หมอเจ๊เรียนโลก

ช่วงหนึ่งระหว่างเรียนม.ปลายอยู่นั้น พ่อแม่ถึงเวลาต้องจรจากไปทำมาหากินอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้แม่คือคนไปอยู่ห่าง เรียกว่าอยู่ประจำในเหมืองเลยแหละ ส่วนพ่อไปๆมาๆให้เห็นหน้าอยู่บ้างบางครั้ง วัยรุ่นสองคนได้ผจญโลกอยู่ด้วยกันตามลำพังในบ้านหลังน้อยที่เติบโตมา ถูกท้าทายให้ดำเนินชีวิตโดยลำพังอย่างไม่รู้ทันตัว

ขวัญที่หล่อเลี้ยงให้เธอชอบเรียนทำให้เธอไม่เดินเฉไฉออกนอกทางจนเสียคน กิ๊กเป็นคนสำคัญที่นำความรักเข้ามาเสริมให้เธอดำรงอยู่อย่างได้จังหวะ ทำให้เธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวจากการที่ต้องอยู่ลำพังในโลกที่มีอิสระ ขณะเดียวกันอิสระก็ทำให้เธอวางตัวไม่ถูก ขัดเขินและสับสนในใจมากมายเมื่อเพื่อนชายเดินเข้ามาใกล้ การไร้คนที่ปรึกษาที่เธอไว้ใจทำให้เธอถูกผลักให้ลองใช้ชีวิตภายใต้วิธีคิดของตน ล้อมรอบตัวของเธอมีญาติที่ให้การปรึกษาไม่ได้ด้วยโลกที่เขาอยู่นั้นมีอยู่เท่าที่เธอเห็น ทุกวันเขาอยู่อย่างให้ชีวิตอยู่รอดได้ดีก็พอใจแล้ว

สมัยนั้นใครๆก็รู้ว่าใครเรียนไกลใกล้ล้วนใช้ข้อสอบเดียวกันทั่วประเทศ ข้อสอบปลายปีของม.ปลายมาจากกรุงเทพฯโน้นแนะ ใครเก่งแค่ไหนรู้จากผลการสอบที่ประกาศโครมออกมาแบหราให้รู้ชื่อกันผ่านสื่อ คนที่ชื่ออยู่ที่ลำดับห้าสิบคนแรกของประเทศไทยเขาเรียกกันว่าติดบอร์ดประเทศไทย และมีชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์การศึกษาของแต่ละคนที่ครูผู้สอนชื่นชม 

รุ่นของเธอที่จบม.ปลายจากโรงเรียนเดียวกันนั้นมีชื่อนักเรียนติดบอร์ดประเทศสามคน กิ๊กเธอนอนมามีชื่อในสามคนนี้แน่อยู่แล้ว เธอเป็นหนึ่งในสามคนด้วยนะ อีกคนเป็นเพื่อนชายทีเรียนร่วมห้องเรียนเดียวกัน โรงเรียนนำชื่อสามคนไปติดหราประกาศเอาไว้อย่างภูมิใจที่อาคารเรียนรวมร่วมในแผ่นกระดานที่มีชื่อรุ่นพี่ๆทำมาก่อนหน้า มีรุ่นน้องเคยมาเล่าเธอว่าตอนเขาเรียนอยู่นั้น เขายังเห็นชื่อติดให้เห็นตำตาอยู่  

เธอชอบมองดูทะเลดูมันอยู่ได้นานๆ เวลาได้ไปทะเลเธอมีความสุขอย่างยิ่ง เธอบอกความในใจกับพ่อเธอความฝันอยากเรียนอะไรที่เกี่ยวกับทะเลเมื่อจบม.ปลายแล้ว พ่อให้เหตุผลว่าเป็นผู้หญิงไปอยู่ในทะเลนานแรมวันแรมคืนไม่ดี ฟังแล้วเธอรู้ว่าพ่อห้ามเรียนแต่เธอก็ยังเติมฝันใส่คณะประมงเอาไว้ในลำดับสุดท้ายเผื่อได้เรียนเมื่อสอบเอ็น

เมื่อผลสอบเอ็นออกมาชีวิตเธอก็เปลี่ยนแปลงอีกครั้ง  อิสระที่พ่อแม่ให้ไว้ประกอบกับความที่พ่อแม่ไม่มีเวลามาดูแลใกล้ชิด การเข้าไปใช้ชีวิตเมืองกรุงในช่วงต้นจึงเกิดขึ้นจากตัวเธอจัดการตัวเองให้ได้ไป พ่อทำหน้าที่แค่จ่ายเงินให้ไปไว้ใช้จ่าย สิ่งที่จัดการเองไปนั้นมีตั้งแต่การหาที่อยู่เองตอนไปสมัครเอ็น ผลการจัดการออกมาว่าได้บ้านพักที่อยู่ไกลลิบถึงบางเขนเพราะเลือกจะไปอยู่กับเพื่อนที่สนิทกัน ไปถึงยังจำได้มองไปรอบๆเห็นแต่ทุ่งนา ลงรถเมล์ปากทางกว่าจะเข้าถึงตัวบ้านก็ต้องเดินเข้าไปอีกกว่ากิโล เหลียวไปรอบๆหาบ้านสักหลังไม่เห็นเลย  เลือกแล้วก็เลยตามเลย อยู่มันไปก่อนที่นี่แหละ  ต่อมาเธอย้ายที่อยู่ใหม่ไปอยู่บ้านเดียวกับเพื่อนอีกคนที่พบในวันไปสมัครเอ็น บ้านหลังใหม่แห่งนี้อยู่ซอยสุทธิสารนี่เอง  

หลังรู้ข่าวว่าเอ็นติด เด็กก็เตรียมตัวกับการสอบสัมภาษณ์ จำได้ว่าตอนนั้นทุกคนตัวใครตัวมัน ไม่มีใครรู้ว่าใครติดที่ไหนกันบ้าง จะเดินทางไปสอบสัมภาษณ์อย่างไรไม่มีใครนัดใคร ไม่เหมือนตอนสอบข้อเขียนที่ต่างก็นัดกันไปแบบเหมาคันรถเลยแหละ

การเตรียมตัวไปสอบสัมภาษณ์ มีเรื่องให้สาวน้อยใจเต้นไม่เป็นส่ำ ด้วยเหตุที่ตัวใครตัวมันนี่แหละค่ะท่านขา เหตุเกิดด้วยความซื่อใสไม่รอบคอบของเธอ ที่ทำให้ไม่รู้เลยว่าเขาให้นำหลักฐานอะไรไปแสดงบ้าง โชคดีที่ไหวทันทำให้หาหลักฐานมาได้ทัน เฮ้อ! เป็นอะไรที่ใจหายวาบ นึกว่าจะตกม้าตายตกสัมภาษณ์เพราะหลักฐานไม่ครบซะแล้วซีเธอกล่าว

หลังจากแน่ชัดว่าได้เรียนแน่นอนแล้ว ก่อนมหา’ลัยเปิดเรียน เธอมีเวลาให้พ่อจัดการหาที่อยู่ใหม่ให้ที่ใกล้กว่าบ้านหลังเดิม บ้านญาติแม่อยู่ใกล้โคลีเซี่ยมที่เขาเช่าอยู่แล้วแบ่งห้องให้บรรดาเด็กที่มีญาติมาฝากไว้เช่านอนรวมกันอยู่เป็นบ้านที่พ่อเลือกให้ บ้านนี้มีเพื่อนที่รู้จักหน้าตาจากโรงเรียนหญิงเดิมมาพักอยู่ก่อนแล้วห้าหกคน

ชีวิตในเมืองกรุงปีแรก เธอมีวิถีร่วมไปกับการเกื้อหนุนจากเพื่อนชายและหญิงจากบ้านเกิดนะเอง พ่อแวะมาเยี่ยมบ้างเมื่อมีเวลาว่าง เป็นชีวิตที่เธอต้องปรับตัวกับเพื่อนใหม่สูงมาก ทั้งเพื่อนใหม่ที่ใช้ภาษาพูดและการดำรงชีวิตที่แตกต่าง และเพื่อนใหม่ที่ใช้ภาษาพูดที่เหมือนกันแต่การดำรงชีวิตเดิมๆในครอบครัวแตกต่าง เป็นอะไรที่เธอค้นหาคำตอบกับตัวเองโดยไม่มีข้อสรุปจนบัดนี้ สิ่งหนึ่งที่เธอบอกว่าจำได้ว่าเธอไม่ชอบสำหรับในแวดวงที่ได้เจอเพื่อนใหม่ต่างแดนคือ การมีใครไม่รู้มาข่มขู่ด้วยเสียงดังๆให้ทำโน่นทำนี่ ความรู้สึกตอนนั้นทำตามที่เขาให้ทำ ด้วยไม่อยากมีเรื่องราวกับเขาในมหา’ลัยนี่แหละ 

ส่วนในเรื่องการเรียนที่เปลี่ยนก็คือเรื่องตำราที่เป็นภาษาต่างประเทศซะทั้งหมดทั้งสิ้น แล้วก็การต้องตามจดอะไรๆที่อาจารย์สอน เรียนแล้วไม่สนุกสักนิดเลยค่ะเธอว่าอย่างนั้น  เมื่อเธอกลับมาบ้านที่ทางก็ไม่มีให้นั่ง เพื่อนๆใช้ที่นอนทำการบ้าน นอนไปทำไปพร้อมกัน โชคดีที่บ้านหลังนั้นมีบริเวณจอดรถหน้าบ้าน ทำให้มีที่ทางที่พอจะปลีกวิเวกให้อ่านหนังสือได้

ปีแรกที่สอบเอ็นได้ สาวน้อยเรียนจุฬาค่ะท่าน กิ๊กเธอก็เช่นเดียวกันเอ็นติดคณะแพทย์จุฬา ชีวิตต่างแดนถิ่นเกิดจึงไม่เตลิดนอกลู่ไปไกล ด้วยว่าเธอมีคู่คอยรั้งให้อยู่ในเส้นทาง กิ๊กนะเขารอบรู้โลกกว้างกว่าเธอมากหลาย เขามาจากครอบครัวที่มีแม่ น้า พี่สาว ตา ยายดูแล แม่ น้า เขาเป็นครู พี่สาวเรียนอยู่กรุงด้วย ตาเป็นนายตำรวจเก่า โอกาสเรียนรู้จึงมีมากมาย  

บทเรียนจากชีวิตจริง

วัยรุ่นที่ถูกปล่อยเดี่ยว ไร้ที่ปรึกษาที่เข้าใจ เขาใช้เพื่อนและเพศตรงข้ามเป็นครูนะ

เด็กที่เคยผ่านการดูแลอย่างเข้าใจจากครอบครัว ให้อิสระในการเรียนอย่างสอดคล้องกับนิสัย เมื่อผ่านเข้าสู่วัยรุ่น เขาก็ยังเรียน

ผู้ใหญ่ไม่รู้ตัวเองว่าตนคือคนที่ได้ชี้ทิศและถ่ายทอดทัศนคติของตนบอกให้วัยรุ่นสร้างค่านิยมในการเลือกเรียนในระดับอุดมศึกษา

วัยรุ่นคือช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญที่สังคมรอบข้างสามารถเปลี่ยนความคิดเด็กให้มีความคิดบิดเบี้ยว คิดเพี้ยนได้ตลอดเวลา

กุญแจสำคัญที่ไขประตูความลับและเผยให้เห็นว่า เด็กแปรเปลี่ยนความคิดบิดเบี้ยว เพี้ยนไปอย่างไร คือ ความละเอียดและช่างสังเกตของผู้ใหญ่ที่อยู่ใกล้

เมื่อเด็กผ่านเข้าสู่วัยรุ่น ผู้ใหญ่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะไม่ให้เขาใช้ชีวิตร่วมกับคนวัยเดียวกัน  อีกทั้งเลือกไม่ได้ว่า เขาจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับใคร การเลี้ยงดูแบบให้เด็กได้พบกับการพึ่งพาตนเองเต็มตัว และการพบประสบการณ์ที่ต้องปรับตัว เปลี่ยนแปลงตัวบ่อยๆ เป็นเรื่องดีที่ควรฝึกตั้งแต่เด็ก การฝึกแบบนี้มีสิ่งสำคัญที่ได้คืนมาคือ การรู้จักเลือกตัดสินใจเมื่อยามจำเป็นเมื่อเป็นวัยรุ่น

ความพลาดที่เกิดขึ้นของวัยรุ่นในบางเรื่อง เกิดจากความไม่รู้ ไม่เคยมีประสบการณ์ ไม่เฉลียว  เมื่อเกิดความพลาดเกิดขึ้น ผู้ที่ควรพิจารณาตนหาใช่วัยรุ่นคนนั้นไม่ หากแต่เป็นผู้ใหญ่ที่ดูแลวัยรุ่นคนนั้นมาตลอดนะเอง

Keywords :

ผู้ใหญ่ควรจำนะว่า รักเขาจึงควรเข้าใจเขาว่า วัยรุ่นเป็นเด็กที่ขยายขนาดตัวโตขึ้น และไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่ย่อส่วนอยู่ดี  

« « Prev : สำรวจทำเลเผื่อมินิเฮ

Next : ส่งภาพประกวดด้วยคน » »