ยาแก้งูกัด..ว่าชะงัดนักแล
หมอผีหญิงร่ายมนนต์เขมรช่วยคนถูกงูกัดรอดชีวิต
เมื่อสักปีพศ. ๒๕๔๖ (บวกลบไม่เกินสองปี) จู่ๆ กลางดึกของคืนวันหนึ่ง ในช่วงฤดูฝน มีคนขับรถมอไซค์มาแจ้งผมถึงบ้านด้วยความระลักลั่นว่า “อาจารย์ ๆ ผู้ใหญ่ศรถูกงูกัด ไมน่ารอด ผู้ใหญ่แกถามถึงอาจารย์ ให้ไปช่วยแกด้วยนะ”
(ผู้ใหญ่ที่ว่านี้คือ ผู้ใหญ่ คมศร แห่งบ้านตะพานหิน ริมประตูรั้วแห่ง ม.ที่ผมมาสอน มันเป็นป่ามาก มีงูมากจริงๆ ผมเองก็เจอมาด้วยตัวเองอย่างเหลือเชื่อ เช่น งูเลื้อยเข้าไปในกางเกง ไปพันขาผมไว้ ขณะนอนหลับเล่นในบ้านช่วงกลางวัน)
ด้วยความสนิทกันกับผู้ป่วยที่รู้จักกันไม่นานเดือน ผมบึ่งไปเยี่ยมไข้ทันที โรงพยาบาลที่ว่าคือ บ้านหมอผี ริมรั้วอีกด้านหนึ่ง คือบ้านหนองบง หมอเป็นผู้หญิง อายุประมาณ 40 เห็นผู้ใหญ่ที่แสนทระนง กำลังถูกเป่าด้วยมนต์หมอผี หน้าตาบ่งถึงความเจ็บปวดอย่างมหันต์ จวนเจียนใกล้มรณา
ขณะนั้นผมทำงานสอนวิชาวิศวกรรมศาสตร์อยู่ที่ม.เทคฯสุรนารี หลังจากที่ทำงานวิจัยด้านการออกแบบเครื่องยนต์ยานอวกาศด้วยการจำลองห้องเผาไหม้ด้วยคอมพิวเตอร์อยู่กับองค์การอวกาศ สรอ.มา ๑๘ ปี ผมก็วิทยาศาสตร์จ๋า ไม่เชื่อมากนักหรอกในเรื่องพวกนี้ แต่ก็หาใช่ว่าผมจะปฏิเสธ
ผมเห็นว่าหมอแกเอาเหล้าขาว 40 ดีกรี อมเข้าปาก พ่นลงบนรอยที่งูกัดแบบส่ายหน้าไปบนแนวยาวขา คร่อมรอยที่ถูกกัด …พอพ่นเสร็จก็ร่ายคาถา ที่ฟังไม่รู้เรื่อง นัยว่าเป็นภาษาเขมร (ขอมโบราณ) จากนั้นอีก 15 นาที ก็ทำซ้ำแบบเดิมๆ …จนดึกดื่นมาก จนผมง่วงมาก กอร์ปกับอาการดูดีขึ้น ผมก็ลากลับ พร้อมให้กำลังใจผู้ใหญ่และญาติมิตรเต็มลานบ้านหมอ
…แล้วแกก็รอดจริงๆ ทั้งที่งูที่กัดนั้นคือ งูสามเหลี่ยม ที่พิษร้ายกว่างูเห่าเสียอีก (แต่คนไทยไม่ค่อยรู้กันหรอก)
เล่ากันว่าแม่ครูมนต์เขมรคนนี้รักษาคนถูกงูกัดรอดตายมานับร้อยแล้ว ยกเว้นแต่งูจงอาง ที่ท่านรักษาไม่รอดเพียงรายเดียวเท่านั้น ดังนั้นโดยหลักสถิติ ท่านรักษาได้รอดกว่าโรงพยาบาลหลวงเสียอีก จึงคนส่วนใหญ่ในแถบนี้เวลาถูกงูกัดมักมาหาท่าน มากกว่าที่จะยอมไปรักษาที่โรงพยาบาลหลวง ที่มีหมอเรียนมาจากตำราฝรั่งจำนวนมาก
ผมมาได้คิดภายหลังว่า วิธีการรักษาของท่านหมอเขมรเป็นวิทยาศาสตร์อย่างยิ่ง คือ ใช้ทั้งด้านฟิสิกส์ และด้าน จิตเวช
- 1) ด้านฟิสิกส์คือ เหล้าขาวมี Lกฮ มาก ช่วยให้เกิดการระเหยที่ผิวหนังรอบๆรูที่ถูกกัด ก็ระเหยเอาพิษงูกัดออกไปจากกระแสเลือด ว่าไปแล้วไม่ใช่กระแสเลือด แต่เป็นกระแสน้ำเหลืองที่แล่นอยู่บริเวณผิวเท่านั้นเอง
- 2) กำลังใจจากญาติมิตรสหายก็สำคัญ ผมเชื่อว่าหมอคงถามว่า อยากให้ใครมาเป็นเกียรติในงานเป่านี้ ผู้ใหญ่แกก็คนบ้านนอก ผมน่าจะคือคนที่แกเคารพรักมากที่สุด หมอเขาอ่านออกก็เลยให้คนไปตามผมมาโดยด่วน ทำให้ผู้ใหญ่ได้กำลังใจมาก เลยมีระดับ immune เพิ่มขึ้นจากกำลังใจ ก็ช่วยบรรเทาพิษงูกัดได้มาก ..หลงตัวเองหรือป่าวเนี่ย
- 3) ทำเป็นสวดมนต์ด้วยภาษาศักดิสิทธิ์ ที่ฟังไม่รู้เรื่อง ก็ยิ่งไปกันใหญ่ ..หมอผีทั่วโลก รู้จักทริกทางจิตเวชนี้ด้วยกันทั้งสิ้น แต่วันนี้วิทยาการฝรั่งกำลังสอนเราว่ามันเป็นเรื่องล้าหลัง ป่าเถื่อน
สรุปคือ หมอเขมรนางนี้ เธอเก่งมากจริงๆ มีความรู้รอบด้าน ที่สำคัญ คือจิตเวช ที่หมอไทยวันนี้ไม่ค่อยให้ความสำคัญ เพราะไปเรียนตามฝรั่งเสียหมด ที่เน้นไปแต่ด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์
…ทวิช จิตรสมบูรณ์ (๓๐ มกราคม ๒๕๕๔)
ปล. มนต์ที่หมอ”เขมร”แกสวดนั้น ทำเป็นงึมงำ ไม่ให้เข้าใจเสียงั้นแหละ ก็อะไรที่เราไม่เข้าใจเราก็เทิดทูนว่าศักดิ์สิทธิ์ มุกเดียวกับนโปเลียน ที่ทำตัวเป็นหมอ รักษาบาดแผลทหารที่เกิดจากการรบ ด้วยการหลับตาแล้วสวดแล้วบอกว่าตัวยาวิเศษที่กำลังทาแผลนี้คือ ”อาโป ลาโว วอโต” ที่พระเจ้า “อะไรอุ๊สอุ๊ส” ประทานมาให้ จนบาดแผลทหารหายกันหมด จนออกมารบจนชนะสงครามในที่สุด
ภายหลังได้ทำการถอดรหัส พบว่า อาโป ลาโว วอโต แปลว่า ”น้ำ น้ำ และน้ำ” โดยฟิสิกส์น้ำไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่กำลังใจที่ทหารได้จากการที่ผู้นำที่เขาเชื่อถือ ลดตนลงมามาเป่าแผลให้เขาต่างหาก ที่เยียวยาได้ชะงัดยิ่งกว่าสิ่งใด
« « Prev : ทำไม่ฝรั่งเจริญกว่าไทย (๓)
Next : พงศาวดารล้านนายืนยันว่าพระเจ้าอู่ทองมาจากกัมพูชา » »
5 ความคิดเห็น
การ No กกน. ทำให้งูพันอยู่แค่ขาหรือเปล่าคะอาจารย์ …(แว้บ เผ่นแย้ววว)
นั่นแหละ มันพัน ไปถึงไอ้ที่กลังชั่งกิโลขายกันในวันนี้
รู้สึกตะหงิดๆ เลยสะดุ้งลุกขึ้นมาสลัดขากุงเกง
ฮ่วย..นาคามันหล่นไปกองกะพื้น แล้วเลื้อยหนีไปโดยเร็ว
ดีนะมันไม่งับไอ้นั่นไว้ ไม่งั้นคงไม่ได้มาจ้อหน้าจอจนวันนี้หรอก สิบ่อกไห่
แหม อดพิสูจน์”ยาแก้งูกัด”เลยนะคะเนี่ย เฉียดฉิวๆๆๆ กั่กๆๆๆ
สมัยเป็นเด็กเคยเห็นคนร่ายมนต์รักษางูกัด ความขวิด พอรักษาหายแล้วต้องเตรียมพานไปกราบด้วยค่ะ
อ่านเพลิน เจอความเห็นของเบิร์ด เลยย้อนกลับดูชื่อบันทึก
เรื่องหมอเขมรด้อยน้ำหนักไปเลย อิอิ
อยากให้ลานคนถางทางมี “สารบัญ”จังเลย เวลามาอ่านย้อนหลังจะได้ตามได้ง่ายและไม่พลาดบันทึกดีๆ คนอ่านคนนี้จัดอยู่ในประเภทคอยงุ่มง่ามมาอ่านหลังจากที่ใครๆ เขาเขียนไปได้สักพักอยู่เรื่อยล่ะค่ะ อิอิอิ