เรื่องของคน

โดย นักการหนิง เมื่อ 17 ธันวาคม 2009 เวลา 10:00 (เย็น) ในหมวดหมู่ เรื่องเล่าจากลานดีดี #
อ่าน: 1844

มีผู้ชายคนหนึ่ง  มีลูกสาวหนึ่งคน พอลูกอายุได้หนึ่งขวบ ก็ได้เลิกกับภรรยาไป  ต่อมามารดาของเด็กคนนั้นเสียชีวิตลง  เด็กน้อยคนนั้นก็เติบโตด้วยการเลี้ยงดูจากยายและน้าๆ  จวบจนกระทั่งเด็กน้อยคนนั้นเติบโตจนเรียนเกือบจบมหาวิืืทยาลัย ผู้ชายคนนั้นก็มีโอกาสกลับมาเจอลูกสาวของเขา  ได้มีโอกาสอุปการะด้วยการช่วยส่งเรียนปริญญาโทบางส่วน  ส่วนใหญ่เด็กน้อยคนนั้นหาเงินเรียนเอง

มาถึงวันนี้ผู้ชายคนนั้นเฝ้าแต่รอคอยโทรศัพท์จากลูกสาวของเขาซึ่งได้แต่งงาน และไปอยู่ในแดนไกล  เด็กน้อยคนนั้นก็ยังเป็นเด็กน้อยของยายและของน้าเหมือนเดิม  เมื่อเธอโทรศัพท์กลับมาเมืองไทย  เธอมักลืมเลือนที่จะกดโทรศัพท์ไปหาผู้เป็นพ่อ.. ถามเหตุผล  เธอบอกว่า จะโทรฯ ได้ก็ต่อเมื่อใจพร้อมจริงๆ เพราะคุยแล้วต่อกันไม่ติด และไม่มีความผูกพัน รู้แต่ว่าเวลาโทรศัพท์กลับมาเมืองไทยเป็นช่วงที่มีค่าของเธอ ที่่อยากพูดคุย แลกเปลี่ยนกับคนที่เธอรักและผูกพัน

ชายคนนั้น  เฝ้าแต่น้อยใจลูกสาวของเขา

ความผูกพัน.. ที่มีต่อกันเป็นเรื่องที่มีความสัมพันธ์ต่อปฏิสัมพันธ์

ความห่างเหินทำให้ความสัมพันธ์ขาดช่วง ขาดช่วงจากสั้นๆ จนเป็นยาวๆ สุดท้ายอาจขาดหายไปได้

เมื่อเราต้องการสิ่งใดจากใคร เราต้องมอบสิ่งนั้นให้คนนั้นก่อน

ความรักความผูกพันก็เหมือนกับต้นไม้  ต้องรดน้ำพรวนดินเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ และเมื่อต้นไม้เติบใหญ่ก็จะยืนหยัดอยู่ได้  ออกดอกออกผลให้ชมเชย  ความรักเมื่อหยั่งรากลงในใจใครคนใดคนหนึ่งก็จะออกดอกออกผลให้ชื่นใจ

ความใกล้ชิด ความรัก ความผูกพัน เหนียวแน่นจนผูกคนหลายๆ คนที่ไม่ได้เป็นญาติให้ใกล้ชิด  ดูแล รักใคร่กลมเกลียวจนเหมือนญาติสนิท

ความรัก  ความผูกพัน  เป็นสิ่งที่มีึคุณค่าใช่ไหม  แล้วเราหมั่นรดน้ำเติมความรักให้มากน้อยเพียงใด….

« « Prev : เรียนรู้คนเป็นโรคไต 3

Next : เพื่อนร่วมงาน 1 » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "เรื่องของคน"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.16665005683899 sec
Sidebar: 0.017976999282837 sec