5 5 5 ฮิ้ว มีบทวิเคราะห์เจ้าเป็นไผ2 องค์ที่ 12 ด้วยค่ะ ทำเหมือนบทวิจารณ์หนังสืออะไรอย่างนั้นเลย เหตุเกิดจากน้าแป๊ดของเราค่ะ
ลองอ่านดูค่ะ เขาตั้งชื่อว่า “ปมชีวิต” ค่ะ
เมื่อวานนี้ อ้อยเลี้ยงขอบคุณคุณอาคม ที่ไปติดตั้งปั๊มน้ำให้ และเชิญเพื่อนที่สนิทกันมากๆ และคบหากันเป็นสิบปี มาร่วมรับประทานอาหารกัน
อ้อยเป็นเพื่อนยุ้ยและคุณอาคม ประมาณ 15 ปี นักการหนิงและคุณประทับเป็นเพื่อนวัชเรศประมาณ 16 ปี นักการหนิงและวัชเรศเป็นเพื่อนกับอ้อยและยุ้ยประมาณ 7 ปี และคุณประทับเป็นเพื่อนกับยุ้ย คุณอาคม พี่รัตน์(สามีอ้อย) ประมาณ 7 ปี ที่จริง ยังมีพี่เชาวน์ และพี่หน่อยเป็นสมาชิกน้องใหม่กับเพื่อนก๊วนนี้ แต่วันนี้ทั้งสองคนไม่มา
คุณประทับ สามีของนักการหนิงเอง ได้ร่วมวง Dialogue ที่คุณหมอจอมป่วนจัด 3-4 ครั้ง และสุดท้ายนักการหนิงส่งเธอไปเข้าอบรมจิตวิวัฒน์ กับอาจารย์วิศิษฐ์ วังวิญญูู และเธอได้ตั้งวง Dialogue เล็กๆ ในที่ทำงาน ที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิต เมื่อวานนี้พอเธอทราบนัดหมายเธอขอทำ Dialogue ในหมู่เพื่อนๆ
“สวัสดีค่ะพี่รัตน์ หวัดดีจ๊ะ หวัดดี เมื่อกี้หลงยูเทิร์นเหรอ หลงนิดหน่อยกลางคืนนะมองไม่ชัด สั่งอาหารซิ พี่ประทับสั่งที่ตัวเองกินได้เลย ยิ่งกินยากๆ อยู่………..” อะไรของมันฟ่ะ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆ อย่าพึ่งเวียนหัว อ่านต่อนะคนดี อ่านต่อ »
นักการหนิงและสามีตัดสินใจย้ายตัวเองจากบ้านที่อยู่ไป อยู่หมู่บ้านจัดสรร สาเหตุ เพราะบ้านหลังปัจจุบันมีหอพักขนาดมหึมาตั้งหน้าบ้านและเป็นหอที่ไม่มีการควบคุมที่ดี …
ไปซื้อที่ดินในหมู่บ้านจัดสรรค่ะ ประมาณ 158 ตารางวา กำลังปลูกบ้านขณะนี้กำลังเป็นเสาโด่เด่มาสองเดือนครึ่งแล้ว ช่างยังทำหลังก่อนหน้านี้ไม่เสร็จ เฮ้อ..
พอดีได้รับจดหมายจากหมู่บ้านจัดสรรให้ไปร่วมงานบุญหลางบ้าน วันนั้น ( 9 พ.ค.53) จึงไปร่วมงานกับเขา และทราบว่าเขานัดประชุมเรื่องการจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรซึ่งกอ่นหน้านี้เคยคุยกับคนรู้จักในหมู่บ้านก็พอจะทราบเรื่องมาพอสมควรค่ะ ช่วงนั้นสองคนสามีภรรยาก็คุยกันว่าเราน่าจะทำประโยชน์ให้สังคมนะ เริ่มจากรอบตัวเราก่อน สบตากันได้ก็ตกลงกันว่า จะไปช่วยเขาจัดตั้งนิติบุุคลหมู่บ้านจัดสรรค่ะ
วันนั้นร่วมทำบุญจนเสร็จสิ้นและก็ร่วมประชุม สังเกตุเห็นหลายๆ คนก็ทะยอยกลับ เหลือกันประมาณ 10 กว่าคน จึงล้อมวงประชุมกลุ่มย่อยขึ้น นักการหนิงหันหน้าหันหลัง เห็นไม่มีใครจดรายงานการประชุม เลยไปเดินหากระดาษแถวๆ ในงานค่ะ ได้เป็นกล่องขวดเหล้าถวายเจ้าที่เจ้าทาง เลยใช้ให้เป็นประโยชน์ค่ะ อ่านต่อ »
หายไปจากลานปัญญาหลายเดือนค่ะ เนื่องจากคอมพิวเตอร์ที่บ้านมีปัญหา พอแก้ไขจบ อินเตอร์เน็ตมีปัญหา .. นานๆ เข้าก็เจิ่นค่ะ แต่ก็คิดถึงพี่ๆ น้องๆ ในลานปัญญาเสมอ
เดือนที่ผ่านมา ได้ทำอะไรๆ 2 เรื่อง คือ เรื่องที่พาแม่กับแม่สามี ไปเที่ยวทะเลกระบี่ เริ่มจากรู้สึกว่าอยาำกไปเที่ยวทะเล พักผ่อนค่ะ ได้แรงบันดาลใจจากที่ได้ไปคุยกับสัตวแพทย์ที่พาสุนัขไปรักษาโรคผิวหนัง หมอพึ่งพาคุณเม่ของหมอไปเที่ยวใต้แต่หมอเดินทางด้วยการขับรถยนต์ลัดเลาะไป ค่ำไหนนอนนั่น แม่หมออายุ 65 ปีค่ะ นักการหนิงก็เลยคุยกับคุณประทับว่าอยากไปเที่ยวและจะพาแม่ไปด้วย เขาก็ตกลงก็เลยชวนแม่สามีไปด้วย ตานี้ก็ต้องแสวงหาวิธีการเดินทาง ให้เหมาะสมกับวัย ค่ะ แม่อายุ 75 ปี แม่สามีอายุ 70 ปี ประทับอายุ 46 แต่สภาพความแข็งแรงน่าจะอยู่ที่ 60 ปี สรุปว่าทั้งคณะก็ ร่วม 250 ปี อ่านต่อ »
หน่วยงานที่นักการหนิงสังกัด ชื่อว่าเทศบาลนครพิษณุโลก เป็นองค์กรหนึ่งที่มีการพัฒนารุดหน้าไปหลายๆ เรื่องมาก แต่นั่นแหล่ะ กงล้อของงอค์กรที่หมุนเร็ว ก็ทำให้ผู้คนบอบช้ำ และยิ่งทุกคนมีคอมพิวเตอร์ประจำโต๊ะใครโต๊ะมัน การสื่อสารที่ว่าเป็นศาสตร์และศิลปะ กับยากยิ่งขึ้นนัก สำนักการช่างก็เช่นกัน โดยเฉพาะยิ่งแบ่งเป็นส่วนๆ คือแบ่งส่วนการงานภายในเป็นอีก 4 ส่วน มีผู้อำนวยการส่วนแต่ละส่วนรับผิดชอบภารงานของแต่ละส่วน ยิ่งทำให้การสื่อสารภายในยากมากขึ้น ทั้งการสื่อสารภายในรูปแบบและการสื่อสารนอกรูปแบบ อ่านต่อ »
มีผู้ชายคนหนึ่ง มีลูกสาวหนึ่งคน พอลูกอายุได้หนึ่งขวบ ก็ได้เลิกกับภรรยาไป ต่อมามารดาของเด็กคนนั้นเสียชีวิตลง เด็กน้อยคนนั้นก็เติบโตด้วยการเลี้ยงดูจากยายและน้าๆ จวบจนกระทั่งเด็กน้อยคนนั้นเติบโตจนเรียนเกือบจบมหาวิืืทยาลัย ผู้ชายคนนั้นก็มีโอกาสกลับมาเจอลูกสาวของเขา ได้มีโอกาสอุปการะด้วยการช่วยส่งเรียนปริญญาโทบางส่วน ส่วนใหญ่เด็กน้อยคนนั้นหาเงินเรียนเอง
มาถึงวันนี้ผู้ชายคนนั้นเฝ้าแต่รอคอยโทรศัพท์จากลูกสาวของเขาซึ่งได้แต่งงาน และไปอยู่ในแดนไกล เด็กน้อยคนนั้นก็ยังเป็นเด็กน้อยของยายและของน้าเหมือนเดิม เมื่อเธอโทรศัพท์กลับมาเมืองไทย เธอมักลืมเลือนที่จะกดโทรศัพท์ไปหาผู้เป็นพ่อ.. ถามเหตุผล เธอบอกว่า จะโทรฯ ได้ก็ต่อเมื่อใจพร้อมจริงๆ เพราะคุยแล้วต่อกันไม่ติด และไม่มีความผูกพัน รู้แต่ว่าเวลาโทรศัพท์กลับมาเมืองไทยเป็นช่วงที่มีค่าของเธอ ที่่อยากพูดคุย แลกเปลี่ยนกับคนที่เธอรักและผูกพัน
ชายคนนั้น เฝ้าแต่น้อยใจลูกสาวของเขา อ่านต่อ »
ความเดิมจากตอนที่แล้ว เล่าค้างว่า โรคไตมีกี่ประเภท ซึ่งเราไม่เข้าใจกันเท่าไรเลย พอบอกว่าเป็นโรคไต ก็นึกถึงภาพคนที่ต้องฟอกเลือด หรือนอนตัวบวมอยู่ในโรงพยาบาล เอาความรู้แบบชาวบ้านอย่างเราๆ ดีไหมคะ
ไตจะทำงานลดลงเมื่ออายุมากกว่า 30 ปี แต่จะเสื่อมช้าๆ ค่ะ แต่ภาวะไตเกิดโรค ไตจะเสื่อมเร็วกว่าปกติ กรณีไตเสื่อมอย่างรวดเร็ว เรียกว่า ไตวายเฉียบพลัน แต่ถ้าไตเสื่อมช้าๆ และต่อเนื่องจนผิดปกติ เรียกว่าไตเรื้อรัง ในกรณีของคุณสามี เป็นไตวายเรื้อรังระยะที่ 4
คนที่ต้องฟอกไต คือ คนที่เป็นโรคไตเรื้อรังในระยะที่ 5 หรือไตวายระยะสุดท้าย ไตทำงานเหลือน้อยกว่า 15% หรือภาษาเราๆ เรียกว่า ไตวาย อ่านต่อ »
ลุงเปลี่ยน ส่งต่อมาให้ค่ะ ตั้งแต่เดือนที่แล้ว อินเตอร์เน็ตที่บ้านใช้ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้ว ต้องกลับมาสะสางสิ่งที่ติดค้าง ความที่เป็นคนนิสัยไม่ค่อยดีนักในเรื่องความมุมานะ หรือที่เรียกว่ามีความเป็นอินทรีย์ค่อนข้างมากทำให้ความอดทนกับการทำเรื่องต่างๆ ไม่มากเท่าไร แล้วอย่างที่เล่าให้ฟัง ว่าตอนสมัยเรียนหนังสือ แม่ไม่ได้เน้นการเรียนมากนัก งานฝีมือหลายชิ้นจึงไม่สำเร็จค่ะ ดังนั้น นักการหนิงจึงมีอะไรตามหลอกตามหลอนเสมอๆ นั่นคือสิ่งที่อยากทำ ก็ทำไม่สำเร็จ งานนี้แหล่ะ หากไม่สำเร็จก็จะขายหน้าตัวเองต่อปวงประชา ชาวลานปัญญา อิอิ อ่านต่อ »
ถอดบทเรียนจากตอนที่ 1
1. การตรวจสุขภาพเป็นเรื่องที่สำคัญ .. แต่ควรเสริมความรู้บ้าง เช่น ถ้ามีค่ายูริกสูงเกินกว่าปกติ..แสดงแนวโน้มถึงการจะเป็นโรคอะไรได้
2. ถ้ายังไม่เชื่อหมอที่เราไปพบคนแรก คนที่ควรปรึกษาต่อไป ก็ควรเป็นหมอเช่นกัน และควรปรึกษาหมอเฉพาะทางค่ะ
3. You are what you eat. จริงๆ นะคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว…
เมื่อรู้แน่ชัดแล้วว่าเป็นไตเสื่อมแน่นอน ความมึนเมา ความเครียด วิตกกังวล ความกลัว แต่อารมณ์ต่างๆ ก็เกิดขึ้นกับสองสามีภรรยา ที่เป็นมากคือคุณสามีค่ะ เธอปฏิเสธไม่ยอมรับการเป็นโรคนี้
ชีวิตก็ต้องผ่านไปค่ะ การเรียนรู้ตรงจุดนี้เป็นจุดสำคัญของชีวิตอีกครั้งหนึ่ง
เหมือนคนไข้ทัี่่วไปค่ะ เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นโรคเรื้อรัง ประจำตัวที่ค่อนข้างไม่ค่อยดีนัก อาการปฏิเสธโรคก็เกิดขึ้นค่ะ.. เริ่มตั้งแต่
“ไม่จริงมั๊ง” “เนี่ยเป็นเพราะ……..” “ถึงกับต้องฟอกไตเลยเหรอโรคนี้น่ะ” “ยังดื่มเหล้าได้อยู่มั๊ง คนอื่นเป็นมากกว่านี้ยังไม่เป็นไรเลย” การปฏิเสธโรค นอกจากทางวาจาแล้ว ก็รวมถึงการกระทำด้วย ไม่ยอมรับ แต่ก็กระสับกระส่าย แรกๆ พอรู้เรื่องก็เริ่มเป็นตะคริว เป็นระยะๆ โดยเฉพาะตอนนอนหลับ..อันนี้นักการหนิงไม่ทราบว่าทำไม
ช่วงนี้ค่า คริเอตินิน ยังอยู่ที่ระดับ 1 กว่าถึงสอง อ่านต่อ »
เมื่อพ่อครูต้องไปนวด …. ด้วยความรักและความเป็นห่วงพ่อ แม่ พี่ น้อง….ชาวลานปัญญา อยากให้อ่านเรื่องนี้ดูค่ะ เผื่อช่วยได้
นักการหนิง เป็นมาแล้ว โรคคอแข็งเนี่ยค่ะ ก็เริ่มจากนั่งหน้าคอมฯ นานๆ เริ่มตึงที่แถวๆ บ่า หนักๆ เข้าก็ตึงแถวๆ คอ หนักๆ เข้า นอนๆ อยู่ก็เส้นพลิก อีตานี้พลิกแล้วก็พลิกเลย ทายาก็แล้ว นวดก็แล้ว ประคบน้ำแข็งก็แล้ว หลังจากที่พลิกแล้วก็ไม่ได้ไปทำกายภาพ บำบัด ต่อมาไม่นานนัก คอข้างหนึ่งเหมือนกับมีคนเอามีัมาฟันและสับคาไว้ เจ็บตลอดเวลาเลยค่ะ อ่านต่อ »