ลานสวนป่า

เลือกได้นะครับ จะฟังข่าวดีก่อนหรือฟังทีหลัง ข่าวดีของสวนป่าก็คือ ถนนสายบ้านหนองเกาะ-บ้านปากช่อง ที่เป็นหลุมยังกะผิวโลกพระจันทร์ สภาพยับเยินจนไม่รู้จะหักพวงมาลัยหลบไปทางไหน หักซ้ายก็โครม! หักขวาก็โครม! ชาวบ้านอดทนลำบากลำบนกับถนนสายสาหัสนี้มานาน หลวงพ่อวัดป่าสนามชัย ต้องเรี่ยไรทอดกฐินหาเงินมาซื้อปูนซื้อหินมาโรยหลุมอุกาบาตทุกปี รถที่สวนซ่อมช่วงล่างทุก3เดือน โฉมยงเพิ่งไปยกเครื่องรถปิคอัพกระเป๋าเบาไปเยอะ

วันนี้ ขบวนรถบริษัทรับเหมาก่อสร้างถนนยกโขยงมาขนาดใหญ่ เตรียมพร้อมที่จะตะลุยราดยางใหม่ถนนสายบ้านหนองเกาะ-บ้านปากช่อง ระยะทางประมาณ4ก.ม. ดูความพร้อมแล้วไม่น่าจะเกินวันที่5 ถนนสายนี้คงได้รับการบูรณะใหม่เอี่ยมอ่อง เหมาะที่จะชวนน้องๆมาขับรถกินลมชมวิว ช่วยให้การเข้า-ออกสวนป่าสะดวกสบาย จะไปไหนมาไหนใช้เวลา 10 นาทีก็ถึงตัวตลาดแล้ว

ข่าวดีต่อมา ปรึกษากับแห้วแล้วว่าจะทำกิจกรรมผลิตถ่านเกล็ดส่งจำหน่ายให้พวกน้ำท่วมบ้าน เกล็ดถ่านที่ว่านี้ในต่างประเทศนิยมมาก มีคุณสมบัติดูดซับความชื้นและกลิ่นได้ดี เราจะผสมปูนขาวลงไปด้วยเพื่อช่วยฆ่าเชื้อโรค หลังจากใช้งานน้ำท่วมแล้ว เศษถ่านเหล่านี้ยังเอาผสมดินปลูกไม้กระถาง หรือโรยเป็นปุ๋ยให้สนามหญ้าและต้นไม้ดีมาก ขอบอก

คิดแล้วต้องลงมือทำ จะให้คนงานตัดต้นไม้ที่แห้งตายมาลงเตา เตาหนึ่งใช้ไม้ 4 รถ 10 ล้อ ใช้เวลาเผา 10 วัน หลังจากถ่านเย็นก็จะเอาขึ้นมาเข้าเครื่องบดให้เป็นเกล็ด บรรจุกระสอบละ15 ก.ก. ทยอยส่งไปบางกอก

พอโม้ไปเท่านั้นแหละเธอ

มีคนจองจะเอาไปทดลอง

แหม..มันไม่เร็วขนาดนั้นหรอก

จะต้องเตรียมเครื่องบดเครื่องบรรจุ

กระสอบก็ไม่รู้จะหาได้รึเปล่า

พวกป้องกันน้ำกว้านซื้อไปจนหมดโกดัง

รักแล้วรอหน่อยนะน้อง

(แห้วขยันมาก เป็นผู้อพยพที่ดีที่สุดที่เราเคยเจอ)

ช่วงนี้กำลังแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องสกุลอาหารใต้กับลาวอีสาน

ต้มไก่สไตล์ปักษ์ใต้ เจอ ต้มไก่สไตล์สวนป่า

น้ำพริกใต้ เจอ น้ำพริกอีสาน

น้ำจิ้มซีฟู๊ดใต้ เจอ น้ำจิ้มแจ่วอีสาน

ผัดผักแดนใต้ เจอ ผัดกระทะร้อนอีสาน

แกงคั่วกลิ้งชาวใต้ เจอ แกงสับนกแกงป่าอีสาน

ไข่ตุ๋นแดนใต้ เจอ ไข่เจียวแดนอีสาน

ยำผักสดชาวใต้ เจอ ยำหัวปลีกลูกทุ่งอีสาน

ยังมีเมนูที่จะต้องทำกันอีกไม่อั้น

แต่ละวันแห้วเสริฟน้ำเสาวรส3เวลาหลังอาหาร ท้องไส้ไม่อึดอัด เมื่อดวงตาเห็นธรรมก็พากันไปเก็บเสาวรสวันเว้นวัน ว่างเมื่อไหร่ก็เอาเสาวรสมาผ่าแคะเอาเนื้อในไปคั้นใส่ขวดไว้ เก็บผมมาวันละเข่ง คั้นน้ำเสาวรสสดได้วันละ 4 เหยือกใหญ่ มีมากก็เจี๊ยะมากไม่มีเบรก ถ้าคนไหนธาตุเบาก็ต้องเข้าสุขาบ่อย ปริมาณการชิมขึ้นอยู่กับธาตุหนักธาตุเบาของแต่ละคน

ปีที่แล้ว เอาเมล็ดไปหยอดไว้ตามต้นไม้ใหญ่ ได้ฝนต้นก็เจริญเดินเถาว์เกาะเกี่ยวขึ้นไปตามกิ่งก้านต้นไม้ ได้เวลาก็ออกดอกออกผล แก่เมื่อไหร่ก็หล่นกลิ้งอยู่ตามพื้น ตอนแรกแห้วนึกว่าคงจะไม่มีผลมาก ถือตะกร้าใบเล็กไปเก็บ พอเจอแค่นั้นแหละ ทำตาโตรีบโผไปเก็บ แถมยังบ่นว่า

แหมถ้าเป็นไข่ไก่น่าจะดีนะพ่อ

นี่ละหนาคนเรา

เก็บเสาวรสแท้ๆไพล่คิดไปถึงไข่ไก่

เหมือนใครไม่รู้นะ

ประกาศให้คนบางกอกรีบอพยพออกไปต่างจังหวัด

เมื่อวานนี้ประกาศไม่ยืดวันหยุดราชการ

เรียกข้าราชการให้รีบกลับมาทำงาน

อ้าว! จะให้ปฏิบัติตัวอย่างไรกันแน่

จะให้ไป หรือ จะให้กลับ

จ๋อม จ๋อม จ๋อม

ไม่มีช่วงไหนที่คนไทยจะลุ้นระทึกอกสั่นขวัญหาย หลายคนให้สัมภาษณ์ปากสั่นน้ำตาไหล “ไม่เห็นใครมาช่วยเลย” “เราจะจมน้ำตายอยู่แล้ว” ไม่ใช่ไทยจะไม่ช่วยไทยหรอกนะครับ วิกฤติเที่ยวนี้มันเกินกำลังที่จะดูแลกันได้ทั่วถึง สิ่งที่เป็นไปได้คือทุกคนต้องช่วยเหลือตนเองให้มากที่สุด แต่..การที่อยู่กันมาอย่างเอ้อระเหยสะดวกสบาย ติดยึดกับ”ความเอื้ออาทร” มากกว่าจะที่ฝึกฝนเป็นคนแกร่งตามแนวความพอเพียง สังคมที่พึ่งภายนอกแทบทุกอย่าง..สังคมที่หล่อหลอมให้คนไทยเปราะบางอ่อนไหว เมื่อเจอภัยพิบัติก็อ่วมและเอาแต่โอดโอย มันอ่อนแอเชิงสติปัญญาและจิตสำนึก ตั้งแต่หัวโจกถึงปลายแถวทุกกระจุก

ถ้ารู้อย่างนี้แล้ว ยังจะหวังอะไรกับพวกคุณธรรมบกพร่อง

ไปหวัง..ไอ้หวังตายแน่

ไอ้หวังทั้งหลายดิ้นรนกระเสือกกระสนหนีตายกันจ้าละหวั่น

ท่ามกลางการ โ ป ร ย ย า ห อ ม  และย า ห ม ด อ า ยุ

ตอนแรกๆก็อึ้งกิมกี่ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่า “กูไม่เชื่อมึง” ไม่ใช่ความดื้อดึง แต่ความตึงเครียดในบรรยากาศเหม็นๆรับข่าวสารเน่าๆ เมื่อใดที่ความจริงใจน้อยกว่าความปลิ้นปล้อน ประชาชน..จะทนหลอกได้จมน้ำไปอีก..สักกี่น้ำ ชุดภาษามันหวานเจี๊ยบ อ ย่ า วิ ต ก น ะ  เ ต รี ย ม พ ร้ อ ม ไ ว้ ทำไมไม่พูดตรงๆวะ>> รีบๆเผ่นนะโวย มันเป็นช่วงเป็นช่วงตาย รัฐฯไม่สามารถช่วยท่านเต็มที่ แต่พยายามจะผ่อนหนักให้เป็นเบา ขอให้พี่น้องเผ่นกันไปตั้งหลักก่อน หรือหาทางตั้งรับกันให้ดี น้ำท่วม1-2 เมตร นาน 1 เดือน ถ้าบอกตรงๆเป็นระยะๆ ชาวบ้านเขาตัดสินใจเองได้ เขาไม่โง่เหมือนพวกหอคอยหรอกนะ

ถ้าไม่รู้ข้อเท็จจริงจะเอาอะไรมาตัดสินใจ

ตัวเองไม่ชัดเจนยังจะมาดึงเอาคนอื่นลงหลุมไปด้วย

สมัยกรุงศรีอยุธยาแตก ถ้าแจ้งข่าวว่า..อย่าไปไหนนะโว้ย รอคมดาบพม่าก่อน..มันมิสูญพันธุ์ไปแล้วรึ ถึงจะต่างยุคต่างสมัยก็เถอะ แต่วิกฤติมันสาหัสเกินที่จะมาเล่นลิ้น

น้ำลดนอกจากตอผุด >>

น้ำลดจะเจอตอแหล>>

น้ำลดจะเจอตอแย>>

ยังไงๆก็อย่าเจอ..>>ปังตอก็แล้วกัน

ก า ร ร่ ว ม ทุ ก ข์ ร่ ว ม สุ ข กั น มั น จ ะ ต า ย ห รื อ อ ย่ า งไ ร

ถามว่า>> มาสวนป่ามีอะไรทำ?

ไม่มีใครเขาถามหรอกนะครับ

ผมถามตัวเอง เพราะที่นี่เราต้องสร้างงานเอง

ถ้าคิดสร้างงาน..จะตกงานได้ยังไงละเธอ

มีเรื่องให้ทำเยอะไปหมด

งานเร่งด่วน งานเร่งไม่ด่วน  และ งานพร้อมทำเมื่อใจเบิกบาน

กำลังปั้นต้นฉบับ “โมเด็ลอีสาน” ต๊อกๆๆๆๆ

ช่วงนี้หรือครับ

มีงานเข้าคิวยาวเยียดไปถึงโน่น โน้นนนน >>>

1. ทำรั้วล้อมบริเวณเลี้ยงแพะ ซื้อหาแม่แพะนมพันธุ์ชาแนลเลี้ยง 5 ตัว เพื่อปรับปรุงพันธุ์/ขยายพันธุ์ ศึกษาการเลี้ยง/การผลิตนมแพะ -ปลูกพืชอาหารแพะ -ปรับปรุงโรงเลี้ยงแพะ/เตรียมปีกไม้ไว้เยอะๆ เป็นโครงการวิจัยไทบ้านงานโปรตีนในอนาคต ตั้งเป้าจะผลิตแพะเนื้อแพะนมแบบผสมผสาน ที่เหมาะกับทักษะและความสามารถระดับชุมชน เพื่อเป็นทางเลือกใหม่ให้คิดให้ทำ อ้อ ยังมีขี้แพะอีกนะครับ นอกจากจะทำปุ๋ยได้ชัวร์ป๊าบแล้ว อยู่ในหมวด “แพะโปรตีนในอนาคต”
   
2. เตรียมเผาถ่าน เพื่อผลิตเป็นถ่านผง เอาไปบำบัดน้ำเสีย ดับกลิ่น ต้องพิจารณาค่าแรง วัตถุดิบ การบรรจุ การขนส่ง การจำหน่าย การโม้ขาย ถ่านผงที่ว่านี้ หลังจากใช้ดับกลิ่นแล้ว ยังเอาเกล็ดถ่านไปเพาะปลูกต้นไม้ บำรุงดินในสวนไม้ดอก แปลงหญ้าหลังน้ำท่วม เลี้ยงกล้วยไม้ ทำเชื้อเพลิง ถ้าเป็นที่ต้องการมากๆ เราจะวางแผนผลิตทั้งปี อิ อิ อยู่ในหมวด “การสร้างงานเชิงรุก”
   
3. เตรียมผลิตปุ๋ย ใช้มูลสัตว์80%ผสมขี้เถ้าจากโรงงานผลิตไฟฟ้า20%ใช้น้ำควันไม้/น้ำปุ๋ยชีวภาพเป็นตัวผสม เตรียมเครื่องบดเครื่องผสม/สายพานลำเลียง ทดลองใช้เอง แล้วส่งเสริมการจำหน่ายปุ๋ยอินทรีย์จากสวนป่า ชาวบ้าน ชาวสวน ชาวเมือง นำไปปรับปรุงแปลงสวนครัวหลังบ้าน ในกลุ่มงาน“ปุ๋ยอเนกประสงค์”
4. นอกจากจะคัดพันธุ์เตรียมปลูกน้ำเต้ารุ่นใหม่แล้ว ผลน้ำเต้าแห้งปีที่แล้ว  ควรนำมาประดิษฐ์เป็นสินค้าที่ระลึกแบบใหม่ๆใช้บรรจุอาหารหรือของใช้ต่างทำแล้วต้องขี้โม้โฆษณาด้วยนะ ส่วนน้ำเต้ารุ่นใหม่ จะปลิดผลอ่อนที่มากเกินควรไปประกอบอาหาร ยอดอ่อนเอามาทำเมนูกะทะร้อน เมล็ดคัดพันธุ์บรรจุจำหน่ายส่งเสริมให้มีการปลูกทั่วประเทศ หรือยอดน้ำเต้าลวกแล้วเอามาอบแห้ง เนื้อน้ำเต้าเข้าเครื่องผลิตเส้นเหมือนเส้นบะหมี่ แล้วอบแห้ง บรรจุซอง ประทับตรา “มหาชีวาลัยอีสาน” ใครช่วยออกแบบโลโก้ให้หน่อย อิ
5. ปรับปรุงแนวรั้วผักกินได้ เช่น แนวชะอมปลูกเสริม ต่อน้ำหยด ใส่ปุ๋ย ทำให้ถึงให้พอ ปรับปรุงแปลงสาธิตผักยืนต้นระบบชิด ไว้อวดคนที่มาดูงาน นอกจากนี้ยังต้องเตรียมเมล็ดพันธุ์ไม้ผักพื้นเมืองไว้ขยายผลด้วยนะเธอ อยู่ในหมวด “ปลูกทุกอย่างที่ขวางหน้า”
   
6. ต่อน้ำหยดให้แปลงกล้วยที่ปลูกใหม่  ในหลุมกล้วยสำรอง เอาปลูกมะเขือ พริก กระเจี๊ยบแดง/เขียว ถั่วพุ่มไปปลูก อยู่ในหมวด “แผนงานขี้โม้แห่งชาติ”
7. ปลูกผักในช่วงหนาวในแปลงวิจัย เน้นการบำรุงดิน ให้น้ำอย่างพอเพียง ซื้อหัวน้ำหยด ที่ตลาด อตก.มาเพิ่มเติม เน้นการประมวลผลการผลิตผักระดับครัวเรือน และระดับชุมชน ว่าควรจะปรับปรุงส่วนไหนอย่างไร เป็นงานในชุดวิชายกเครื่องทักษะและประสบการณ์ชีวิต อยู่ในหมวด “การจัดการความรู้ระดับชุมชน”
8. เลื่อยไม้ แปรรูปไม้ เตรียมสร้างบ้านตัวอย่าง ขี้เลื่อยที่ได้ขนมาใส่คอกวัว ใช้วัวเป็นเครื่องมือในการผสมปุ๋ยและปรับปรุงปุ๋ยอินทรีย์แบบง่ายๆ อยู่ในหมวดงานส่งเสริม “กิจกรรมที่เหมาะกับคนขี้เกียวจ”
9. ทำนั่งร้านตัวอย่างจากไม้ไผ่ 1 คู่ สูง 5 เมตร แล้วปลูกพริกเครือไต่ขึ้นโชว์ทางเข้า งานนี้อยู่ในกลุ่ม “ตบแต่งหน้าตาที่อยู่อาศัยให้ดูดี”
   
10. เอาขอนตาลที่เหลือไปวางเรียงปลูกผักให้ครบถ้วน ปรับปรุงตอตาลที่วางไว้แล้ว โดยการเปลี่ยนพืชผักหมุนเวียน อยู่ในหมวด “ทำให้ดูอยู่ให้เห็น”
    
11. ปรับปรุงรังผึ้ง ทำความสะอาดรังที่ว่าง เตรียมรองรับผึ้งป่าที่จะเข้ามาอาศัย ควรปลูกทานตะวันเสริมในช่วงแล้ง
    
12. เตรียมซื้อฟางก้อนไว้เป็นอาหารเสริมให้วัว อยู่ในกลุ่มงานเชิงความคิด “มาม่าวัว”
    
13. ทดลองเลี้ยงกบบนบ่อปลา วางกรงตาข่ายบนผักตบชะวา ศึกษาการใช้ประโยชน์จากอุปกรณ์และพื้นน้ำที่มีอยู่แล้ว ช่วงนี้เลี้ยงปลาเขียมรกตกับหอยเชอรี่ ถ้าจะเลี้ยงกบเสริมอีกอย่างจะดีไหม เป็นกลุ่มงาน “ดึงจินตนาการมาสู่จินตนากร”
14. เอาที่อบแสงอาทิตย์ออกมาปรับปรุงให้เหมาะสมที่จะอบอบกล้วย อบผักทำผักแห้งหลายๆชนิด อีกหน่อยสะเดากลางดอนก็จะผลิดอกแล้ว อ่อบแซบ ยอดผักบุ้งจีน ยอดโสมเอามาอบๆๆๆให้ๆๆแห้งๆๆๆ อยู่ในหมวด “รีดน้ำส่วนเกินไว้เก็บส่วนกิน”
15. ยังมีงานศึกษาเรื่องการผลิตน้ำมะกรูดเข้มข้น ปรับปรุงน้ำผลไม้ ทำยังไงจะเก็บไว้ได้นาน คุณภาพไม่ลด อร่อยคงเส้นคงว่า อยู่ในกลุ่ม “งานวิจัยที่ชิมได้” ตอนนี้แห้วกำลังคั้นๆๆชิมๆๆวิ่งเข้าห้องน้ำๆๆๆ ..สุขาสะดวก ไม่ต้องร้องหา สุขาอยู่หนไหนเหมือนคนกรุง อิอิ

1. 

(หน้าตายำพริกหยวกครับพี่น้อง)

ผมมีงาน (ไปโม้ให้นักศึกษาฟัง) ในโครงการบัณฑิตจิตอาสา ณ ศูนย์การเรียนรู้ฯจุฬาลงกรณ์ ที่ตำบลผาสิงห์ จังหวัดน่าน วันที่ 6 มกราคม 2555 จะต้องไปโต๋เต๋อยู่ที่โน่น 3-4 วัน จึงหารือมา เราจะจัดเฮฮาศาสตร์ที่จังหวัดน่านดีไหมครับ จะได้ข้ามไปเยี่ยมอาว์เปลี่ยนที่ประเทศลาวด้วย

อีกโปรแกรมหนึ่งจะต้องไปเป็นวิทยาการในการประชุมเรื่องการศึกษาระหว่างสถาบันอุดมศึกษากับชุมชน เป็นการประชุมระดับนานาชาติ ประเทศอื่นเขาพูดภาษาอังกฤษกันฉอดๆๆ ผมพูดได้แต่ภาษาไทย ภาษาลาว กะว่าจะหาพวกเรานี้แหละไปแปล เมื่อ4ปีที่แล้วจัดที่บางกอก ฝ่ายดำเนินการ(มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) จัดหาล่ามมาแปลให้ แกเจอสำบัดสำนวน..ร้องโอ๊ก แต่ถ้าเอาคนที่คุ้นตาคุ้นใจในหมู่เฮาแปลน่าจะสนุกกว่า งานจัดวันที่ 12-15 มกราคม ที่จังหวัดเชียงใหม่ สถานที่ อ้าวลืม  กำลังเตรียมบทขี้โม้อยู่ครับ ผมไปอยู่เชียงใหม่หลายวัน รึเราจะจัดเฮฮาศาสตร์ในช่วงนี้

มีความเห็นประการใด ชูมือสูงๆ นะครับ ชิมิ ชิมิ

เมื่อวานน้องนุ่งลูกหลานขับรถคลานออกมาจากบางกอก

กระเสือกกระสนมาบ่นให้ฟัง

ไม่ย้ายได้ไง..เขาประกาศตัดน้ำตัดไฟ

ไม่มีไฟฟ้าคนเมืองกรุงดิ้นปัดๆ

ทุกชุมชน กลายเป็นท่าเตียน

น้ำท่วมแต่ไม่มีน้ำดื่ม อาบ ก็เหม็นแย่

ไม่ต้องรอให้น้ำเน่าตัวเราก็เหม็นล่วงหน้า

วิกฤติน้ำ น้ำภายนอก น้ำภายใน น้ำใจ น้ำกลิ้งอยู่บนใบบอน

คนกรุงกลายเป็นมนุษย์พเนจรหมอนหมิ่น

เป็นมนุษย์จรจัดในลำดับถัดไป>>

ด้วยอารมณ์และความทุกข์ระทมผสมผสานให้เกิดอาการดีเดือน พากันมาเรื้อพังกันน้ำ การประปาตาโต ฉิ-หายแน่ถ้าน้ำไหลเข้าคลองประปา ช่วงที่น้ำล้นน้ำหลากก็นับว่าย่ำแย่แล้ว อีตอนอยู่กับน้ำเน่านี่สิ จะมีความเดือดร้อนที่โชยตลบอบอวลไปทั่ว ไปไหนก็เน่าก็เหม็น น้ำหลากเป็นน้ำพิษ จะไม่ให้ย่ำน้ำได้อย่างไร จะไม่ให้กระเซ็นโดนร่างกายอย่างไร น้ำกินน้ำใช้ไม่มี น้ำที่มีก็กลายเป็นน้ำพิษ หมอเจ๊รวบรวมเรื่องพวกนี้ไว้อย่างดี ช่วยไปอ่านไปคอมเมนกันหน่อย อยากจะรู้วิธีตั้งรับที่จะเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้นี้

การใช้ลูกบอลชีวภาพก็อย่างหนึ่ง

การใช้ปูนขาวก็อย่างหนึ่ง

การใช้สะเปรย์ดับกลิ่นก็อย่างหนึ่ง

การใช้ปัมท์แรงสูงฉีดล้างก็อย่างหนึ่ง

การใช้ผงถ่านดับกลิ่นก็อย่างหนึ่ง

ทำอย่างไรกลิ่นเน่าเหม็นหึ่งจะหมดไปจากถนน จากบ้านเรือน และจากใจ

คิดไม่ออกบอกไม่ถูก

เห็นทีจะต้องเผาถ่านอีกสักเตาแล้วกระมัง

ใครอยากเป็นคนเอาถ่านก็มาลงแรงแบกถ่านเข้าเตาได้นะครับ

เราจะใช้ผงถ่านบำบัดกลิ่นเหม็นในบริเวณบ้านกี่ล้านกระสอบ

แต่น้ำเน่าลงทะเลจะเอาอะไรไปบำบัด

น้ำหลาก น้ำนิ่ง น้ำเน่า น้ำเหม็น น้ำเป็นพิษ

เราจะได้ลอยกระทงในน้ำเน่าๆ

วางกระทงอธิฐาน สิ่งเลวร้ายกำลังผ่านเลยไป

ถึงเจ้าพระยาจะเน่า แต่พระจันทร์บนท้องฟ้ายังสวยสะอาดสดใส

ไว้วางใจธรรมชาติเถิดน้องรัก

ครั้งนี้เป็นเพียงสอบซ้อมเท่านั้น

อย่าเป็นกระทงหลงทาง ููููู !!!

เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว หมอบางกอกมากระซิบบอกว่า “หมดหวังแล้ว” ลองปรึกษาพี่ๆน้องๆดูว่าจะตัดสินใจยังไง จะให้แม่ปลดปล่อยลมหายใจที่ห้องไอซียู หรือว่าจะเอาแม่กลับไปหมดลมที่บ้าน คำตอบสุดท้าย น่า จ ะ เ อ า แ ม่ ก ลั บ บ้ า น เ ร า  ผมมีบ้านสร้างไว้ในตัวอำเภออยู่ว่างๆ ถ้าเอาแม่มาพักญาติพี่น้องจะมาเยี่ยมยามสะดวก แต่มาคิดสาระตะแล้วสู้เอาแม่กลับบ้านสวนดีกว่า ผมเตรียมสร้างบ้านไว้รองรับเรื่องนี้อยู่แล้ว ท่านไปสวนป่าจะเห็นบ้านหลังเล็กๆที่มีบันไดลาดเรียบเหมือนของโรงพยาบาล คนแก่คนป่วยไม่ต้องเดินขึ้นขั้นบันได

แม่มีอาการขั้นโคม่า

หน้าตาบวมนัยน์ตาเป็นวุ้นน้ำข้าวหายใจแผ่วเบา

หมอไม่ได้ให้ยาหรือแนะนำการรักษาใดๆ

เพราะบอกแล้วว่าให้มาปลดปลงที่บ้าน

ผมเห็นแม่นอนไม่ไหวติงไม่ได้กินอะไร ก็นึกเอาเองว่าแม่คงจะหิว..แต่ไม่รู้จะทำประการใด ยอมรับว่าจนแต้มจริงๆ แค่คำที่หมอแจ้งอาการมาก็หมดสิ้นกำลังใจที่จะทำอะไรแล้ว แต่จะให้นั่งรอดูแม่จากเราไปเฉยๆอย่างนั้นรึ ผมให้คนงานไปหารังผึ้งมิ้มมา2รัง เอาช้อนกดไปที่ลูกผึ้ง ได้น้ำขาวๆเหมือนน้ำนมสัก4-5ช้อน เอาน้ำผึ้งผสมลงไป แต่ก็ยังข้นมากไม่เหมาะที่จะป้อนคนป่วยหนัก ผมจึงเอายอดตำลึงมาต้มเอาน้ำผสมลงไปให้หายเหนียว พยุงแม่นั่งเอนแล้วเปิดปากค่อยๆหยอดน้ำลูกผึ้งลงไปทีละช้อนชา อาหารค่อยซึมลงไปช้ามาก แต่ก็อดทนป้อนต่อไป วันแรกได้3ช้อน มื้อหลังๆก็ป้อนเพิ่มได้ 3-4-5-6 ช้อน

ทำไปอย่างนั้นเอง

ไม่ได้หวังว่าแม่จะหายหรือจะฟื้นอะไร

เพียงแต่ห่วงว่าแม่จะหิวก็เท่านั้นนน

ปาฎิหารย์มีจริง หลังจากนั้นแม่ค่อยๆฟื้นตัวทีละนิด หน้าตามีเลือดฝาด อาการบวมลดลง การขับถ่ายกลับคืนมา ผมบอกให้คนงานไปมองหารังมิ้มเอาไว้ มิ้มจะแก่อ่อนไม่พร้อมกัน รังเล็กๆจะค่อยๆโตขึ้นพร้อมกับอายุของลูกผึ้งที่พอเหมาะทำอาหารพิเศษ บังเอิญปีนั้นมิ้มมาทำรังตามต้นไม้รอบบ้านสวนจำนวนมาก จึงไม่ขาดแคลนลูกผึ้งแต่อย่างใด ประกอบกับเมื่อแม่รับประทานของเหลวได้มากขึ้น เราก็ใช้น้ำข้าวใหม่ข้าวหอมมะลิและน้ำผักเป็นหลัก แม่รักษาตัวแบบตามมีตามเกิด 6 เดือน ก็ลุกขึ้นมาหัดเดิน ฝึกเดินฝึกออกกำลังกายอีก 6 เดือน

แม่ก็แข็งแรงพอที่จะพากลับไปหาคุณหมอที่บางกอก

หมอทำหน้าอย่างกับเห็นผีหลอก

ต๊กกะใจ..ไม่เชื่อว่าคนไข้ที่บอกว่าให้กลับไปบ้านเพราะหมดวิธีรักษาแล้วนั้น

จะมายืนทนโท่ และอยู่ต่อมาได้อีก 7-8 ปี

หมอจะชวนแม่ไปอวดเพื่อนแพทย์ที่อเมริกา

แม่สั่นหน้าบอกว่าไม่ไป

ทำไมรึ

แม่บอกว่า..ก ลั ว ไ ม่ ไ ด้ กิ น ห ม า ก  อิ  อิ

หลังจากพ่อแม่กลับบ้านเก่าไปแล้ว ผมก็ไม่เหลือญาติผู้ใหญ่ที่ไหนอีกแล้ว อ้อ ยังมีแม่ยายอยู่อีกคน ช่วงก่อนหน้านี้เราก็พูดเรื่องหมู่บ้านเฮ ผมไม่รีรออะไร พยายามทำเรื่องที่น่าจะเป็นการเตรียมตัวไว้ในอนาคต ปลูกต้นไม้ ปลูกผักยืนต้น ปลูกผลไม้ ปลูกสมุนไพร ปลูกพืชพวกหัว พวกดอก พวกใบ ปีนี้ค้นพบการปลูกพืชที่สะดวกและจบในครั้งเดียว “เอาสว่านยนต์มาเจาะ แล้วใส่ขี้วัวลงไปที่ก้นหลุม” ปลูกกล้วย ปลูกผักต่างๆ ส่วนต้นที่โตแล้วเราก็เจาะใส่ปุ๋ยด้วยวิธีนี้ คาดว่าฝนหน้าพืชผักพืชผลเพื่ออนาคตคงจะเติบโตงามดี

ถึงตอนนี้ก็เถอะ กล้วย มะละกอ เสาวรส ผักยืนต้นพื้นเมือง ยอดมะรุม ยอดมะกล่ำ

มีให้เก็บอย่างเพียงพอทุกมื้อ

มะละกอ กล้วยมีมากหน่อยเจี๊ยะไม่ทัน

ต้องมานั่งคิดเมนูถนอมอาหารทุกวัน

น้ำฝนเก็บไว้เต็มทุกแท็งค์

:; ช่วงนี้อาการกำลังย่างเข้าสู่หน้าหนาวเย็นสบายๆ

ไม่ต้องเปิดแอร์ก็สบาย

7วันอาบน้ำหนเดียวยังได้เลย

สงบ อบอุ่น ด้วยแดดอ่อนยามเช้า

ด้ ว ย ค ว า ม พ ร้ อ ม ป ร ะ ม า ณ นี้

อ ย า ก จ ะ ช ว น ท่ า น ร อ ก อ ด ว่ า อ พ ย พ ม า พั ก ผ่ อ น ที่ นี่ ไ ห ม

ที่ พำ นั ก ที่ พั ก ผ่ อ น ป รั บ นิ ด ห น่ อ ย ก็ ส ะ ด ว ก พ อ ค ว ร

เราจะได้ทดลองมาสอบซ้อมด้วยกัน

ก่อนที่วิกฤติใหญ่จะมาให้ทำข้อสอบจริง

เ รื่ อ ง นี้ แ ห้ ว ยื น ยั น ไ ด้

สวดมนต์ทุกวันให้โรงเรียนประกาศปิดนานๆ

จะได้ลดหุ่นให้เช็งวับ

เรียนทำอาหารที่อร่อยๆ

สนุกกับการไปซื้อเสื้อโหลตัวละ5บาทมาใส่โชว์แพะ

กิจกรรมของผู้อพยพรุ่นแรก

โทรประสานงาน คุยกับใครต่อใครเป็นระวิงทั้งวัน

ถ้าไม่มา ป่านนี้แห้วกลายเป็นมนุษย์ครึ่งบกครึ่งน้ำเน่าไปแล้ว

บอกให้เขียนอะไรๆลงบล็อกบ้าง

แห้ว บอกว่าไม่อ๊าววว

เสียเวลาเจี๊ยะ เอาก็แห้วสิ

ยังมีคิวแกงสับนก หุงข้าวหม้อดิน  ทำอาหารและขนมแปลกๆ

พรุ่งนี้จะไล่ไปเอาตาข่ายล้อมแปลงหญ้าเลี้ยงแพะทำงานแลกข้าว..

จะได้รู้ว่าชีวิตเกษตรกรนั้น..เป็นฉันใด

จ๋อม จ๋อม จ๋อม