คนถางทาง

วิจารณ์.. “แผนที่คนไทย” ของหมอประเวศ

ท่านหมอประเวศ วะสี (คนดี มีอาวุโส ที่ผมเคารพรักเสมอมา) วันนี้ออกมาแนะรัฐบาล (เป็น
ครั้งที่มากแล้ว) ว่า ให้ทำ “แผนที่คนไทย” ท่านเชื่อว่าถ้าทำแล้วจะทำให้ประเทศไทยเจริญ
เพราะจะรู้ว่าคนไทยมีอะไรเข้มแข็ง อยู่ที่ไหนบ้าง จากนั้นก็เอามาเป็นพลังในการพัฒนา
ประเทศ จาก “ล่างสู่บน”

แต่ผมขอแย้ง (ดังที่แย้งท่านมาหลายเรื่องแล้ว) …ผมว่ามันเป็นแนวคิดที่ค่อนข้างที่จะไม่
สามารถเอาไปทำอะไรได้มากนัก ท่านหมอใช้แนวคิดและจินตนาการแบบ “อุดมคติ” มากเกิน
ไป เพราะท่านเป็นนักหลักการจนเกินไป เชื่อมั่นในพลังประชาชนจนเกินเหตุ

จากการที่สัมผัสคนไทยมาทุกจังหวัด ทุกอำเภอ แม้ไม่ทุกตำบลแต่ก็หลายหมู่บ้าน ผมตอบ
แทนท่านเลยว่า อย่าไปทำแผนที่ให้เสียเงิน เวลา เลยครับ มันไม่ทันกาลหรอก กว่าถั่วจะสุกงา
ก็ไหม้แล้ว เพราะคนไทยเรานั้นมันไม่มีอะไรหลากหลายหรอกครับ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าส่วนใหญ่ใน
พื้นที่ก็ทำนา ไร่ สวน เป็นหลัก มีคนเชื้อจีนในหัวเมืองทำการค้า อุตสาหกรรมท้องถิ่น มีข้า
ราชการ ตำรวจทหารคอยรีดไถหาลำไพ่เสมอมา มีมหาวิทยาลัยที่เห่อเหิมฟุ้งเฟ้อไม่สนใจ
พัฒนาท้องถิ่น สนใจแต่พัฒนาวิชาการเพื่อตีพิมพ์ในวารสารต่างชาติ

ที่อาจตกสำรวจในแผนที่ของท่านหมอก็คือ 20 ปีที่ผ่านมาคนไทยทิ้งแผ่นดินไปหากินเมือง
นอกก็มาก เช่นเมืองอาหรับ ไต้หวัน เกาหลี (เพราะรัฐบาลไม่สร้างงานรายได้ดีให้พวกเขา
สร้างแต่งานขี้ข้าที่ไปขายแรงงานในนิคมริมทะเล แถมกดค่าแรงงานไว้เพื่อเอาใจนายทุนต่าง
ชาติ) ส่วนที่ไปเมืองนอกไม่ได้ก็ไปขายแรงงานตามนิคมริมทะเล เพราะทำเกษตรต่อไปก็ไม่
ไหว เนื่องเพราะรัฐบาลทำได้เพียงแค่ประกันราคาพืชผลเอาตัวรอดไปวันๆ ไม่เคยคิดทำอะไร
เชิงโครงสร้างทางการเกษตรแบบครบวงจรบ้างเลย

…ส่วนลูกเต้าก็ทิ้งไว้ตามยถากรรม จนเด็กไทยในชนบทวันนี้ผิดเพี้ยนเหลือกำลังลาก เช่น บ้า
เซ็กส์ บ้ายา และนิยมยกพวกตีกันทั้งวันมากกว่านิยมเรียนหนังสือ …แบบนี้แล้วท่านหมอว่า
ประเทศไทยเราจะเหลือแผนที่ประเทศไหมใน 20 ปีข้างหน้า

ข้อมูลเหล่านี้ท่านหมอประเวศไม่รู้หรอกหรือ แต่มันเป็นแผนที่ที่ผมคนเดียวเห็นมานานแล้ว
และตะโกนบอกรัฐบาลหลายสมัยมานานแล้วด้วย ว่ามันอันตรายเหลือหลายถ้าไม่คิดปรับแก้
กันให้ดีเสียในวันนี้

เมื่อเห็นแผนที่ตามประสาผมดังนั้น ผมจึงได้เสนอรัฐบาลให้
1) ชะลอการลงทุนต่างชาติ หันมาหนุนอุตสาหกรรมไทยเพื่อการพึ่งตนเอง ดึงเอานัก
วิชาการฟุ้งเฟ้อลงมาให้ติดดินด้วยเพื่อช่วยกัน (ไทยเข้มแข็ง ยังไปเสริมให้เฟ้อหนักเข้าไป
ใหญ่ ไปยุให้ตีพิมพ์ต่างชาติมากๆกว่าเดิมเสียอีก)
2) กระจายอุตสาหกรรมสู่ท้องถิ่น เอางานไปหาคน ไม่ใช่เอาคนไปหางาน ที่ทำให้
ต้องทิ้งถิ่น ลูกเต้า เกิดปัญหาสังคมระยะยาวตามมา
3) สร้างอุตสาหกรรมท้องถิ่นขึ้นมา โดย และเพื่อคนท้องถิ่นเอง เพื่อเพิ่มรายได้
อุตสาหกรรมเกษตร และสร้างงานในท้องถิ่น
4) สร้างสหกรณ์ค้าปลีกท้องถิ่นเป็นเครือข่ายทั่วประเทศ เพื่อกักเงินไทยไม่ให้ไหล
ออกไปสู่ร้านค้าปลีกต่างประเทศ ทั้งยังเป็นการกักเงินไว้หล่อเลี้ยงท้องถิ่นอีกด้วย
5) ลดพื้นที่การทำไร่นาลงมาให้มีจำนวนเพียงแค่พอกินในประเทศที่เหลือปลูกป่า
และทำอุตสาหกรรมป่าไม้ (ผลิตเฟอร์นิเจอร์จะได้รายได้มากกว่าปลูกข้าว 20 เท่า) โดยปลูก
แบบมียุทธศาสตร์หลายต่อ เช่น ลดน้ำท่วม เพิ่มท่องเที่ยว
6) ขุดเชื่อมต่อแม่น้ำ คลอง เข้าสู่หนองน้ำและแอ่งน้ำธรรมชาติ ที่มีมากมายทั่ว
ประเทศ โดยใช้เทคโนโลยีดาวเทียมช่วยสำรวจ เพื่อจัดการแบบเชื่อมโยงให้ดีที่สุด ซึ่งจะช่วย
การเกษตรและลดน้ำท่วมไปด้วยในตัว ไม่ใช่ทำแบบสะเปะสะปะ ขาดแผนเชื่อมโยงทั้งชาติ
เหมือนเช่นที่ผ่านมา
7) ลดจำนวนข้าราชการ ตำรวจ ทหาร ลงสามเท่า แล้วเพิ่มเงินเดือนให้สองเท่า รวม
ทั้งเพิ่มเงินเดือนให้ครูสามเท่า
..ยังมีอีกมากแต่เอาแค่นี้ก่อนครับ

ผมวิงวอนให้ท่านหมอช่วยตรอง ถ้าเห็นด้วยช่วยผมบอกต่อไปยังรัฐบาลด้วยเถิดครับ อย่ามัว
คิดทำแผนที่อยู่เลยครับ มันอาจฟังดูดี แต่ผมว่ามันไม่ทันกาลหรอกครับ

ผู้นำที่ดีต้องฟังให้รอบ คิดแบบองค์รวม แล้วทำให้เร็วครับ ให้ทันกาล
แต่ส่วนใหญ่พวกเขา
1) ไม่ฟัง (ถือดี คิดว่าตัวเองเก่งกว่าใคร ยกเว้นฟังเสียงประจบสอพลอ)
2) ไม่คิด (ยกเว้นคิดเรื่องความอยู่รอดของตัวเอง เช่น ประชานิยมรูปแบบต่างๆ) และ
3) ไม่ทำ (ยกเว้นทำเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง เช่น ประกันราคาข้าว ทำกันอยู่นั่น
แหละ)

..ทวิช จิตรสมบูรณ์ (๑๘ กพ. ๒๕๕๔ ..วันแห่งความรักของชาวพุทธ)

« « Prev : นโยบายพัฒนาประเทศไทยของผม

Next : ปฏิรูปการศึกษาไทย (อีกแว้ว) » »