่ำ แต่เอ คุณสามีไปไหน ทุกครั้งเวลานี้จะอยู่บ้านพักผ่อน

จัดการตัวเองให้พัก ผ่อนคลายความร้อนที่รับมาจากนอกบ้าน แล้วก็นั่งดูหนังตอนที่ในวันนี้เปลี่ยนเรื่องใหม่แล้ว หนังที่นั่งดูอยู่นั้นเป็นหนังเกาหลีที่อ่านชื่อแล้วเดาว่าเป็นเรื่องการกู้ชาติของชนเผ่า นั่งดูไปได้สักครู่ เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นมา หันหน้าไปดูแล้วแปลก…..

เรื่องที่ทำให้แปลกใจสุดๆ….ก็คือได้เห็นคุณสามีที่รักเธอทำอะไรที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยตลอดชีวิตที่แต่งงานมา นั่นคือ มือขวาของเธอถือกุหลาบสีแดงติดมือชูอยู่ เมื่อเห็นว่าฉันเอนดูทีวีอยู่ เธอเดินเข้ามาแล้วส่งมันให้ รู้สึกเหมือนเป็นอัตโนมัติ ฉันยื่นมือไปรับแล้วเหลือบมองดู เสียงดังเข้าหู “ดอกไม้เอามาให้”  ได้ฟังใจไม่ได้เต้นตึกตัก มีแต่แปลกใจนักวันนี้เธอเป็นอะไรจึงทำเซอไพร๊ท์เอาดอกไม้มาให้  หัวใจที่กำลังมีคำถาม นี่เธอโรแมนติกขึ้นมาหรือไง  สัมผัสความรู้สึกตัวเองได้ว่า พอใจอยู่ไม่น้อยที่เธอนำดอกไม้มาให้

ลุ้นอยู่ว่าจะบอกอะไรที่นำมันมาให้โดยไม่ได้นึกว่าจะทำ  อยากรู้กันบ้างมั๊ยค่ะ ว่าคำ่พูดต่อมาเธอบอกอย่างไร

เธอบอกมาว่าอย่างนี้ “วันนี้ไปช่วยบ้านคนรู้จัก เขามีเรื่องทำบุญที่เกี่ยวกับการทรงเจ้า จึงไม่ได้บอกกัน..กุหลาบดอกนี้พระให้นำมาฝาก”

ฟังแล้ว…ได้แต่…เฮ้อ….หมดมู๊ดเลย…สามีฉัน..อิอิอิ……แต่ก็ยังรู้สึกดี..ดี…ก็หลังจากวันแต่งงาน….นี่คือดอกกุหลาบ..หรือดอกไม้ดอกแรกที่มอบมาให้

13 ธันวาคม 2552

« « Prev : โอ๊ยๆๆๆ

Next : ได้จ๊ะ ขอโทษจ๊ะ ดอกไม้นะจ๊ะ เครื่องเพชร??????? » »