เมื่อวานกับวันนี้ ผมกับหนูนิวสองคนพ่อลูกหิ้วกล้อง แคนนอนกันคนละตัว (น้องนิวยืมของพี่เนติ์มา) ไปที่หาดไนหาน ภูเก็ต เพราะที่นั่นเขามีงาน Phuket Fun Fly 2010 ความจริงมีงานมาตั้งแต่วันที่ ๒๑ พ.ค.๕๓ แต่ผมไม่ได้ไปเพราะทำงานทั้งๆที่ตะหงิดๆเพราะดูท้องฟ้าสีสวยน่าถ่ายภาพ แต่พอตกเย็นก็มืดฝนไม่ได้ไป

เมื่อวานก็เลยเตรียมขาตั้ง เลนส์ซูม เพียบ ขับรถกันไปสองคนพ่อลูก แต่ท้องฟ้าไม่เป็นใจไม่มีสีสันสดใสเหมือนวันที่ ๒๑ เราไปที่จุดที่ร่มลงซึ่งจะทำเป็นเป้าเอาไว้ที่พื้นทรายซึ่งอยู่บริเวณหาดไนหาน ก็ถ่ายกันที่ตรงนั้นแหละไม่ได้ไปถ่ายที่อื่นเลย แถมร่มก็มีไม่มากเพราะตอนเช้าฝนตก ลมแรง เราไปกันประมาณ ๑๐ โมงเศษ ท้องฟ้าก็ยังครึ้มฝนไม่สดใส ไม่ถูกใจคอถ่ายภาพ อ้อ..เขามีประกวดภาพถ่ายด้วยครับเป็นของแคนนอนเขาจัด แต่ผมกับน้องนิวไม่ได้สมัครลงแข่งขัน ถือเป็นกิจกรรมของเราพ่อลูกจะได้สนุกกันนานๆครั้ง พี่เนติ์ไปด้วยไม่ได้เพราะติดสอนพิเศษทั้งสองวัน

การถ่ายภาพวันแรกเราก็เก้ๆกังๆเพราะเราไม่เคยถ่ายภาพประเภทนี้มาก่อน แต่ผมก็ลองใช้ฟังก์ชั่นถ่ายภาพกีฬา ซึ่งพอกดชัตเตอร์แช่ไว้มันจะลั่นต่อเนื่อง (ผมใช้แคนนอน 550D) พอถ่ายนักกีฬากำลังกระโดดลงมาผิดเป้าลงพื้นทราย ทรายกระฉูดขึ้นจากพื้นเข้าท่าดี ลองถ่ายฟังก์ชั่น M เพื่อตั้งหน้ากล้องเองบ้าง แต่สีสันได้ไม่ถูกใจ ภาพในวันแรกจึงเป็นภาพที่เป็นมุมสูงจากพื้นทราย กับภาพที่นักกีฬาลงผิดเป้ามั่ง ตรงเป้ามั่ง จะไปลงทะเลมั่ง

วันนี้เราไปกันอีก แต่ไปเอาสายหน่อยแล้วเกือบ ๑๑ โมง แต่ไปที่จุดใกล้แหลมพรหมเทพซึ่งเป็นจุดสตาร์ท แต่ตอนไปถึงเขาแข่งกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือนักกีฬาอยู่ไม่กี่คนส่วนใหญ่ก็เป็นการเล่นโชว์สนุกๆ กับให้คนที่อยากลองไปกระโดดคู่กับนักกีฬา มีทั้งหนุ่มสาวและเด็ก ตรงจุดวันนี้ก็เลยได้มุมกล้องอีกแบบ

เอามาฝากกันเพื่อปล่อยจิตใจที่หดหู่ไปกับสายลม แสงแดดและทะเล..ยี่เกไปหน่อย อิอิ

« « Prev : โอวาทข้อที่สามของท่านเหลี่ยวฝาน(๑)

Next : โอวาทท่านเหลี่ยวฝานข้อที่สาม(๒) » »