มาอ่านบันทึกของผมกันต่อนะครับ
ลูกไม่มีผมจะให้โกนผมไฟ แม่จึงชอบเรียกลูกว่า “ไอ้หัวล้าน” ดังนั้นผู้โกนจึงไม่มี (บันทึกนี้เป็นบันทึกสำเร็จรูป แต่แถวบ้านผมไม่มีการโกนผมไฟ ไม่เหมือนภาคกลาง)
๗ เมษายน ๒๕๒๕
ฟันซี่แรกของลูกขึ้นแล้ว
บันทึกที่ท่านกำลังจะได้อ่านต่อไปนี้ เป็นบันทึกที่ผมเขียนถึงลูกชายตั้งแต่เขาเพิ่งคลอดไม่นาน จนกระทั่งเขาโต หลายคนที่รู้เรื่องนี้บอกว่าน่าทึ่งมากที่พ่อบันทึกรายละเอียดการดูแลลูกมาตั้งแต่ต้น ส่วนใหญ่มักจะเป็นแม่ที่จะเป็นผู้ทำหน้าที่นี้ แต่ผมบอกว่าอย่าเอาผมไปเทียบกับพ่อบ้านของใคร เพราะคนเราไม่เหมือนกัน บังเอิญผมเป็นคนชอบเขียน ผมก็เขียนของผมไปเรื่อย ผมเขียนบันทึกบทแรกเมื่อวันที่ลูกชายผมคลอดและก็เริ่มบันทึกถึงเขาเท่าที่โอกาสอำนวยหรืออยากจะทำ และนี่คือเรื่องที่ผมบันทึกไว้ให้เขาอ่านตอนเข้าย่างเข้าสู่วัยรุ่นเพื่อบอกให้เขารู้ว่าพ่อรักลูกจริงๆนะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อทำและลูกไม่ชอบมันเป็นเพราะความรักที่พ่อมีต่อลูกแท้ๆ….. อ่านต่อ »
เมื่อครบรอบวันเกิดที่ผ่านมา เจ้าลูกชาย แม่บ้าน และลูกสาว รวมตังค์ซื้อเจ้า จีพีเอส มาให้ตัวนึง ลูกชายบอกแม่ว่าเห็นพ่อเดินไปดูหลายครั้งแล้ว ผมได้รับของขวัญมาแล้วก็ไม่รู้จะเอาไปใช้ที่ไหนเพราะที่ภูเก็ตเราก็ขับรถไปไหนมาไหนไม่ต้องอาศัยมันอยู่แล้ว แต่ก็เปิดมันมั่งเพื่อให้คุ้นกับการใช้งาน แต่การนานๆใช้ทีเลยทำให้ใช้ไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่ จะตั้งมันทีก็เสียเวลานานมาก อิอิ อ่านต่อ »
